Mordercza walka o jedyne dziecko.

RECENZJA BIERZE UDZIAŁ W KONKURSIE ZORGANIZOWANYM PRZEZ SERWIS ZBRODNIA W BIBLIOTECE.

Jedyne dziecko

Jack Ketchum

tłumaczenie: Bartosz Czartoryski
tytuł oryginału: Only Child
wydawnictwo: Papierowy Księżyc
data wydania: lipiec 2011
ISBN: 978-83-61386-07-0
liczba stron: 324




 Czasami zastanawiam się dlaczego u niektórych ludzi występują psychopatyczne skłonności? I jak to się dzieję  że  takie osoby  mają dwa oblicza, jedno to wspaniały człowiek a drugie to wampir w ludzkiej postaci spijający krew i życie z najbliższych. Z moich przemyśleń wnioskuję iż  ludzie z sadystycznymi tendencjami odczuwają głęboką potrzebę psychicznej i fizycznej kontroli nad otoczeniem. Pragną mieć przewagę i są gotowi posłużyć się urokiem osobistym, groźbami  oraz przemocą dla zapewnienia sobie posłuchu. W walce nastawiają się zwykle na wygraną. Takim przerażającym człowiekiem jest właśnie Arthur McCloud,  główny bohater ,,Jedynego dziecka’’ autorstwa Jacka Ketchuma, który  ,,urodził się zły, dojrzewał zły i nadal ma w sobie zło’’.

Arthur i  jego partnerka Lidia, to dwoje młodych ludzi naznaczonych bolesną przeszłością pragnących stworzyć namiastkę szczęśliwej i harmonijnej rodziny, dlatego biorą szybki ślub i już w niedługim czasie na świat przychodzi upragniony potomek. Początkowo  w małżeńskim związku wszystko układa się bez większych problemów oraz zgrzytów. Nadchodzi  jednak dzień w którym mężczyzna odsłania swoje długo skrywane mroczne, prawdziwe oblicze. Lidia na szczęście w porę się opamiętuje idąc po rozum do głowy i nie pozwala sobą pomiatać odchodząc od sadystycznego męża. Nie podejrzewa jednak iż ofiarą mężczyzny jest także ich własny syn Robert wielokrotnie  zmuszany  przez ojca do analnego stosunku. Kiedy brutalna prawda wychodzi na jaw kobieta rozpoczyna desperacką walkę z  amerykańskim wymiarem sprawiedliwości o odebranie praw rodzicielskich ojcu i zabronienie mu wszelakich kontaktów z dzieckiem. Nie wie niestety, że cały świat z prześladowcą na czele szykuje dla niej zaskakujące, przerażające niespodzianki.

Minął już jakiś czas od przeczytania powieści ,,Jedynego dziecka’’. Myślałam, że zdążyłam nieco ochłonąć. Niestety o tej książce nie potrafię spokojnie napisać. Muszę  podzielić się emocjami które mną targają. Nie potrafię i nie chce być powściągliwa w wydawaniu swej opinii. Nigdy nie spotkałam się z taką twórczością naładowaną frustracją, wściekłością i bólem. Po raz pierwszy miałam ochotę wykrzyczeć : dajcie mi broń a ja sama tego drania osobiście załatwię!!! Główny bohater Arthur wyzwolił we mnie  najgorsze mordercze instynkty utajone gdzieś  w zakamarkach duszy. Mężczyzna sam o sobie mówi ,,przyszedłem na świat, żeby zrobić wiele rzeczy, ale również po to by dać innym ludziom nauczkę’’. Czyż taki sposób rozumowania nie jest chory i przerażający? Najgorsze w tym wszystkim jest fakt,  że człowiek ten ma dwie maski, jedną dla rodziny a drugą dla otoczenia. Dla kogoś z poza rodzinnych kręgów Arthur jawi się jako mężczyzna  posiadający  dobre wykształcenie, wysoki status materialny i znaczącą pozycją społeczną zaś w pieleszach domowego ogniska  pokazuje swoje prawdziwe ,,ja’’ oddając się swym żądzom bijąc żonę oraz regularnie gwałcąc własne dziecko. Ja bym takiego psychola delikatnie mówiąc z miejsca wykastrowała.

Jestem natomiast pełna podziwu dla siły i determinacji Lidii, która niczym lwica próbowała obronić synka przed dalszym makabrycznym molestowaniem. Od samego początku starała się postępować  zgodnie z  zasadami, zgłaszając sprawę do sądu, psychologa i lekarza. Niestety amerykański wymiar sprawiedliwości okazał się jednym wielkim cyrkiem nie starającym się usilnie dociec prawdy. W takiej sytuacji kobieta musiała sama zmierzyć się z bezsilnością prawa i z bezwzględnym mężem.

Zachłysnęłam się i oczarowałam stylem pisarskim Jacka Ketchuma. Nareszcie trafiłam na pisarza, który potrafi niezwykle realnie i autentycznie bez żadnych ubarwień nakreślić mroczny obraz natury ludzkiej. Całość  fabuły jest starannie  i idealnie dopracowana. Nie brak tu mocnej grozy i napięcia dawkowanego w dużych proporcjach, lecz to nie koniec niespodzianek. Finałowe zakończenie jest niczym fala tsunami rozrywająca nasz poukładany, wyidealizowany świat. Najbardziej bolesny jest fakt iż historia zawarta w książce jest po części prawdziwa. Autor opierał ją na przeżyciach Sherry Nance, pielęgniarki z Friendship w Teksasie, która zdecydowała się na desperacki czyn chroniąc swoje dzieci przed psychopatycznym mężem.

Cieszę się, że mogłam poznać twórczość tego niepowtarzalnego autora. Wiem, że teraz  muszę koniecznie poznać jego pozostałe dzieła wydane również przez wydawnictwo Papierowy Księżyc m.in. ,,Dziewczyna z sąsiedztwa’’, ,,Poza sezonem’’ , ,,Straceni’’. Jestem przekonana, że nie będę żałować czasu spędzonego z tymi książkami.

Polecam wszystkim fanom grozy sięgnąć po powieść ,,Jedyne dziecko’’ jednak ostrzegam iż osoby o słabych nerwach raczej niech dadzą sobie spokój z tą pozycją, gdyż mogą nie wytrzymać psychicznie  z nadmiaru przemocy, niesprawiedliwości i niewyobrażalnego zła. Jeśli natomiast nie boisz się odkryć faktu, że ,,świat jest mrocznym miejscem’’ śmiało sięgaj po tę książkę i daj się ponieść wściekłości.

moja ocena 6 / 6

**************************************************************

Jack Ketchum urodził się 10 listopada 1946 roku w Newark w stanie New Jersey. Był jedynym dzieckiem Dallasa Williama Mayra (1908-1997) i Evelyn Fahner Mayr (1915-1987). Jego rodzice byli imigrantami z Niemiec. Oboje pracowali w czasie II wojny światowej: ona jako księgowa i kierowniczka biura, on jako piechur w artylerii. Pierwszym zajęciem Ketchuma było pomaganie ojcu w rodzinnym sklepie „The Sugar Bowl” (Kula Cukru) w Livingston, New Jersey, na który składała się mała restauracja serwująca lekkie śniadania oraz saturator. W sklepie można było nabyć artykuły spożywcze, a także gazety, komiksy, magazyny i paperbacki. Przyszły autor pomagał rodzicom w wieku nastoletnim: z rana jako kucharz od szybkich zamówień, wieczorami jako pracownik obsługi saturatora. Przed rozpoczęciem kariery pisarskiej Ketchum pracował jako śmieciarz, sprzedawca, copywriter, edytor paleontologicznego magazynu „Fossils” („Skamieliny”) i agent literacki Scott Meredith Inc., gdzie reprezentował znanego pisarza Henry Millera. Pracował również w teatrze jako recenzent sztuk. W ramach letniego repertuaru na scenie jednego z nowojorskich teatrów off-off-Broadway wystawiono kilka jego jednoaktowych przedstawień. Ketchum ukończył Emerson College w Bostonie, po czym później przez dwa lata nauczał w liceum w Brookline, Massachusetts. Wczesne opowiadania sprzedawał pod pseudonimem ‘Jerzy Livingston’ opartym na nazwie miasta, w którym się wychowywał.
C.D. NA OFICJALNEJ STRONIE AUTORA.