piątek, 20 grudnia 2024
niedziela, 15 grudnia 2024
Wywiad z Katarzyną Fiołek
.jpeg)
Włóczykij czy Mała Mi - która postać z "Muminków" jest Pani bliższa i dlaczego?
Kocham Małą Mi za jej sarkazm, ale jestem Włóczykijem. Lubię pobyć sama, w ogóle mi to nie przeszkadza, kocham deszczowy las i ciszę.
Sama mieszkam pod lasem i często zwierzęta podchodzą pod mój dom. Co Pani woli: klangor żurawi czy "szczekanie" saren?
Chyba klangor, bo… zwiastuje wiosnę.
We Finlandii widziałam dzieci, które jechały do szkoły na nartach specjalnie dla nich odśnieżonymi ścieżkami. A Pani woli sporty letnie czy zimowe?
Ze sportu najbardziej lubię pływanie. Nie jeżdżę w ogóle na nartach, a najpiękniejszy ze wszystkiego wydaje się surfing, ale… nigdy go nie próbowałam.
Weronika "Pod_urokiem_ksiazek"
Dlaczego akurat Jasona M. wybrała Pani jako wzór dla głównego bohatera?
Wydaje mi się, że to taki typ faceta, który podoba się każdej kobiecie. Jest i męski, i chłopięco uroczy jednocześnie. Jest zdecydowanie najmilszym dla oka wkładem Hawajów w historię kina.
Gdyby nie Jason M. to kto by to był?
To mógłby ewentualnie jeszcze szwajcarski model Kevin Creekman.
Jaką aktorkę widziałaby Pani w roli idy?
Jak już szalejemy z wersją hollywoodzką, to byłaby to Emma Stone.
książkowy-las
Co najbardziej Panią rozprasza podczas pracy? Zapach ciasta, pragnienie przejrzenia portali społecznościowych czy hałaśliwe otoczenie? Jak Pani stara się z tym walczyć?
Och, dobre pytanie. To są, niestety, social media. Wyłączyłam już powiadomienia o nowych komentarzach i polubieniach, ale z tyłu głowy często mam taką myśl, by sprawdzić, co się tam dzieje. Niepokoi mnie to, bo skoro potrafi zepsuć koncentrację mnie - dorosłej osobie wychowanej na czytaniu książek, to co robi z mózgami dzieci i młodzieży? Sito!
Marcepanowy Kącik
Czy Pani wykształcenie miało wpływ na twórczość literacką? Czy może pasja pisania, spowodowała, że ukończyła Pani polonistykę?
To wszystko się ze sobą łączy. Skończyłam polonistykę, bo zawsze kochałam czytać i pisać, a na tych studiach praktykuje się jedno i drugie. Książki mam w DNA. Wykształcenie filologiczne dało mi solidne teoretyczne podwaliny, narzędzia do zbudowania warsztatu.
Martyna
Jak w trzech słowach opisałaby Pani Finlandię?
Zielona, cicha, przyjazna.
Jaką książkę, oprócz „Doliny Muminków” warto przeczytać i dlatego?
Och, to jest cała lista książek, która się wciąż zapełnia nowymi pozycjami. Jeśli chodzi o taką klasykę dziecięcą, to nie mogę pominąć “Ronji, córki zbójnika” Astrid Lindgren. To jest wzorzec z Sevres tego, jak należy pisać o dzieciach i dla dzieci. Mistrzostwo.
Czy bała się Pani w dzieciństwie Buki z "Muminków"?
Nie, mnie jej zawsze było szkoda. “Kwiat Jabłoni” ma o niej piękną, piękną piosenkę - warto dla Buki zostawić otwarte drzwi.
Co poleciłaby Pani zobaczyć, zwiedzić osobie nieznającej dobrze Bieszczad?
Zaczęłabym od klasyków - Połoniny Wetlińskiej i Tarnicy. Piękny jest rezerwat Sine Wiry i Jezioro Solińskie o zachodzie słońca.
Czy jest coś co chciałaby Pani przekazać poprzez swoje książki?
Poprzez swoje bieszczadzkie romanse pragnę zabrać czytelników w magiczny świat pełen emocji, pięknych krajobrazów i miłości, która potrafi pokonać nawet największe przeszkody. Bieszczady to nie tylko tło moich historii, ale też bohater sam w sobie – dzikie, tajemnicze, pełne uroku i inspiracji. Chcę, aby moje książki przypominały, że warto czekać na prawdziwe uczucia, że warto mieć nadzieję i że warto czasem zaryzykować, a nawet rzucić wszystko i wyjechać wiadomo gdzie.
Będąc dzieckiem bardzo martwiłam się o losy Panny Migotki :) Czy odwiedziła Pani Dom Muminków w Turku ? Czy jest taki jak Pani go sobie wyobrażała ?
Tak, Domek Muminków w Turku jest obłędny! W kuchni Mamy Muminka, w jej spiżarni, są prawdziwe przetwory! Bardzo mnie to wzruszyło. Przepiękne miejsce. Finom Dolina Muminków udała się bez cienia kiczu. Cały park jest położony na malutkim szkierze na Bałtyku. Bajka!
Wojciech Bober [Autor zwycięskiego pytania]
Jak wyglądałyby Twoje wymarzone Bieszczady za 50 lat?
Nie chciałabym, by zderzyły się z taką masą krytyczną turystów jak na przykład Zakopane, które straciło w komercji cały swój młodopolski urok. Tego się boję najbardziej - kiczu i komercji. Tam już są, niestety, miejsca, zwłaszcza nad Soliną, które są po prostu straszliwe. W Bieszczady jedzie się po ciszę i spokój i tego, mam nadzieję, nie zabraknie.
Gdybyś miała napisać książkę o kobiecie, która odmienia świat, jakie cechy byś jej nadała i dlaczego?
Główna bohaterka czerpałaby swoją siłę z kobiecości – nie z prób naśladowania męskich wzorców, lecz z głębokiego zrozumienia, że to, co czyni ją kobietą, jest jej największą mocą. Jej siła byłaby w jej emocjach, intuicji, umiejętności budowania więzi społecznych oraz w niezwykłym połączeniu z ciałem, bo kobiety poprzez swoją biologię są, bez wątpienia, “bliżej ciała” - przecież gdyby to mężczyźni wydawali na świat potomstwo, krew z krwi i kość z kości, nie byliby tacy skorzy do wysyłania go na wojnę, by ginęło.
Który moment z Twoich podróży zmienił Twoje spojrzenie na życie?
Świetne pytanie. W czasie moich podróżny miałam taki moment typu “Aha”. W Stanach Zjednoczonych odkryłam, że kraj, który mnie fascynował od młodości, nie istnieje tak naprawdę. Jego fasada jest filmowa i literacka, ale w środku to wydmuszka. Konsumpcja, bieda, bezdomni, podłe jedzenie. Tylko przyroda oszałamiająca. Ale jestem zdecydowanie z Europy. Nigdy nie mogłabym żyć, mieszkać w Ameryce. Cała ta amerykańska idea, by radzić sobie samemu ze wszystkim, “maszeruj albo giń”, to jest coś okropnego.
Czy jest coś, co chciałabyś powiedzieć swojemu młodszemu „ja”, gdy zaczynałaś pisać, ale bałaś się pokazać światu swoje pierwsze teksty?
Tak, pewnie. Powiedziałbym tej młodej, trochę nieśmiałej i niewierzącej w siebie dziewczynie, żeby się nie bała. Żeby skoczyła z tego klifu, bo nie spadnie. Poleci.
Jakie wspomnienie z dzieciństwa najczęściej wraca do Ciebie, gdy potrzebujesz inspiracji lub pocieszenia?
Mnóstwo tych wspomnień. Nie umiem wybrać jednego. Miałam dzieciństwo doskonałe. Z kochającymi rodzicami, dziadkami, młodszym bratem, mnóstwem znajomych, kuzynów i sąsiadów. To było coś wspaniałego. Inna epoka. Taka, kiedy ludzie ze sobą rozmawiali, nie gapili się w ekrany telefonów. Wakacje spędzałam na zewnątrz na zabawie od rana do wieczora, od skakania w gumę bolały mnie pięty. Ale uwielbiałam też zaszyć się gdzieś z książką i czytać, czytać, czytać. Nie umiałam nie czytać. Jak szukam pocieszenia, to piekę ciasto drożdżowe jak moja babcia. Ono leczyło wszelkie bolączki, a jego zapach zawsze niesie nutkę smutku, bo babci już dawno nie ma.
Co było dla Ciebie najtrudniejsze w pogodzeniu swojego codziennego życia z realizacją pasji pisarskiej?
Odkrycie, że mimo chęci doba nie jest z gumy i że jeszcze oprócz czasu na pracę, czasu na dojazd do niej, czasu dla moich dzieci, które są przecież najważniejsze, czasu na pisanie - muszę jeszcze mieć czas, by zwyczajnie spać. Zmieniłam pracę w korporacji na pracę w szkolnej bibliotece, żeby móc pisać. Nie wierzę, że wszystko da się pogodzić i że to kwestia organizacji. Kultura nam wmawia, że połączenie kariery, hobby i zajmowania się rodziną jest łatwe. Ale to nieprawda. Albo - albo. Nie da się wszystkiego zrobić na tip top, bo idzie zwariować, nie dajcie sobie tego wmówić.
Klaudia Zuberska
Kawa czy herbata?
Zdecydowanie kawa! Czarna i bez cukru.
Jak myślisz, bez jakiego zmysłu najtrudniej byłoby Ci żyć?
Wzroku.
Czy chciałabyś mieć skrzydła, nawet gdyby nie były w stanie latać? Moje pytania jak zawsze nie co fantastyczne surrealistyczne :D
Gdyby nie mogły latać to nie. :-) Cały cymes w tym lataniu.
Dziękuję Pani Katarzynie Fiołek za obecność na łamach mojego bloga i za niezwykle interesujący wywiad.
Laureatowi wyróżnionego pytania serdecznie gratuluję i czekam na maila wraz z podaniem swoich danych adresowych w celu przekazania nagrody.
Pozdrawiam Wszystkich Serdecznie,
Cyrysia
poniedziałek, 9 grudnia 2024
ZAPOWIEDŹ: Zielarka z Doliny Pustelnika - Edyta Świętek
Kochani,
mam przyjemność zaprezentować najnowszą powieść Edyty Świętek "Zielarka z Doliny Pustelnika", drugą część fascynującej safi Sandomierskie wzgórza. To opowieść pełna napięcia, wzruszeń i niezwykłych zwrotów akcji, która zachwyci zarówno miłośników literatury obyczajowej, jak i fanów historii o sile ludzkiego ducha, idealna lektura na długie, zimowe wieczory.
Skusicie się?
niedziela, 1 grudnia 2024
KONKURS - poznaj mnie lepiej 👩
Katarzyna Fiołek jest z wykształcenia polonistką i filmoznawczynią. Pisze baśnie dla dużych dziewczyn. Książki-kocyki na piątkowe wieczory, na leżak na plażę i na leniwe popołudnia z kotem na kolanach.
Zawsze ma ochotę na kawę i fascynuje ją język nastolatków. Można ją czasem spotkać w Bieszczadach i w Kampinoskim Parku Narodowym. Za najważniejsze dzieło w historii literatury uważa "W Dolinie Muminków", a Finlandia jest najpiękniejszym krajem, w jakim była.
Mieszka w domu pod lasem z mężem, dziećmi i wyżlicą o imieniu Greta. W wolnych chwilach działa na rzecz klimatu w fundacji FOTA4Climate.
Dziś macie okazję poznać bliżej panią Katarzynę Fiołek. Przez najbliższe kilka dni można zadawać autorce swoje pytania (maksymalnie 3). Na wszystkie pytania autorka odpowie w osobnym poście, w formie wywiadu.
Jedna osoba, które zdaniem autorki zada najciekawsze pytanie otrzyma nagrodę w postaci książki „Zabiorę cię do domu'' Katarzyny Fiołek.
Proszę nie powielać pytań ani nie stosować plagiatów. Jeśli coś takiego będzie miało miejsce, zdublowane/ukradzione pytanie zostanie zignorowane.
Do dzieła kochani!!!
Regulamin:
1. Organizatorem konkursu jest właścicielka bloga: LITERACKI ŚWIAT CYRYSI
2. Sponsorem nagrody jest Katarzyna Fiołek.
2. Sponsorem nagrody jest Katarzyna Fiołek.
3. Warunkiem uczestnictwa w konkursie jest zadanie pytań (maks. 3) pani Katarzynie Fiołek na temat jej twórczości, zainteresowań itp.
4. Konkurs trwa od 1 grudnia 2024 roku do 8 grudnia 2024 roku do godz. 23.59
5. Wywiad oraz ogłoszenie zwycięzcy nastąpi 15 grudnia 2024 roku.
6. Nagrodą jest egzemplarz powieści „Zabiorę cię do domu'' Katarzyny Fiołek.
5. Wywiad oraz ogłoszenie zwycięzcy nastąpi 15 grudnia 2024 roku.
6. Nagrodą jest egzemplarz powieści „Zabiorę cię do domu'' Katarzyny Fiołek.
7. W konkursie mogą brać udział osoby posiadające blogi oraz anonimowy uczestnicy, którzy podpiszą się imieniem/nickiem. Adresu mailowego nie wymagam, ale jeśli ktoś chce podać, to bardzo proszę. Będę miała łatwiejszy kontakt z Wami w razie wygranej.
8. Konkurs skierowany do osób posiadających adres zamieszkania w Polsce.
9. Ze zwycięzcą skontaktuję się drogą mailową, o ile zapoda do siebie namiary. W przeciwnym razie laureat proszony jest skontaktowanie się z organizatorką konkursu. W przypadku, gdy zwycięzca w ciągu 7 dni nie odpowie na wiadomość, nastąpi wybór innego wygranego.
10. Konkurs nie podlega przepisom Ustawy z dnia 29 lipca 1992 roku o grach i zakładach wzajemnych (Dz. U. z 2004 roku Nr 4, poz. 27 z późn. zm.)
8. Konkurs skierowany do osób posiadających adres zamieszkania w Polsce.
9. Ze zwycięzcą skontaktuję się drogą mailową, o ile zapoda do siebie namiary. W przeciwnym razie laureat proszony jest skontaktowanie się z organizatorką konkursu. W przypadku, gdy zwycięzca w ciągu 7 dni nie odpowie na wiadomość, nastąpi wybór innego wygranego.
10. Konkurs nie podlega przepisom Ustawy z dnia 29 lipca 1992 roku o grach i zakładach wzajemnych (Dz. U. z 2004 roku Nr 4, poz. 27 z późn. zm.)
11. Biorąc udział w konkursie, zgadzacie się na przetwarzanie waszych danych osobowych [zgodnie z ustawą z dnia 29 sierpnia 1997 r. o ochronie danych osobowych (Dz. U. z 2002 r. Nr 101, poz. 926, z późn. zm.) wyłącznie w celu przeprowadzenia konkursu]. Przeze mnie będą one magazynowane wyłącznie do czasu wysyłki nagrody.
12. Całą politykę konkursu znajdziecie w linku: klik
piątek, 29 listopada 2024
ZAPOWIEDŹ: Wielka księga opowieści kryminalnych. Zbrodnie pozornie niemożliwe.
.jpg)
MOI DRODZY
Przedstawiam najlepszy wybór opowiadań kryminalnych o pozornie niemożliwych i niewykonalnych zbrodniach. Zdobył on serca czytelników na całym świecie i z pewnością zachwyci także Was. Usiądźcie wygodnie i delektujcie się dwudziestoma ekscytującymi i niezwykłymi opowieściami. Książka jest idealnym prezentem i doskonałym towarzyszem na długie zimowe wieczory, kiedy zamykacie drzwi na klucz i myślicie, że jesteście bezpieczni…
„Wielka księga opowieści kryminalnych - Zbrodnie pozornie niemożliwe”
Agatha Christie, Stephen King, Edgar Allan Poe, sir Arthur Conan Doyle, Erle Stanley Gardner, Gilbert Keith Chesterton i wielu innych.
Wydawca: Famillium.pl
Antologia mistrzów kryminału i grozy – dla wszystkich miłośników gatunku
.jpg)
„Wielka księga opowieści kryminalnych - Zbrodnie pozornie niemożliwe” to nowość na polskim rynku, doskonała pozycja zarówno dla zaawansowanych czytelników kryminałów, jak i zaczynających swoją przygodę z tym gatunkiem. Elegancko wydana, w twardej oprawie, przepięknie ilustrowana, w dużym formacie będzie idealnym pomysłem na prezent. Znajdziecie w niej klasyczne opowieści detektywistyczne rozgrywające się w zamkniętych pomieszczeniach, ale także historie z nieoczywistymi miejscami zbrodni i nietypowymi kulisami. Zagadki rozwiązane przez genialne umysły światowej sławy detektywów i opowiadania, w których miejsce zbrodni jest niespodziewane, a okoliczności nietypowe. Książka ukazuje się nakładem wydawnictwa Famillium.pl.
„Wielka księga opowieści kryminalnych…” gromadzi dzieła klasyków kryminału, thrillera i grozy. Przeczytacie w niej utwory autorów, którzy stworzyli fundamenty tego gatunku i literacki archetyp detektywa; historie, które doskonale łączą realizm z nutą nadprzyrodzoną, zaskakujące i niejednoznaczne rozwiązania fabularne. Agatha Christie, Stephen King, Edgar Allan Poe, sir Arthur Conan Doyle, Erle Stanley Gardner, Gilbert Keith Chesterton to tylko część twórców ujętych w antologii – crème de la crème w zbiorowym, przepięknym wydaniu.
Dzięki tej pozycji w ręce czytelnika trafia wspaniała kolekcja tajemniczych kryminałów o pozornie niemożliwych i nieprawdopodobnych zbrodniach. To niezapomniana podróż przez świat klasycznych opowiadań kryminalnych. „Tajemnica zamkniętej łazienki” „Sprawa latającego trupa”, „Ptak w garści”, „Niewidzialna broń” i wiele innych… W antologii zawarto 20 kultowych opowiadań, które podzielono tematycznie na 5 części – rozdziałów: Najwymyślniejsze sposoby na morderstwo, Mordercze ostrza, Jak wykryć morderstwo, Skradzione owoce smakują najlepiej. Tytuł każdego z nich wyznacza oś fabularną, łączącą poszczególne opowiadania. „Wielka księga opowieści kryminalnych…” to prawdziwa literacka uczta, która przybliża różne style narracji, sposoby budowania napięcia i zawiązywania intryg, tworząc unikalny obraz ewolucji gatunku. Książka podbiła serca milionów czytelników na całym świecie i z pewnością oczaruje także miłośników tej formy literackiej w Polsce.
Skusicie się?
Subskrybuj:
Posty (Atom)