Powrót do domu

Wojna w Jangblizji. W domu
Agnieszka Steur
 
Wydawnictwo: Poligraf
Rok wydania: 2014
Ilość stron: 480
Ocena: 5/6








    ''Wojna w Jangblizji. W domu'' to kolejne spotkanie z niezwykłymi istotami z Jangblizji, którzy walczą o wolność swojego kraju. Pierwszy tom ''Wojna w Jangblizji. W Tamtym Świecie'' zrobił na mnie bardzo pozytywne wrażenie, dlatego z zainteresowaniem zabrałam się za kontynuację. Jakie przygody czekały na mnie tym razem? Może najpierw krótkie przypomnienie fabuły.

Dopóki nie wybuchła wojna, W Jangblizji, w spokojnym, pełnym harmonii miejscu, otoczonym nieskażoną przyrodą władzę sprawował król Taro z małżonką Zarą i dziećmi: księciem Roanem oraz księżniczką Naną. Teraz panoszy się tu Szmaragdowa Pani razem ze swoją armią, siejącą strach i zniszczenie. Król natomiast znikł w niewyjaśnionych okolicznościach, królowa została uwięziona we Wschodniej Wieży, zaś książęce rodzeństwo przeniesiono do Tamtego Świata. Od tej tragedii minął już ponad rok. Księżniczka Nana wspólnie z grupą przyjaciół przedostała się z powrotem do upragnionej ojczyzny. Jednak z nutą żalu i zaskoczenia odkrywa, iż jej dom nie jest taki, jaki zapamiętała. Tymczasem książę Roan pozostający w Tamtym Świecie intensywnie skupia się na poszukiwaniu ojca. Jakie niespodzianki czekają na naszych bohaterów? Czy Nana odnajdzie się w nowej, niepokojącej rzeczywistości? Czy Roan trafi na jakikolwiek ślad swojego taty i wróci z nim do rodzinnego państwa?

Sporadycznie sięgam po fantastykę. Wyjątek robię jedynie dla paranormal romanse, mimo to wyszłam poza ustalone granice. Czy warto było? Analizując twórczość Agnieszki Steur uważam, że tak. Autorka jest absolwentką Uniwersytetu Amsterdamskiego. Pochodzi z Wałbrzycha, ale od lat mieszka w Holandii. Od dłuższego czasu pracuje jako rzeczniczka nauki języka polskiego dzieci urodzonych i wychowywanych w polsko-holenderskich rodzinach. W swoim dorobku literackim oprócz bieżącej pozycji posiada także: ''Wojna w Jangblizji. W Tamtym Świecie'' (2012) i  ''Słowa do użytku wewnętrznego. Voedsel voor de ziel''(2013). Wracając do sedna sprawy. ''Wojna w Jangblizji. W domu'' oczarował mnie pod wieloma względami. Co prawda nie jestem znawczynią tego gatunku, niemniej śmiem twierdzić, że pisarkę cechuje niezwykła kreatywność, innowacyjność, pełen profesjonalizm, zaangażowanie, rzetelność i pomysłowość. Wszystkie wymienione cechy przyczyniły się do powstania świeżej, oryginalnej i przede wszystkim ciekawej powieści dorównującej dziełom Tolkiena czy też Joanne Kathleen Rowling.

Drugi tom tej serii w niczym nie ustępuje swojej poprzedniczce. Poprowadzony został lekko, swobodnie, z wdziękiem, ujmującą bezpośredniością i mądrą refleksją. Fabuła niby prosta, zwyczajna, a jednak przekazana czytelnikom w nietypowy pod względem formalnym sposób. Nastoletnia księżniczka wróciła do wytęsknionego domu. Jednak to co zobaczyła przerosło jej oczekiwania. Trwająca od wielu miesięcy wojna wyniszcza kraj i zadaje śmierć istotom. Nie oszczędza nikogo ani niczego. W obliczu zagrożenia Nana wraz z przyjaciółmi przemierza poszczególne tereny, aby znaleźć ukrytych sprzymierzeńców. Podobnie jak jej brat, który w przeciwległym świecie również toczy prawdziwą batalię o przetrwanie. Na swojej drodze napotyka wielu wygnanych Jangblizjan i poznaje ich niezwykłe, dramatyczne losy. Co niektórzy chcą powrócić w rodzinne strony. Ale czy to w ogóle możliwe, wszak zostali deportowani na rozkaz swojego władcy? Autorka nie rozpieszcza swoich bohaterów, nie szczędzi im trudnych chwil. Każdego dnia poddawani są nowym doświadczeniom, które stanowią próbę ich siły, inteligencji, hartu ducha, lojalności, przyjaźni i współdziałania. W ten oto sposób dowiadujemy się, że proces podejmowania decyzji nie jest łatwy ani wolny od ryzyka. Wymaga sporego poświęcenia i zrezygnowania z niektórych rzeczy.

Poprzez konfrontację dwóch pozornie różnych światów Agnieszka Steur daje nam czas na refleksję, zadumę, chwilę ciszy i zastanowienia. Mieszkańcy Jangblizji i Tamtego Świata nie zdają sobie sprawy z tego, że łączy ich bardzo wiele i mogą wzajemnie się uzupełniać. Ten wątek ma ukryty podtekst. Tak naprawdę jest realnym obrazem emigracji, poczucia wyobcowania i różnic, które tak trudno niekiedy ze sobą pogodzić. Często to, czego nie znamy wydaje się nam przerażające i niebezpieczne, a to, co budzi w nas niepokój nie zachęca do tego by to poznać i tak koło się zamyka. Autorka porusza też inną istotną kwestię, którą często możemy spotkać w naszej rzeczywistości. Otóż w Jangblizji przedstawiciele różnych gatunków nie mogą łączyć się w pary. Jest to wręcz zakazane. Podobne zjawisko widać w codziennym życiu. Bardzo źle widziany jest związek ludzi o odmiennym kolorze skóry, orientacji, wyznania itp.

Nie przypuszczałam, że ta książka wciągnie mnie aż tak mocno. Wprawdzie początkowo czułam lekką dezorientację wywołaną przez luki pamięciowe dotyczące finalnego zakończenia pierwszego tomu. Na szczęście po jakimś czasie doznałam całkowitego olśnienia i wszystkie elementy układanki wskoczyły na swoje miejsce. Dzięki temu mogłam skupić się na swobodnym, przejrzystym stylu narracji oraz żwawej, dynamicznej akcji. Na szczególne uznanie zasługuje też galeria różnorodnych postaci. To jeden z największych atutów tego utworu. Mamy tu Ludzkich, Myszowatych, Psowatych, Kocich, Koniowatych, Lotnych, Płynnych, Wróblowatych, Niedźwiedzi  itp. Wszyscy bez trudu zapadają w pamięć, ale i skutecznie pobudzają wyobraźnię. Na koniec wspomnę jeszcze o zachwycających pięknych ilustracjach autorstwa Ewy Kieńko Gawlik. Idealnie przeplatają się z treścią tworząc efektowną całość.

Z czystym sumieniem mogę polecić tę pozycję przede wszystkim czytelnikom, którzy mają za sobą pierwszą część serii. Pozostałych także zachęcam do zapoznania się z pisarstwem Agnieszki Steur. Mimo iż jej dzieła są tylko czystą fikcją literacką, to jednak nie brakuje w nich autentycznych wartości. Zapraszam zatem w baśniową, pełną przygód i emocji podróż. Na pewno nie będziecie zawiedzeni.

***

Wydawnictwo Poligraf.

Oficjalna strona Agnieszka Steur: klik

Blog autorki: Emigrantka