Nigdy nie daj sobie wmówić, że Twoje życie nie ma sensu, że jest pozbawione wartości. To nieprawda. Ludzie, którzy to mówią, starają się leczyć własne rany, raniąc innych. Im to nie pomoże. Tobie, jeśli na to pozwolisz, może zaszkodzić. [Marcin Kaczmarczyk] ❤

piątek, 19 października 2012

Dogonić marzenia.


Zobaczyć tęczę

Kubilus Karolina

Wydawnictwo: Replika
ISBN: 978-83-7674-203-8
Format: 13.0x20.0cm
Liczba stron: 260
Oprawa: Miękka ze skrzydełkami
Wydanie: 1, 2012 r.






                    Kto choć raz w życiu widział tęczę zgodzi się chyba ze mną, że jest to cudowne zjawisko chwytające za duszę, ale żeby zobaczyć ten wielobarwny łuk trzeba najpierw przeżyć deszcz. Podobnie jest z naszą ziemską egzystencją, gdzie na przemian doświadczamy słonecznej radości  lub ulewnych opadów smutku.

Karolina Kubilus, autorka książek ,,Serce nie słucha’’ i ,,Jak zjeść słonia’’, obecnie dzięki wydawnictwu Replika wydała  najnowszą  powieść ,,Zobaczyć tęczę’’, w której również pokazuje zmienną aurę w życiu głównej bohaterki.

Związek Anity i Jacka kwitnie i promienieje niczym słońce. Oboje mają za sobą nieudaną przeszłość, lecz teraz wspólnie pragną u swego boku zaznać prawdziwego szczęścia. Wszystko układa się niczym w bajce, lecz pewnego dnia jedno fatalne nieporozumienie sprawia, że Anita zrywa z Jackiem. Chociaż serce płacze za ukochanym, to jednak konsekwentnie unika z nim kontaktu. Na horyzoncie natomiast pojawia się inny adorator, który usilnie zabiega o jej względy. Czy Anita przetrwa życiową burzę i da jeszcze jedną szansę Jackowi? A może zdecyduje się na nowy związek z innym mężczyzną?

Do sięgnięcia po najnowsze dzieło Karoliny Kubilus skutecznie zachęciła mnie okładka w wykonaniu Izy Szewczyk, która metaforycznie pokazuje, jak gonić ,,własne szczęście’’. Podobnie jest z postacią głównej bohaterki. Anita przeszła w swoim młodym życiu bardzo wiele m.in. nieudane małżeństwo. Samotnie wychowuje jedenastoletniego syna Michała uważając, że żaden mężczyzna nie jest jej do niczego potrzebny. Kiedy jednak spotyka Jacka nie potrafi obronić się przed tą miłością. Ponownie czuje się kochana i spełniona, ale niestety nic nie trwa wiecznie. Jedno małe niedomówienie jest niczym burza w szklance wody i sprawia, że Anita nie chce mieć już nic wspólnego z ukochanym. Czy rzeczywiście warto było przekreślić gorące uczucie przez niejasną sytuacje, którą kobieta sama sobie stworzyła?

,,Zobaczyć tęczę’’ to niezwykle ciekawa, pogodna powieść niosąca wiarę w lepsze jutro. Pozwala uwierzyć, że mimo przeciwności losu niektóre rzeczy w końcu się pomyślnie ułożą. Historia opisana w książce śmiało może posłużyć, jako życiorys każdej z nas. Mały minusik dałabym jedynie za przewidywalną fabułę. Osobiście pragnęłam czegoś więcej, jakiejś magii lub psychologicznej głębi, ale z drugiej strony z przyjemnością i zainteresowaniem czytałam o miłości, przyjaźni i codziennych problemach. Autorka postawiła na naturalność i spontaniczność, co osobiście bardzo cenię. Sylwetki głównych bohaterów nie są na siłę koloryzowane, wręcz przeciwnie, ujmują swym szczerym i prostolinijnym zachowaniem. Patrząc na całokształt najnowszego dzieła Karoliny Kubilus mogę śmiało napisać, że reprezentuje się całkiem przyzwoicie na tle innych książek z tego gatunku.

Polecam przeczytać ,,Zobaczyć tęczę’’. Jeśli pragniesz niezobowiązującej, optymistycznej literatury, przy której możesz się zrelaksować, ta książka jest dla ciebie. Zapraszam.

ocena 5- / 6

Książkę przeczytałam dzięki uprzejmości wydawnictwa Replika. 

40 komentarzy:

  1. Świetna ksiażka się zapowiada. A jaka piękna okładka:)

    OdpowiedzUsuń
  2. Mnie okładka też zachwyciła:) Piękna i taka letnia. Natomiast nie jestem pewna czy książka spełni moje oczekiwania.

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Nie znam twoich ,,oczekiwań'', więc ciężko mi szczerze napisać, czy powyższa książka trafi w twój gust, czy też nie. O tym musisz się jednak przekonać sama.

      Usuń
  3. Ależ optymistycznie nastrajająca okładka! :) Aż się ciepło przy sercu robi. :)

    OdpowiedzUsuń
  4. Obrodziło w tych niezobowiązujących lekturach, oj obrodziło ;-) Zauważyłem, że zwłaszcza nasi rodzimi autorzy mają tendencję do pisania w tych klimatach :-)

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. To prawda, że ostatnio rzeczywiście obrodziło się sporo lekkich i przyjemnych powieści, ale może to wynika z faktu, że Polacy widocznie lubią czytać takie książki i chętnie je kupują.

      Usuń
  5. Jezeli bede miala ochote na cos bardzo optymistycznego, to niewykluczone, ze siegne i po ta ksiazke. Mam nadzieje, ze okaze sie taka, jak opisalas.

    Pozdrawiam cieplo.

    OdpowiedzUsuń
  6. Cudna okładka! :) Mam ochotę sięgnąć po tę ksiązkę:)

    OdpowiedzUsuń
  7. Lekka i przyjemna a takich książek nigdy dość:))

    OdpowiedzUsuń
  8. Słyszałam już o tej książce, ale na razie nie zachęca mnie do przeczytania. Przewidywalna fabuła odstrasza mnie dość skutecznie. Natomiast okładka piękna :)

    OdpowiedzUsuń
  9. Patrząc na okładkę można pomyśleć, że to jakaś banalna obyczajówka nic nie wnosząca do naszego życia. A jednak, pozory mylą. Rozejrzę się za nią. ;)

    Jestem ciekawa Twoich wrażeń po "Trzech obliczach pożądania"!

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Wydaje mi się, że niemal każda obyczajówka, coś ze sobą ,,niesie'', jakieś przesłanie itp., tylko wystarczy umieć je odpowiednio wykryć i zinterpretować. Tak przynajmniej ja uważam.
      Co do książki ,,Trzy oblicze pożądania'' dowiedziałam się, że jeszcze nie ,,wyszła'' do mnie z magazynu, więc muszę cierpliwie poczekać na nią i oczywiście zdam szczegółowe relacje z wrażeń tejże lektury.

      Usuń
  10. Lubię poczytać takie książki, lekkie i przyjemne, chętnie się za nią rozejrzę. Pozdrawiam.

    OdpowiedzUsuń

  11. cudna okładka - mam nadzieję, że treść rówenie mi się spodoba ;)

    OdpowiedzUsuń
  12. Teraz czytam tylko lekkie książki, więc może i na tą się skuszę

    OdpowiedzUsuń
  13. Skoro książkę tak dobrze oceniasz, to chętnie po nią sięgnę - tym bardziej, ze to już druga pozytywna opinia o tej powieści :)

    OdpowiedzUsuń
  14. Pass i to zdecyowanie. Zupełnie mnie do tej książki nie ciągnie :/

    OdpowiedzUsuń
  15. Widziałam tę książkę u siebie w bibliotece. Nawet się zdziwiłam, że już jest, bo to nowość. Będę ją miała na uwadze, bo to moje klimaty :-)

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. To masz rzeczywiście świetnie zaopatrzoną bibliotekę, bo u mnie niestety nowości z dużym opóźnieniem się pojawiają, ale najważniejsze, że w ogóle są jakieś nowe nabytki książkowe.

      Usuń
  16. Czytałam tej autorki powieść "Jak zjeść słonia" i pomimo tego że książka była sympatyczną lekturą, to jednak banalną i mocno wyidealizowaną, dlatego obawiam się, że i ta będzie w podobnym klimacie, więc raczej dam sobie spokój z tą książką.

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Też czytałam ,,Jak zjeść słonia'' i rzeczywiście przyznam się szczerze, że jest nieco podobna stylistycznie i literacko do powieści ,,Zobaczyć tęczę'', lecz mnie osobiście i obie pozycje przypadły do gustu.

      Usuń
  17. Okładka od razu zwróciła moją uwagę (ja chcę taką sukienkę!!!)Po treści może spodziewałam się czegoś więcej, ale wpisuję książkę na listę lekkich czytadeł i na pewno ją kiedyś przeczytam:) Pozdrawiam

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Też chce taką sukienkę :-) Jest prześliczna i przywołuje letnie wspomnienia:-)
      Co do samej treści, również oczekiwałam po niej czegoś więcej, ale ogólnie nie zawiodłam się aż tak bardzo, więc tobie także polecam przeczytać w wolnej chwili ,,Zobaczyć tęczę''.

      Usuń
  18. Twoja recenzji jest bardzo ciekawa :) Przyznam, że mam tak mało czasu, że jak już czytam to z chęcią sięgam po lekką lekturę. Ta byłaby idealna.

    OdpowiedzUsuń
  19. Uwielbiam tęcze, a taka optymistyczna lektura przydałaby mi się w jednym z tych dni, kiedy za oknem szaro i buro ;)

    OdpowiedzUsuń
  20. Bardzo lubię optymistyczne opowieści z pięknymi okładkami, a ta wyjątkowo przykuwa uwagę. Opowieść z pod znaku tęczy - jak tu sie oprzeć :)

    OdpowiedzUsuń
  21. Cóż, podczas jesieni nieco trudniej zobaczyć tęczę, człowiek o wiele bardziej nastawia się na widok kolorowych liści...:) Ale okładka jest piękna, a jej zawartość, jak piszesz, również:)

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. To prawda, że jesienią trudno zobaczyć tęczę, ale w przypadku powyższej powieści, autorka metaforycznie pokazała nam jednak w życiu głównej bohaterki najpierw deszcz, potem tęczę :-)

      Usuń
  22. Lubię takie klimaty, więc postaram się ją zdobyć :).

    OdpowiedzUsuń
  23. kojarzy mi się z taką najzwyklejszą obyczajówką, ale w sumie czasami miło coś takiego przeczytać, zwłaszcza, że teraz długie jesienne wieczory nastały, to pogodna lektura się przyda :)

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Może i jest to najzwyklejsza obyczajówka, ale przecież i takie książki warto czytać, gdyż urzekają optymizmem i radością.

      Usuń
  24. Książka naprawdę zapowiada się bardzo optymistycznie. Bardzo mi takich książek teraz potrzeba :)

    OdpowiedzUsuń
  25. Jak najbardziej potrzeba takich pozytywnych książek:)

    OdpowiedzUsuń
  26. Ale piękna okładka :) mam nadzieję, że przeczytam tą książkę :)

    OdpowiedzUsuń
  27. Nie znam jeszcze tej autorki, podoba mi się okładka, treść też do mnie przemawia. Z chęcią więc zajrzę :)

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Ja autorkę zdążyłam poznać dzięki powieści ,,Jak zjeść słonia'', którą także ci polecam.

      Usuń

Zaglądaj, czytaj, przegryzaj moje słowa, ale wychodząc, zostaw po sobie niezatarty ślad swojej obecności...