Nigdy nie daj sobie wmówić, że Twoje życie nie ma sensu, że jest pozbawione wartości. To nieprawda. Ludzie, którzy to mówią, starają się leczyć własne rany, raniąc innych. Im to nie pomoże. Tobie, jeśli na to pozwolisz, może zaszkodzić. [Marcin Kaczmarczyk] ❤

środa, 9 stycznia 2019

''Love Line II'' Nina Reichter # PATRONAT MEDIALNY

LOVE Line II
Nina Reichter
Wydawnictwo: Novae Res
Seria: LOVE Line #2
Data wydania: 25.10.2017
Liczba stron: 350
Ocena: 8+/10

  Bethany McCallum chciałaby, aby jej życie znowu stało się normalne. ale czy to możliwe, skoro jej ukochany, Matthem Hansen, za kilka miesięcy bierze ślub z córką magnata medialnego, były mąż chce powrotu, a w dodatku nowa praca w "Newsweeku" zaczyna się od szantażu, za którego sprawą Bethany i Matt są zmuszeni współpracować ściślej niż kiedykolwiek wcześniej?
  
  Czy zawodowa relacja będzie funkcjonować, skoro oboje zdają sobie sprawę z napięcia, jakie pojawia się między nimi? I czy profesjonalizm wystarczy, aby zachowali dystans?
  
  Gdy tajemnice z przeszłości wyjdą na jaw, może się okazać, że stare grzechy mają długie cienie. Czy za ich sprawą miłość... zyska niespodziewanego sojusznika? [opis wydawcy]

  Nina Reichter urodziła się w Polsce. Z wykształcenia jest prawniczką. Razem z mężem mieszka za granicą. Prywatnie jest fanką kuchni fusion, wielbicielką kotów rasy Devon Rex i – jak mówi - „team playerem”. Pytana o motto życiowe, wymienia jedno: „Nie być roszczeniową”. Na pytanie, czy kocha pisać odpowiada: „Nie wiem nawet, czy to lubię. Na pewno jednak lubię, gdy jest już napisane.” W 2012 roku wydała swoją debiutancką powieść pt. „Ostatnia spowiedź”, będącą pierwszym tomem trylogii, który podbił serca nie tylko nastolatek, ale i dorosłych czytelniczek, co zapewniło jej miejsce w gronie popularnych autorek literatury kobiecej.

  Nie ukrywam, że ''Love Line'' - pierwsza część nowej serii Niny Reichter nie wzbudziła we mnie aż takiego zachwytu, jak jej poprzednie publikacje. Czegoś mi brakowało, jakiegoś szaleństwa, większych dramatów i mocniejszych emocji. Stopniowo jednak zaczęłam przyzwyczajać się do dojrzalszej, bardziej stonowanej odsłony autorki, podziwiając jej subtelność, wrażliwość oraz refleksyjność ubraną w poetycką nutę. Dlatego kiedy ukazał się drugi tom, ochoczo zabrałam się do czytania, zwłaszcza, że zakończenie pierwszej części pozostawiło po sobie wiele pytań i i niewyjaśnionych kwestii. I cieszę się niezmiernie z podjętej decyzji, bowiem w moim odczuciu niniejsza kontynuacja jest o niebo lepsza od swojej poprzedniczki. Właściwie od samego początku wczułam się w tą historię i nie mogłam się od niej oderwać, aż do samego końca. 

  Nie od dziś wiadomo, że życie lubi płatać figle i pisać własne scenariusze. Boleśnie przekonała się o tym Bethany, której wydawało się, że wreszcie wszystko zmierza ku dobremu. Niestety w wyniku splotu różnych okoliczności wybranek  jej serca decyduje się ożenić z Bree Watson – dziedziczką magnackiej fortuny. Na domiar złego były mąż pragnie za wszelką cenę odbudować łączącą ich niegdyś więź. Pewne komplikacje pojawiają się również w pracy zawodowej. Za sprawą perfidnej intrygi kobieta zmuszona jest ściśle współpracować z Mattem. Jakie jeszcze czekają ją niespodzianki? Czy zazna w końcu upragnionego spokoju i poczucia stabilizacji? A może nigdy nie uda jej się przerwać złej passy? Pewna jest tylko niepewność. 

 Ta książka jest niczym znakomita orkiestra symfoniczna pod batutą najznakomitszego dyrygenta. Autorka z niewymuszonym wdziękiem raczy nas doskonałą, niebanalną melodią o rozstaniu, tęsknocie, miłości, rodzinie, manipulacji, kłamstwach, niedomówieniach, odpowiedzialności, moralnych dylematach i niespodziewanych kolejach losu. Tym samym błyskotliwie uświadamia, że nie zawsze mamy wpływ na to, co nam się przydarza. Mimo to warto iść na przód i nie tracić nadziei. Bo kto ma odwagę do marzeń, ten ma siłę do walki. Krótko mówiąc, to kawał wartościowej prozy, z której każdy może wyłuskać coś dla siebie. 

  Powieść ta nie byłaby tak dobra, gdyby nie główni bohaterowie. To ludzie z krwi i kości, a nie żadne papierowe marionetki. Jak każdy z nas mają swoje gorsze czy lepsze dni, popełniają błędy, ulegają namiętnościom oraz porywom własnych instynktów, żądz, fantazji i wizji. Dzięki temu  łatwiej w nich odnaleźć cząstkę siebie. Szczególną sympatią zapałałam do Matta, ponieważ wbrew temu, co tak naprawdę czuł do Bethany – starał się być lojalny wobec swojej narzeczonej. Nie każdego byłoby stać na taką powściągliwość i dystans. Również Beth stała mi się bliska i bardzo jej współczułam, że znalazła się w tak nieciekawym położeniu. Jednocześnie  podziwiałam jej opanowanie i racjonalne podejście do własnych emocji. Wspomnę jeszcze o Bree, której zachowanie wywołuje lawinę kontrowersji. Ja rozumiem, że według hiszpańskiego przysłowia: na wojnie i w miłości wszystkie chwyty są dozwolone, ale istnieją pewne granice, których nikt nie powinien łamać, co też w tym przypadku zostało uczynione. Generalnie wszystkie postacie wzajemnie się uzupełniają i każda z nich wnosi coś istotnego do rozwoju wydarzeń. 

  Na uznanie zasługuje również naturalnie i delikatnie poprowadzony wątek miłosny otoczony starannie zaplanowanym spiskiem. Związek Bethany i Matta należy już do przeszłości. Niemniej jednak nie potrafią o sobie zapomnieć. A jakby tego było mało zmuszeni są do wspólnego przebywania w swoim towarzystwie na gruncie zawodowym. Czy uda im się powstrzymać na wodzy swoje prawdziwe uczucia? A może namiętność weźmie górę nad zdrowym rozsądkiem? Pisarka serwuje nam gorzko-słodki rollercoaster, który wiezie nas przez różne stany – od bezradności i smutku, poprzez złość i niedowierzanie, aż po  tlącą się iskierkę wiary w lepsze jutro.  A wszystko to zaprezentowane ze smakiem i ze sporą dawką wyczucia. W efekcie otrzymujemy zapierające dech w piersiach starcie dobra ze złem.

  Całość napisana jest kunsztownym, wyszukanym językiem przyprawionym nutką elegancji i wyrafinowania. Trzecioosobowa narracja często "przeskakuje" między parą głównych postaci, co pozwala lepiej poznać ich obawy, opinie i motywacje. Dużym plusem są też plastyczne i pobudzające wyobraźnię opisy oraz odpowiednie tempo akcji i stopniowanie napięcia. Znikło wcześniejsze filozoficzne wodolejstwo na rzecz konkretnych wydarzeń, które bezlitośnie odsłaniają całą ludzka obłudę, egoizm, strach, niemoc i własne ograniczenia. Wszystko współgra ze sobą idealnie bez pompatycznych, efekciarskich zabiegów. Mały minusik daję jedynie za nazbyt sentymentalne zakończenie w iście hollywoodzkim stylu. Generalnie można powiedzieć, że książka trzyma równy, wysoki poziom i zaostrza apetyt na kolejne dzieła autorki.

  Podsumowując: ''Love Line II''  to przejmująca opowieść o zmaganiu się z przeciwnościami losu, z ludzką podłością  i nieuczciwością, jak również piękny obraz odwagi,  by - wbrew  wszystkim i wszystkiemu - podążać własną drogą i pozostać wiernym sobie. Historia ta dowodzi, jak wielką siłą jest miłość. Zdolna jest nie tylko do do największych poświęceń i kompromisów, ale potrafi także  przetrwać największe sztormy i szczęśliwie dopłynąć do portu. Chcecie się o tym przekonać? Zapraszam wszystkich zainteresowanych. Naprawdę warto!

12 komentarzy:

  1. Pierwsza część Bardzo mi się podobała, więc po tę, również na pewno sięgnę. 😊

    OdpowiedzUsuń
  2. Ta elegancja i wyrafinowanie w stylu autorki bardzo mnie kuszą.

    OdpowiedzUsuń
  3. Nie czytałam pierwszej części, ale może się skuszę.
    ~Pola

    OdpowiedzUsuń
  4. Gratuluję patronatu ! Widzę, że ze stajni Novae Res :)

    OdpowiedzUsuń
  5. Muszę w końcu przeczytać coś Reichter, bo zaległości mam olbrzymie.
    Gratuluję patronatu! <3

    OdpowiedzUsuń
  6. Mam od dawna ochotę na I część i jakoś nie mogę się za nią zabrać. Fajnie, że w kolejnej części bohaterowie są realni, to mnie zawsze przekonuje do książek :)

    OdpowiedzUsuń
  7. Dwie czesci skradly moje serce. Dla mnie rewelacja!

    OdpowiedzUsuń
  8. Dawno temu czytałam jedną książkę tej autorki.

    OdpowiedzUsuń
  9. Nie czytałam pierwszej części, ale seria mnie kusi :)
    Gratuluję patronatu :)

    OdpowiedzUsuń
  10. Muszę w końcu sięgnąć po tę serię, bo bardzo mnie intryguje.

    OdpowiedzUsuń
  11. Chyba w końcu muszę zabrać się za książki tej autorki, a twoja recenzja bardzo mnie zachęciła:) ~Eli z https://czytamytu.blogspot.com/

    OdpowiedzUsuń
  12. Po takiej recenzji tomu drugiego, muszę koniecznie sięgnąć po pierwszy!

    OdpowiedzUsuń

Zaglądaj, czytaj, przegryzaj moje słowa, ale wychodząc, zostaw po sobie niezatarty ślad swojej obecności...