Nigdy nie daj sobie wmówić, że Twoje życie nie ma sensu, że jest pozbawione wartości. To nieprawda. Ludzie, którzy to mówią, starają się leczyć własne rany, raniąc innych. Im to nie pomoże. Tobie, jeśli na to pozwolisz, może zaszkodzić. [Marcin Kaczmarczyk] ❤

środa, 26 grudnia 2012

Magiczne zrządzenie losu.


Anna Ventura. Przeznaczenie
Agnieszka Kiełbus 

 
wydawnictwo: Novae Res
data wydania: sierpień 2012
ISBN: 978-83-7722-442-7
liczba stron: 456
ocena 5- / 6








      Dobrze jest czasami zapomnieć o szarej, monotonnej rzeczywistości, wejść w świat magii i wyruszyć na zaczarowaną planetę pełną zaskakujących przygód, dlatego zaintrygowana tajemniczą okładką i niepokojącym opisem książki "Anna Ventura - Przeznaczenie" Agnieszki Kiełbus, zapragnęłam, choć na chwilę przenieść się do metafizycznej czasoprzestrzeni.

Główna bohaterka, szesnastoletnia Anna Ventura, w wyniku nieszczęśliwego wypadku traci oboje rodziców. Teraz opiekuje się nią wredna, humorzasta ciotka Jolanta. Pewnego dnia podczas kolejnej sprzeczki ze swoją opiekunką, Ania ucieka do pobliskiego lasu, gdzie wpada w kolejne kłopoty przenosząc się do innego ,,wymiaru’’. W nowym świecie nie ma elektryczności, samochodów, komputerów i innej technologii. Są za to wampiry i nieoczekiwanie jeden z nich atakuje dziewczynę. Nastolatka cudem unika śmierci dzięki pomocy przypadkowym ludziom, którzy zabierają zszokowaną dziewczynę do swojego domu. Między Anią a synem gospodarza Cedrikiem Chalmerem rodzi się emocjonalna więź. Niestety okazuje się, że Ventura rozpoczęła przemianę w wampira, w związku z czym musi przeprowadzić się na zamek hrabiego Larenusa, aby pod czujnym okiem wampirzego władcy ziem dokonać pełnej transformacji swojego ciała. Jak nastolatka poradzi sobie z zaistniałą sytuacją? Czy jej związek z Cedrikiem, zagorzałym przeciwnikiem wampirów ma jakąkolwiek szansę na przetrwanie?

Nieco sceptycznie podchodziłam do książki "Anna Ventura - Przeznaczenie", lecz muszę przyznać, że mimo kilku mankamentów, jest to całkiem interesująca powieść. Pomysł na fabułę uważam za ciekawy i oryginalny, ale moim zdaniem jego realizacja zwiera sporo niedociągnięć. Na początku nie przypadł mi do gustu styl narracji, gdzie czułam się, jako bierny obserwator słuchający daną historię, co spowodowało, że nie potrafiłam dogłębnie zżyć się z bohaterami. Również kreacja psychologiczna postaci pozostawia wiele do życzenia. Jedynie Ania nakreślona jest bardziej wyraziście, natomiast pozostałe osoby niestety bledną w jej cieniu. Zbyt mało informacji dostałam o ich wyglądzie, sposobie bycia czy towarzyszących emocjach. Także niektóre wątki np. miłosny został zbyt mało wyeksponowany i uważam, że autorka powinna go rozbudować na szerszą skalę, ponieważ relacje Anny z Cedrikiem oraz innymi mężczyznami były niezwykle emocjonujące. Żałuje również, że kilka kwestii nie zostało wyjaśnionych do końca m.in. sprawa z tajemniczym tatuażem na ciele Ventury oraz sekret jej wisiorka. Mam nadzieję, że doczekam się kontynuacji "Anny Ventury - Przeznaczenie" i wtedy Agnieszka Kiełbus odkryje wszystkie pozostałe brakujące części układanki z życia głównej bohaterki.

Patrząc na całokształt, powyższa powieść posiada również i zalety. Na szczególne uznanie zasługuje dokładny, plastyczny opis miejsc i sytuacji oraz bajkowy, magiczny klimat. Oprócz wampirów pojawiają się również strzygi, mag, kotołaki  i inne nadprzyrodzone istoty. Akcja płynie stopniowo, powoli, lecz pod koniec przyspiesza wciągając nas w wir nieoczekiwanych wydarzeń. Całość czyta się naprawdę bardzo przyjemnie i z dużą dozą zainteresowania. Perypetie Anny Ventury mają w sobie pewną siłę przyciągania, która sprawia, że wszelkie literackie niedociągnięcia schodzą na dalszy plan.

"Anna Ventura – Przeznaczenie, to niezwykle klimatyczna, baśniowa powieść skierowana do młodzieży i nie tylko. Wejdź do świata magii, w której królują nieziemskie istoty i poczuj, co to strach, niebezpieczeństwo, nadzieja i miłość. Serdecznie polecam.

***

          Książkę przeczytałam dzięki uprzejmości wydawnictwa Novae Res. 



43 komentarze:

  1. Jest więc jakaś nadzieja dla tej książki, bo jak zobaczyłam okładkę i wydawcę, to zwątpiłam. Może nawet kiedyś się skuszę :)

    OdpowiedzUsuń
  2. Mam tą książkę, czytałam ją niedawno i mialam podobne wrażenia do ciebie. Całkiem przyjemna lektura na jeden wieczór:)

    OdpowiedzUsuń
  3. Nie jestem przekonana... wydaje mi się trochę nijaka ta książka

    OdpowiedzUsuń
  4. Hmm chyba minęła mi fascynacja wampirami, bo już nie ciągnie mnie do takich historii, ale strzygi i kotołaki brzmią już znacznie ciekawiej. Przyznam szczerze, że wceśniej nie poświęciłabym tej książce wiele uwagi, bo okładka wyjątkowo mi się nie podoba.

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Okładka rzeczywiście wydaje się taka sztuczna, ale za to jej treść jest całkiem interesująca.

      Usuń
  5. Wydaje mi się interesująca, chętnie bym przeczytała :-)
    Pozdrawiam serdecznie!

    OdpowiedzUsuń
  6. Heh, ja bardzo lubię się zanurzać w takim właśnie świecie magii...:) Dlatego jak dla mnie recenzja baaardzo zachęcająca:):)

    OdpowiedzUsuń
  7. Jakoś nie szczególnie wierzę w polskich współczesnych pisarzy, ale zainteresowałaś mnie i to bardzo :)

    OdpowiedzUsuń
  8. Właściwie mnie zainteresowałaś, ale jakoś ta książka mnie do siebie nie przekonuje.

    OdpowiedzUsuń
  9. Ostatnio bardzo mnie ciągnie do magicznych krain, więc chętnie ją poznam :)

    OdpowiedzUsuń
  10. Nie przepadam za naszą rodzimą literaturą, jednak w tym wypadku chyba się skuszę :).

    OdpowiedzUsuń
  11. A pewnie, że dobrze czasem się oderwać od rzeczywtistości, wyruszyć do magicznej krainy i przeżywać fascynujące przygody:) Lubię takie historie, zwłaszcza w okresie jesienno-zimowym:)

    OdpowiedzUsuń
  12. czytałam, książka bardzo mi się podobała i chciałabym poznać dalsze losy - mam nadzieję, że autorka napisze część 2.

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Też mam nadzieję, że ukaże się drugi tom przygód Ani, gdyż wiele spraw z pierwszej części nie zostało wyjaśnionych do końca.

      Usuń
  13. Nie moje klimaty, niestety. W ogóle już sama okładka mnie nie zachęca (wiem, wiem, nie powinno się oceniać po wyglądzie ;).

    OdpowiedzUsuń
  14. Po Twojej recenzji byłabym skłonna sięgnąć po tę książkę :)
    Pozdrawiam!

    OdpowiedzUsuń
  15. A ja pasuję ostanio jeśli chodzi o taką tematykę. Może za jakiś czas.

    OdpowiedzUsuń
  16. Z miłą chęcią zatraciłabym się w niej. ;))

    OdpowiedzUsuń
  17. Kotołaki? A cóż to takiego? Na razie nie planuję czytania tej książki, ale w przyszłości może się trafi okazja :)

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Kotołak, to kotek ugryziony przez wampira i następnie przechodzi w transformacje w kotołaka. Na okładce powyższej książki znajduje się właśnie owe stworzenie :-)

      Usuń
    2. Wow, niezłe. Niby logiczna nazwa, ale nie wpadłabym na połączenie kota i wampira :)

      Usuń
  18. Zaciekawiła mnie ta książka :)

    OdpowiedzUsuń
  19. Interesująca historia. Lubię takie pogmatwane sytuacje :)

    OdpowiedzUsuń
  20. Z chęcią przeczytam, muszę przyznać, że zakochałam się w okładce :)

    OdpowiedzUsuń
  21. Tak jak Ty do powieści historycznych, tak ja zaczynam powoli przekonywać się do fantasy, jednak na wszelkiego rodzaju wilkołaki i im podobne stwory chyba mam jeszcze czas. Jakoś na razie tego typu bohaterowie do mnie nie przemawiają. Może kiedyś, jak bardziej wsiąknę w fantastykę, coś się u mnie zmieni w tej kwestii :-)

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Ciężko jest tak od razu z dnia na dzień ,,przestawić'' się na gatunek literacki, którego dotychczas się omijało, więc wiem, co czujesz, ale myślę, że pomału zasmakujemy w nowych klimatach :-)

      Usuń
  22. Nie mówię tak ani nie. Z pewnością po Twojej recenzji mam mniejsze obawy, co do niej;)

    OdpowiedzUsuń
  23. Przeczytałam "wampiry" i to mi wystarczyło. Zapisuję na listę do przeczytania :D

    OdpowiedzUsuń
  24. Nie jestem do końca przekonana, przede wszystkim okładka nie zachęca, niby tematyka jak najbardziej leży w kręgu moich zainteresowań, ale coś mi w niej nie pasuje. Szkoda, że autorka nie rozbudowała bardziej świata magii, a skupiła się na wampirach. Sama nie wiem.

    OdpowiedzUsuń
  25. Zaczęłam czytać, ale jakoś nie umiem się przekonać, na razie niezbyt mi się podoba, mam jedynie nadzieję, że to się zmieni :)

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Mnie historia tej książki tak dopiero bardziej wciągnęła od połowy. Też na początku miałam nieco mieszane uczucia, ale potem było już nieco lepiej.
      W każdym razie jestem ciekawa twojej recenzji, więc czekam niecierpliwie.

      Usuń
  26. Lubie takie mroczne bajanie, dlatego bez większych oporów - pomimo kilu niedociągnięć fabularnych skusiłabym - się na ten tytuł. Szkoda tylko że okładka taka kiepściutka.

    OdpowiedzUsuń
  27. Nie są to do końca moje klimaty, ale miewam czasem ochotę na taką baśniową magię, szczególnie teraz, kiedy za oknem zima (choć może akurat dzisiaj raczej wczesna wiosna :)).

    OdpowiedzUsuń
  28. Wydaje się naprawdę interesująca i zachęcająca. Może i temat jest już dość oklepany i wszystkim znany, ale tutaj widać trochę nowości. Zachęciłaś mnie i zainteresowałaś mnie swoją recenzją, myślę, że jeżeli miałabym taką okazję, przeczytałabym tę książkę, z czystej ciekawości. ;)

    Pozdrawiam,
    Klaudyna

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Zachęcam do przeczytania ,,Anny Ventury''. Wierzę, że ta książka mimo wszytko przypadnie ci do gustu.

      Usuń
  29. Nadal mam ochotę to przeczytać.
    Pozdrawiam!

    OdpowiedzUsuń
  30. Myślę, że jakoś przeboleję te wady i sięgnę po tę książkę

    OdpowiedzUsuń
  31. Może, może... Szkoda, że doskwiera mi ostatnio brak czasu, ale może w 2013 roku będzie lepiej;)

    OdpowiedzUsuń
  32. Okładka zdecydowanie odstrasza, a na dodatek tematyka - wampiry - to raczej nie dla mnie. Od takich pozycji stronię.

    OdpowiedzUsuń
  33. Ja również stronię od wampirów, ale może chociaż raz na jakiś czas, czemu nie? Cyrysiu, chciałabym Ci życzyć wszystkiego dobrego w Nowym Roku, wielu literackich wrażeń, oraz spełnienia wszystkich marzeń. :)

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Powyższa książka nie przytłacza wampiryzmem, raczej stanowi jej blade tło, więc może mimo wszytko skusisz się na tą pozycje?
      Dziękuję za życzenie noworoczne i wzajemnie życzę wszystkiego dobrego na każdy dzień w nadchodzącym Nowym Roku.

      Usuń

Zaglądaj, czytaj, przegryzaj moje słowa, ale wychodząc, zostaw po sobie niezatarty ślad swojej obecności...