"Samotność we dwoje" Agnieszka Lis || PATRONAT MEDIALNY

Samotność we dwoje

Agnieszka Lis 
Wydawnictwo: Czwarta Strona
Data wydania: 25 października 2017

Ilość stron: 223

Ocena: 7/10

Patronat medialny: 

Maja i Adam zawsze byli dla otoczenia parą idealną.

  Żadnych kłótni ani problemów finansowych, wszyscy zazdrościli im takiego życia i takiej miłości. Po latach, gdy w brzuchu nie trzepoczą już motyle, wspólne życie okazuje się nie tak proste. Kiedy Maja spędza kolejne dni w delegacji, Adam szuka pocieszenia w ramionach innej.

  Czy podczas wspólnego urlopu z dala od codziennych problemów, coś jeszcze może się zmienić? Dlaczego związek, który jeszcze niedawno był spełnieniem marzeń, z biegiem czasu zmienia się w życie obok siebie? Czy warto w nieskończoność walczyć o miłość?

  Samotność we dwoje to opowieść o oddalaniu się od siebie. Emocje Mai i Adama buzują, a przyszłość przynosi kolejne niespodzianki. Czy potrafią się jeszcze odnaleźć?

http://czwartastrona.pl/ksiazki/samotnosc-we-dwoje/

Agnieszka Lis. Pisarka, felietonistka. Z wykształcenia pianistka i dziennikarka. Wydała cztery powieści: „Jutro będzie normalnie”, „Samotność we dwoje”, „Pozytywka” i „Karuzela”. Jest autorką cyklu bajek dla dzieci, które wygrały ogólnopolski konkurs „Na Dobrą Powieść”. Systematycznie czyta te bajki dzieciom w zaprzyjaźnionym przedszkolu. Jest laureatką konkursu literackiego na najlepsze kobiece opowiadanie erotyczne. Nagrodzone opowiadanie „Płomień cedru” zostało wydane w antologii „Rozkoszne”. Jej teksty ukazały się w kilku antologiach publikowanych przez Stowarzyszenie Autorów Polskich. Fragment jej powieści został wykorzystany przez autorów poradnika pisarskiego „Po bandzie, czyli jak napisać potencjalny bestseller”. W latach 1991-2005 współpracowała stale z miesięcznikiem muzycznym Hi-Fi i Muzyka. Pisała także dla innych branżowych czasopism muzycznych. W sumie ukazała się na łamach prasy ponad setka recenzji, artykułów i felietonów jej autorstwa. Współpracuje także z biznesowym kwartalnikiem „MARKETER +”. Lubi pracę z dziećmi, zarówno zajęcia muzyczne, jak i „uczytelniające”. Mieszka pod Warszawą, gdzie próbuje odnaleźć równowagę i harmonię w pędzie życia. W czym znacząco pomaga jej pisanie, nie tylko książek. Jest członkiem Stowarzyszenia Autorów Polskich oraz Stowarzyszenia Autorów i Wydawców Copyright Polska

http://czwartastrona.pl/autorzy/agnieszka-lis/

  ,,Samotność we dwoje'' to pierwsza powieść napisana przez autorkę, acz na światło dzienne wyszła jako druga w kolejności. Muszę przyznać, że ten debiut (bo w takich kategoriach zamierzam go postrzegać) wywarł na mnie znacznie bardziej pozytywne wrażenie niż ,,Jutro będzie normalnie''. Ta książka aż kipi od emocji. Dużo w niej bólu, cierpienia, rozczarowań, straconych nadziei, ale znajdziemy również iskierkę optymizmu, która daje wiarę w lepsze jutro. To wszystko czyni tę lekturę na wskroś autentyczną i niezwykle wyjątkową.

  Fabuła już od samego początku tchnie realizmem i dbałością o wszelkie szczegóły. Poznajemy Adama i Maję – młode bardzo szczęśliwe i spełnione małżeństwo. Jednak okazuje się, że to tylko fasada. Adam z dnia na dzień coraz silniej odczuwa emocjonalną pustkę. Ma dosyć tego, że jego żona  stawia karierę ponad rodzinę i ciągle nie ma jej w domu.

,,Od dwóch lat, od kiedy zmieniła pracę, strasznie się ode mnie oddaliła. – Czy to samotność? – zadawałem sobie to pytanie coraz częściej. Czy można aż tak zagubić się w codzienności?''

  W zaistniałej sytuacji mężczyzna dochodzi do wniosku, że trzeba usankcjonować stan rzeczywisty i po prostu się rozstać. Tym bardziej, że w jego życiu pojawia się inna kobieta - Beata, przy której odnajduje upragnione poczucie bliskości, stabilizacji, czułość i zrozumienie.  Czy Adam faktycznie zdobędzie się na odwagę, aby rozwieść się z Mają? A może wybierze zupełnie inne rozwiązanie?

  To kawał dobrej obyczajówki, która dotyka serca i porusza sumienia, a także prowokuje do stawiania niewygodnych pytań. Autorka na przykładzie głównych bohaterów odzwierciedla najbardziej zwykłe, codzienne bolączki ludzi, których  spotykamy wokół  siebie. Ludzi, którzy tkwią w tym szaleńczym pędzie wyścigu szczurów ku złudnemu bogactwu,  gubiąc w tym pędzie to, co ważne w życiu. W efekcie dochodzi do zatracenia  własnego JA i wszelkich więzi z bliskimi. A potem pozostaje już tylko przytłaczająca samotność. Czujemy ją tak mocno, choć nie możemy jej dotknąć. Jak się przed tym chronić? Agnieszka Lis bez popadania w moralizatorski ton i bajkowy idealizm pokazuje, że aby zawiązek mógł poprawie działać potrzeba dobrej woli i chęci z obu stron. Potrzeba także komunikacji, szczerej rozmowy o swoich pragnieniach, wymaganiach czy zadrach głęboko gdzieś tkwiących w środku. Dzięki temu mamy szansę zbudować prawdziwie bliską relację i wspólne pokonać  wiele przeciwieństw i kryzysów. Niestety w prawdziwym życiu nie zawsze wszystko przychodzi łatwo. Często sami tworzymy problemy, trudności, komplikujemy to, co proste. Przekonajcie się o tym, czytając niniejszą lekturę. 

  Mocną stroną powieści jest postać Adama. Wyrazistą kreską nakreślono jego sylwetkę i z dużą przenikliwością ukazano jego  pogłębiony portret psychologiczny. Można by rzec, że jest idealny w swojej niedoskonałości. Ma swoje wady, poglądy, cele i marzenia. Ulega pokusom bądź złudnej iluzji ukrytych oczekiwań. Przyznam szczerze, że bardzo działał mi na nerwy swoim zachowaniem. Kiedy jego żona spędzała w pracy coraz więcej czasu, to zamiast w jakikolwiek sposób zasygnalizować jej swoje niezadowolenie wolał pójść na łatwiznę, czyli wybrać inny obiekt zainteresowań.

,,Od pół roku miałem romans. Zakochałem się, a moja żona nawet tego nie zauważyła. Ledwie spostrzegła, że często mnie nie ma  w domu. Była zadowolona, że wreszcie nie dopytuje się tak natarczywie, kiedy wróci. Że wreszcie dałem jej trochę więcej spokoju.''

  A im dalej brnął w ten chory układ, tym bardziej gubił się w swoich uczuciach. W efekcie zaplątuje się w pajęczynę błędów, rozdarty pomiędzy dwoma kobietami walczącymi o jego miłość. Co z tego dalej wyniknie? Zapewniam, że będziecie mega zaskoczeni.

,,Codziennie rozmawiałem przez telefon z Beatą. Codziennie za nią tęskniłem. Bardzo nawet. Ale też codziennie przypominałem sobie, dlaczego kochałem moją żonę. Dlaczego się z nią ożeniłem i chciałem spędzić z nią swoje dni. Kochałem dwie kobiety. I nie potrafiłem wybrać.''

  Całość napisana jest prostym, przemawiających do wyobraźni czytelnika językiem. Nie ma tu zbędnych słów, niepotrzebnego patosu czy banalnych rozwiązań. Pisarka  z właściwą sobie wrażliwością dotyka najskrytszych tajemnic ludzkiej duszy,  pokazując rzeczywistość taką, jaka jest. Pełną życiowych rozterek, namiętności, wzlotów i upadków oraz trudnych wyborów, które nie zawsze okazują się tymi właściwymi.  Próżno tu szukać przewidywalności. Niemal każda kolejna scena niesie ze sobą element zakończenia, zaś epilog dosłownie zwala z nóg. Nie przypuszczałem, że tak to się wszystko skończy. Gratulacje dla autorki za niekonwencjonalne podejście do tematu.

Podsumowując:

  ,,Samotność we dwoje'' to przejmująco nostalgiczna opowieść o wewnętrznym zagubieniu, tęsknocie, zdradzie, próbie poszukiwania siebie i zrozumieniu słuszności własnego postępowania. To także poruszająca historia walki o własne szczęście okupione wieloma trudnymi chwilami. Czasami bulwersuje i zatrważa, niekiedy budzi współczucie i zmusza do zadumy, ale także przestrzega przed konsekwencjami niektórych decyzji. Zdecydowanie pozycja godna uwagi i polecenia. 

Agnieszka Lis