Potwór

Dziecko ciemności
Graham Masterton
 
Wydawca: Replika
Przekład: Michał Wroczyński
Premiera: 10 września 2013
Stron: 440 
Ocena : 4/6







    Od wielu lat nie słabnie zainteresowanie fenomenem twórczości Grahama Mastertona, jednego z najbardziej popularnych brytyjskich pisarzy grozy. Jego książki niczym świeże bułeczki rozchodzą się na całym świecie w ponad 20 milionowym nakładzie, z czego więcej niż 2 miliony sprzedano w Polsce. Także jestem wielką fanką tego autora, dlatego nie mogłam oprzeć się pokusie poznania ,,Dziecka ciemności’’, pierwszej i zarazem jedynej książki pisarza, której akcja w całości osadzona jest w Polsce. Jak przebiegło owe spotkanie? Zanim przejdziemy do meritum sprawy, parę słów o fabule.

W centrum Warszawy dochodzi do serii tajemniczych morderstw. Policja z komisarzem Stefanem Rejem na czele bezskutecznie próbuje odnaleźć sprawcę całego zamieszania. Wygląda na to, że giną przypadkowi ludzie, niepowiązani ze sobą w żaden sposób. Dotychczas najwięcej ofiar znaleziono przy budowie nowoczesnego Hotelu Senackiego, który znajduje się pod nadzorem Sarah Leonard, Amerykanki polskiego pochodzenia. Przerażeni robotnicy w obawie przed ,,Oprawcą’’ nie chcą dalej kontynuować prac, w związku z czym Sarah sprowadza z Chicago Claytona Marsha, emerytowanego policjanta, by następnie wspólnie z komisarzem Rejem poprowadzić własne nieoficjalne śledztwo. Szybko okazuje się, że w stolicy grasuje bardzo niebezpieczne zło powstałe w trzynastym wieku. Kim lub czym jest szalony potwór obcinający ludziom głowy? Czy uda się go w końcu unicestwić?

Biorąc do ręki  ,,Dziecko ciemności’’ byłam przekonana, że mam do czynienia z jego pierwszym wydaniem. Tymczasem okazuje się, że ta książka swoją premierę miała już w 1999 roku, zaś Replika podjęła jedynie decyzje o jej wznowieniu. Nie przeszkadza mi to jednak wcale. Pełna entuzjazmu obserwowałam z zupełnie innej perspektywy naszą stolicę i jej historię. Wraz z rozwojem fabuły widać, jak na przestrzeni kilkunastu lat obraz Polski ewidentnie uległ ogromnej dezaktualizacji. Wszelkie historyczne zależności nie pokrywają się z obecną rzeczywistością niemniej jednak postanowiłam nie zwracać na to zbytniej uwagi tylko skupić się na emocjonujących ,,polowaniach’’ na mordercę. Ten motyw zdecydowanie oceniam na plus. Autor w miarę sprawnie etapuje krwawymi szczegółami. Z żywym zainteresowaniem przemierzamy warszawskie ulice i kanały w poszukiwaniu ,,zła’’. Mroczna akcja niemal cały czas trzyma w napięciu, raptem momentami lekko nuży. Intryga skonstruowana jest całkiem nieźle. Wszystkiego dowiadujemy się w odpowiednim czasie. Podobała mi się również lekkość i naturalność przekazu. Bez pompatyczności i sztucznego patosu w całkiem innej świadomości zobaczyłam realia polskiego kapitalizmu oraz warszawski świat lat dziewięćdziesiątych. Z kolei minusem są nieudane próby skopiowania znanych nazwisk polskich postaci historycznych (Rej, Matejko, Konopnicka), przez co główni bohaterowie tracą na wiarygodności. Także zakończenie nie do końca mnie usatysfakcjonowało, mimo to ogólnie nie jest źle, dlatego całokształt tej książki oceniam zgoła pozytywnie.

,,Dziecko ciemności’’ to dobry, ciekawy, wciągający dreszczowiec. Wprawdzie nie jest lekturą wysokich lotów niemniej jednak nie żałuje chwil z nią spędzonych. Myślę, że fani Mastertona oraz miłośniczy horrorów również odnajdą tutaj coś dla siebie. Jedno jest pewne, nie można autorowi zarzucić braku wyobraźni. Zobacz zatem, jakie mrożące krew w żyłach sekrety skrywa nasza stolica. Zapraszam do czytania.

***

Wydawnictwo Replika.