''Urodzeni, by przegrać'' Iga Wiśniewska - pod patronatem medialnym LŚC

Urodzeni, by przegrać
Iga Wiśniewska
Wydawnictwo: Zysk i S-ka
liczba stron: 300
Data premiery: 12 września
ocena: 5+/6
Patronat medialny:
LITERACKI ŚWIAT CYRYSI

~~* ~~

 Diana – ukrywa tajemnicę, która nie pozwala jej żyć normalnie. Pięć lat temu przez jej nieuwagę wydarzyła się tragedia. Odtrącona przez rodziców wyjechała na studia do innego miasta, nie potrafi jednak zapomnieć o przeszłości. Kiedyś najbardziej pragnęła przebaczenia. Teraz nie pragnie już niczego. Karol – z wyglądu niegrzeczny chłopiec, wychowany „na złej ulicy”, student ekonomii i bokser. Kiedyś, w innym życiu, Diana i Karol spotykali się. Nie traktowali tego poważnie, ale to, co ich rozdzieliło, było śmiertelnie poważne. Pięć lat później wpadają na siebie na studenckiej imprezie. Przypadek? Żadne z nich nie wierzy w przypadki. Szybko okazuje się, że stają się dla siebie bardzo ważni. Czy razem uda im się zbudować wspólną przyszłość? Bez względu na wszystko…

http://www.zysk.com.pl/nowosci%2C-zapowiedzi/urodzeni%2C-by-przegrac---iga-wisniewska

  Iga Wiśniewska - ur. 1994, pochodzi z Kielc. Przez ostatnie cztery lata studiowała w Lublinie, gdzie skończyła dwa licencjaty. Miłośniczka kultury rosyjskiej i wysokich temperatur. Lubi mocniejsze brzmienie i książki, w których na końcu wszyscy giną. Wbrew pozorom nie uśmierciła jeszcze zbyt wielu swoich bohaterów, ale wszystko przed nią. Debiutowała w 2013 roku książką pt. Nocny motyl. Na swoim koncie ma też takie pozycje, jak Pięć minut, Gwiazda Wschodu, Żyli niedługo i nieszczęśliwie oraz Przeklęta.

   Twórczość autorki znam i bardzo sobie cenię. Miałam nawet okazję i przyjemność patronować jej poprzedniej powieści zatytułowanej ,,Przeklęta’’. Nie inaczej jest tym razem, co mnie ogromnie cieszy. Tym bardziej, że książka idealnie wpasowała się w mój czytelniczy gust. Jako ciekawostkę dodam, że ,,Urodzeni, by przegrać’’ stanowią swoistą kontynuację ,,Pięciu minut’’. Bohaterowie są ci sami, tylko akcja dzieje się kilka lat później. Ale nie trzeba koniecznie znać pierwszego tomu. Nawet lepiej, jeśli ktoś go nie czytał, ponieważ nie wszystko od razu się wyjaśnia, dzięki temu efekt zaskoczenia jest jeszcze większy.

  Fabuła poraża swoim realizmem i wciąga jak ruchome piaski. Poznajemy studentkę medycyny, która zmaga się z demonami przeszłości oraz chłopaka po wielu trudnych przejściach. Kiedyś byli sobie bliscy, lecz pewnego dnia ich drogi się rozeszły. Traf chce, że po latach rozłąki ponownie się spotykają. Czy dawne uczucie odżyje? Autorka stworzyła piękną, przejmującą opowieść, która porusza serce, skłania do myślenia i długo nie daje o sobie zapomnieć.

  Jest w tej książce coś, co mnie urzeka. Jakaś niewypowiedziana prawda o życiu i ludziach. Przeżywa się autentyczne emocje, a bohaterowie to zwyczajni ludzie, tacy jak każdy z nas. Ciągle jeszcze mam w pamięci tragedię, którą przeżyła nastoletnia Diana. Miałam nadzieję, że wraz z upływem czasu ból i poczucie winy zbledną i przestaną nękać jej udręczoną duszę. Niestety, nie jest łatwo wymazać z pamięci bolesne wspomnienia. One często wgryzają się w ludzki umysł głęboko i na zawsze.

  Autorka pokazuje jak trudno uporać się ze stratą najbliższych. Każdy inaczej reaguje na cierpienie. Nie da się tego przewidzieć. Wszystko zależy od konstrukcji psychicznej i wsparcia otoczenia. Niektórzy jednak nie potrafią przepracować żalu, zatrzymują się na pewnym etapie i nie pozwalają sobie pomóc. Jak zatem poradzić sobie z tą bezradnością? Nie spodziewajcie się cudownych rozwiązań, jakiegoś antidotum na wszelkie troski, bo tego tutaj nie uświadczycie.

  W porównaniu do ,,Pięciu minut’’ widać ogromny progres w umiejętnościach pisarskich Igi Wiśniewskiej. Jej styl nieustannie się zmienia i ewoluuje: język wydaje się bardziej plastyczny i naturalny, dopasowany do sytuacji, a dialogi coraz wiarygodniej przedstawiają rzeczywistą konwersację. Ciekawym zabiegiem jest dwutorowa narracja prowadzona z punktu widzenia Diany i Karola, która pozwala lepiej poznać ich myśli i rozterki oraz spojrzeć na wydarzenia z różnej perspektywy. Podoba mi się również akcja – toczy się swoim określonym rytmem, przy czym cała historia wydaje się niesamowicie autentyczna. Nawet pojawiający się nieznaczny wątek kryminalny, nie stanowi dodatkowej atrakcji, lecz ma swój głęboko uzasadniony sens.

  Na kartach powieści poznajemy też inne bardzo charakterystyczne postacie, między innymi Sylwię – byłą dziewczynę Karola oraz Daniela, który otwarcie okazuje swoje zainteresowanie Dianą. Niewiele mogę zdradzić, ale z całą pewnością nie zabraknie sercowych zawirowań, szczypty dramatu i niepokojącego dreszczyku.

  Jestem zachwycona wątkiem uczuciowym. Nakreślony został w pełni swobodnie, bez górnolotnych słów i nadmiernego słodzenia, co uważam za wielki atut.

,,Nagle zachciało mi się śmiać. To było całkowicie nie na miejscu, ale czułem wielką ochotę, żeby wybuchnąć śmiechem. Czy ona mnie właśnie „sfriendzonowała”? Jeszcze nigdy żadna dziewczyna nie powiedziała mi, że chce, żebym został jej przyjacielem. A składały mi różne propozycje.’’

  Pojawia się także bezinteresowna sympatia skierowana w stronę zwierząt. Przypuszczam, że dzięki temu autorka chciała zaszczepić w nas miłość i szacunek do czworonożnych pupili oraz uwrażliwić na ich los. To się ceni!

   Świetna lektura. Już od pierwszych stron porywała mnie w swój niezwykły acz jednocześnie codzienny świat. Nie myślałam, że tak mocno zżyję się z Dianą i z Karolem. Z wypiekami na twarzy przeżywałam ich wzloty i upadki, chwile szczęścia i smutku. Współczułam Dianie, że doświadczyła odrzucenia przez znaczące dla niej osoby. Również Karol nie miał lekko. Wychował się na złej ulicy, miał spaprane dzieciństwo i kryminalną przeszłość. Mimo to wyszedł na prostą i sukcesywnie idzie do przodu. Oboje swoją postawą udowadniają, że wystarczy chcieć, by zmienić swoje życie na lepsze. Wspomnę także o zakończeniu. Jest na swój sposób budujące, albowiem pokazuje, że w jedności siła – razem można pokonać wszelkie niedogodności i przeciwności losu.

  Podsumowując:

  Niebanalna historia dwojga młodych ludzi naznaczonych bolesnymi doświadczeniami. To również piękna opowieść o bezwarunkowej przyjaźni, miłości, potrzebie zaufania drugiemu człowiekowi, ludzkich tęsknotach i walce o własne szczęście. Błyskotliwie pokazuje, że warto podążać za swoimi marzeniami, wyznaczać sobie cele i realizować je. Ponieważ z ukochaną osobą u boku nie ma przeszkód, których nie można by pokonać. Przygotujcie się na niezapomnianą dawkę wrażeń. 

Fanpage Igi Wiśniewskiej