Magiczne zrządzenie losu.

Anna Ventura. Przeznaczenie
Agnieszka Kiełbus 
 
wydawnictwo: Novae Res
data wydania: sierpień 2012
ISBN: 978-83-7722-442-7
liczba stron: 456
ocena 5- / 6







      Dobrze jest czasami zapomnieć o szarej, monotonnej rzeczywistości, wejść w świat magii i wyruszyć na zaczarowaną planetę pełną zaskakujących przygód, dlatego zaintrygowana tajemniczą okładką i niepokojącym opisem książki "Anna Ventura - Przeznaczenie" Agnieszki Kiełbus, zapragnęłam, choć na chwilę przenieść się do metafizycznej czasoprzestrzeni.

Główna bohaterka, szesnastoletnia Anna Ventura, w wyniku nieszczęśliwego wypadku traci oboje rodziców. Teraz opiekuje się nią wredna, humorzasta ciotka Jolanta. Pewnego dnia podczas kolejnej sprzeczki ze swoją opiekunką, Ania ucieka do pobliskiego lasu, gdzie wpada w kolejne kłopoty przenosząc się do innego ,,wymiaru’’. W nowym świecie nie ma elektryczności, samochodów, komputerów i innej technologii. Są za to wampiry i nieoczekiwanie jeden z nich atakuje dziewczynę. Nastolatka cudem unika śmierci dzięki pomocy przypadkowym ludziom, którzy zabierają zszokowaną dziewczynę do swojego domu. Między Anią a synem gospodarza Cedrikiem Chalmerem rodzi się emocjonalna więź. Niestety okazuje się, że Ventura rozpoczęła przemianę w wampira, w związku z czym musi przeprowadzić się na zamek hrabiego Larenusa, aby pod czujnym okiem wampirzego władcy ziem dokonać pełnej transformacji swojego ciała. Jak nastolatka poradzi sobie z zaistniałą sytuacją? Czy jej związek z Cedrikiem, zagorzałym przeciwnikiem wampirów ma jakąkolwiek szansę na przetrwanie?

Nieco sceptycznie podchodziłam do książki "Anna Ventura - Przeznaczenie", lecz muszę przyznać, że mimo kilku mankamentów, jest to całkiem interesująca powieść. Pomysł na fabułę uważam za ciekawy i oryginalny, ale moim zdaniem jego realizacja zwiera sporo niedociągnięć. Na początku nie przypadł mi do gustu styl narracji, gdzie czułam się, jako bierny obserwator słuchający daną historię, co spowodowało, że nie potrafiłam dogłębnie zżyć się z bohaterami. Również kreacja psychologiczna postaci pozostawia wiele do życzenia. Jedynie Ania nakreślona jest bardziej wyraziście, natomiast pozostałe osoby niestety bledną w jej cieniu. Zbyt mało informacji dostałam o ich wyglądzie, sposobie bycia czy towarzyszących emocjach. Także niektóre wątki np. miłosny został zbyt mało wyeksponowany i uważam, że autorka powinna go rozbudować na szerszą skalę, ponieważ relacje Anny z Cedrikiem oraz innymi mężczyznami były niezwykle emocjonujące. Żałuje również, że kilka kwestii nie zostało wyjaśnionych do końca m.in. sprawa z tajemniczym tatuażem na ciele Ventury oraz sekret jej wisiorka. Mam nadzieję, że doczekam się kontynuacji "Anny Ventury - Przeznaczenie" i wtedy Agnieszka Kiełbus odkryje wszystkie pozostałe brakujące części układanki z życia głównej bohaterki.

Patrząc na całokształt, powyższa powieść posiada również i zalety. Na szczególne uznanie zasługuje dokładny, plastyczny opis miejsc i sytuacji oraz bajkowy, magiczny klimat. Oprócz wampirów pojawiają się również strzygi, mag, kotołaki  i inne nadprzyrodzone istoty. Akcja płynie stopniowo, powoli, lecz pod koniec przyspiesza wciągając nas w wir nieoczekiwanych wydarzeń. Całość czyta się naprawdę bardzo przyjemnie i z dużą dozą zainteresowania. Perypetie Anny Ventury mają w sobie pewną siłę przyciągania, która sprawia, że wszelkie literackie niedociągnięcia schodzą na dalszy plan.

"Anna Ventura – Przeznaczenie, to niezwykle klimatyczna, baśniowa powieść skierowana do młodzieży i nie tylko. Wejdź do świata magii, w której królują nieziemskie istoty i poczuj, co to strach, niebezpieczeństwo, nadzieja i miłość. Serdecznie polecam.

***

          Książkę przeczytałam dzięki uprzejmości wydawnictwa Novae Res.