Widzę ją, kiedy oczy zamykam, słyszę ją, kiedy cisza trwa

Maybe someday
Colleen Hoover

Wydawnictwo: Otwarte
Stron: 360
Ocena: 6/6









   W życiu spotykają nas różne sytuacje, na które często nie mamy wpływu.

  Sydney Blake jest młodą, niezależną dziewczyną. Studiuje, pracuje, ma własne mieszkanie, które dzieli wspólnie z najlepszą przyjaciółką oraz przystojnego chłopaka - Huntera. Ale pewnego dnia, w ciągu kilku chwil, wszystko się sypie niczym domek z kart, kiedy Sydney przyłapuje Huntera na zdradzie z jej współlokatorką. Zrozpaczona, zostawia niewiernych zdrajców szukając innego lokum. Zupełnie niespodziewanie swoją pomoc ofiarowuje jej Ridge – sąsiad z naprzeciwka. Wkrótce oboje odkrywają, że ten pozornie nic nieznaczący gest dobroci, zmienia ich życie na zawsze...

  Twórczość Colleen Hoover miałam okazję poznać podczas lektury ''Pułapki uczuć'', ''Szukając kopciuszka'' oraz ''Hopeless''. Przytoczone powieści wspominam całkiem pozytywnie, aczkolwiek obyło się bez większego zachwytu. A jak było tym razem? Bez porównania. Nie jest to kolejny banalny, przerysowany wyciskacz łez o skrzywdzonej dziewczynie, która próbuje na nowo poskładać swoje życie. Przeciwnie. Autorka stworzyła wyjątkową, fascynującą historię o wielkiej pasji i namiętności do muzyki, a także o czystej, prawdziwej miłości, która tak naprawdę nie powinna mieć racji bytu.

   Nie bez powodu ta powieść zajęła drugie miejsce w plebiscycie Goodreads Choice Awards 2014 w kategorii Romans, i znajduje się na liście bestsellerów „New York Timesa”. Uważam, że nagroda w pełni zasłużona, ponieważ książka jest nie tylko dobrze napisana, ale również charakteryzuje ją niepowtarzalny klimat, piękna muzyka płynąca z głębi duszy i niezwykłe emocje. Ja w każdym razie jestem oczarowana.

  Fabuła wydaje się mało odkrywcza, mimo to niesamowicie wciąga i urzeka. Poznajemy dwoje głównych bohaterów: Sydney, która znalazła się na bruku, ze złamanym sercem oraz Ridge, tajemniczy sąsiad mieszkający naprzeciwko. Tych dwoje poznało się już wcześniej podczas ''wspólnych'' wieczornych spotkań na balkonie, gdzie Ridge grywał na gitarze, zaś  Sydney nuciła pod nosem do jego muzyki. Przy bliższym kontakcie okazuje się, że chłopak ma blokadę twórczą, jego utworom brakuje tekstów. Natomiast Blake z niezwykłą łatwością potrafi uformować właściwe słowa do danej melodii. W zaistniałych okolicznościach Ridge przyjmuje pod swój dach swoją muzę, by razem tworzyć piosenki dla jego zespołu. Jednak nie wszystko przebiega zgodnie z planem, gdyż pewne sprawy wymykają się spod kontroli.

  Autorka stworzyła przejmujący wątek miłosny, który budzi wzruszenie oraz wewnętrzne rozdarcie. Z powodu pewnej ułomności Ridge ma częsty kontakt fizyczny z Sydney. Więc kiedy znajdują się w takich momentach, granice stają się zamazane, a reakcje niezamierzone. Mimo to z całych sił starają się zwalczyć rosnące pożądanie, tym bardziej, że chłopak od kilku lat jest w stałym, szczęśliwym związku.

''Niezależnie od tego, co do ciebie czuję, i od tego, czy moim zdaniem mogłoby się nam udać, nigdy jej nie zostawię. Kocham ją. Kocham ją od chwili, kiedy ją poznałem, i będę ją kochał aż do śmierci''.

  Zapewne od razu pomyślicie sobie "kolejny oklepany trójkąt miłosny''. Stop! Mylicie się w swojej ocenie. Chodzi tu o coś znacznie głębszego. Kiełkujące uczucie między bohaterami sukcesywnie wyrasta z przyjaźni, wzajemnego zaufania, wrażliwości i zrozumienia. Silnie przeżywałam ich wzajemne interakcje. Ridge stanął przed bardzo trudną decyzją: z jednej strony wierność i lojalność wobec swojej ukochanej, z drugiej strony: czyste porozumienie dusz. Kogo wybierze i jakie będą tego konsekwencje? Tego musicie dowiedzieć się sami.

 ''Patrzę, jak zamyka za sobą drzwi. Przyciskam dłoń do piersi, bojąc się przeczytać to, co na niej napisał.
Widziałam to w jego oczach.
Widziałam w nich ból, żal, lęk... i miłość.
Trzymam dłoń przyciśniętą do piersi. Nie chcę czytać słów, które tam napisał, bo wiem, że pozbawią mnie całkowicie nadziei na nasze »może kiedyś«''.

  Wszystkie postacie powieści, zarówno pierwszo- jak i drugoplanowe są ukazane niezwykle wyraziście i wiarygodnie. Od razu zapadają w pamięć i łatwo się z nimi utożsamić. Zwłaszcza Ridge zaskarbił sobie moją niekłamaną sympatię i podziw. To szczery, oddany, prostolinijny chłopak, którego życie nie rozpieszczało. Na dodatek dźwiga na sobie wielkie brzemię. Jakie? Nie mogę nic zdradzić, żeby nie popsuć niespodzianki. Napiszę tylko jedno – przygotujcie się na mega zaskoczenie. Polubiłam także Syndey: nikogo nie udaje, jest życzliwa, serdeczna, dobroduszna, empatyczna i wyrozumiała. Nie irytuje swoim zachowaniem, nie gra na nerwach. Moim zdaniem, przekonywująca kreacja, godna zapamiętania. 

  ''Maybe someday'' aż tętni muzyką. Piosenki napisane przez  Ridge i Sydney są szalenie fascynujące, klimatyczne, nastrojowe i inspirujące. Brak mi słów, żeby opisać ich piękno. W dodatku pisarka we współpracy z Griffinem Petersonem stworzyła specjalny album zawierający wszystkie utwory, które przez zeskanowanie telefonem i odczytanie specjalnego kodu, można samemu wysłuchać. Wspaniała niespodzianka.

  Mogłabym tak pisać i pisać bez końca, gdyż niniejsza lektura wywarła na mnie ogromne wrażenie. Wszystko mi się w niej podobało: barwny, plastyczny język kształtujący twórczą wyobraźnię, świetne dialogi, wciągająca akcja i satysfakcjonujące zakończenie. Czego chcieć więcej? Nic, tylko czytać.

  Uwierzcie mi na słowo – to jedna z najlepszych powieści w swoim gatunku. Można się w niej zapomnieć, zatracić i odpłynąć. Nikogo nie pozostawi obojętnym. Bez wahania po nią sięgnijcie - naprawdę warto.

***

Wydawnictwo Otwarte