Nigdy nie daj sobie wmówić, że Twoje życie nie ma sensu, że jest pozbawione wartości. To nieprawda. Ludzie, którzy to mówią, starają się leczyć własne rany, raniąc innych. Im to nie pomoże. Tobie, jeśli na to pozwolisz, może zaszkodzić. [Marcin Kaczmarczyk] ❤

poniedziałek, 18 maja 2015

Zatrzymaj się na chwilę


Stacja Jagodno. Zaplątana miłość.
Karolina Wilczyńska


Wydawnictwo: Czwarta Strona
Ilość stron: 336
Data premiery: 2015-05-20
Ocena: 5/6







    
   
   Żyjemy w ciągłym biegu, nie mamy na nic czasu. Podczas gdy niekiedy warto zatrzymać się na chwilę, by dostrzec innych ludzi i piękno w tym co nas otacza...

  Tamara pracuje jako specjalistka od PR-U i otrzymuje zadanie zorganizowania kampanii wyborczej kandydatowi na wójta gminy Jagodno. W trakcie spotkania przedwyborczego sprawy przybierają niespodziewany obrót. Jeden z oponentów zarzuca jej, że zamiast promować politykę prospołeczną, powinna skupić się na swojej rodzinie, którą ewidentnie zaniedbuje. Mężczyzna ma na myśli pewną staruszkę nazwiskiem Marcisz, mieszkającą na końcu Borowej, pod lasem. Tamara nie zna nikogo takiego. Jest przekonana, że to czysta prowokacja, wierutne bzdury wyssane z palca. Mimo to kierowana ciekawością postanawia odwiedzić dom Marciszkowej.


''Nie miała pojęcia, skąd to wie, ale miała pewność, że trafiła. Szukała w najdalszych zakamarkach pamięci i nie znajdowała żadnych wspomnień, które potwierdzałyby, że mogła kiedykolwiek wcześniej tutaj być. A jednak czuła, że w jakiś dziwny sposób zna to miejsce''.

   Czy obie kobiety są ze sobą w jakiś sposób spokrewnione? I jak się ułożą relacje Tamary z jej córką Marysią, która obecnie przechodzi okres buntu i negacji?


  Karolina Wilczyńska to niezwykle interesująca osobowość. Prowadzi podwójne życie – w jednym jest prezesem własnej fundacji, trenerką, terapeutką i wykładowcą uniwersyteckim, w drugim – żoną, matką nastolatka i właścicielką jamnika z charakterem. Zadebiutowała w 2006 roku tytułem "Performens", następnie pojawiła się "Ta druga", "Anielski kokon" oraz ''Jeszcze raz, Nataszo''. Teraz mamy okazję poznać nowy cykl powieści Stacja Jagodno, na który składa się: "Zaplątana miłość", "Marzenia szyte na miarę", "Po nitce do szczęścia" i "Serce z bibuły".


  Patrząc na cudną, klimatyczną okładkę książki, spodziewałam się ciekawej, optymistycznej historii i całe szczęście takową dostałam. Fabuła toczy się dwutorowo, naprzemiennie poznajemy losy Tamary oraz jej córki. Tamara jest trzydziestokilkuletnią rozwódką, sama wychowuje szesnastoletnią Marysię. Aby zapewnić jej dobry start w życiu posłała ją do najlepszego liceum, gdzie można zdawać międzynarodową maturę, która otworzy jej drzwi uczelni na całym świecie. Tymczasem sama ciężko pracuje od świtu do nocy, nie mając praktycznie żadnego życia towarzyskiego. Aż pewnego dnia na jej drodze pojawia się Dominik – dyrektor działu handlowego. Mężczyzna stopniowo zabiega o jej względy, lecz pojawia się mały problem: dorastająca nastolatka, która zaczyna sprawiać coraz więcej kłopotów wychowawczych. Czy nowy partner Tamary odnajdzie
się w nietypowej dla niego sytuacji?

  Z kolei Marysia upaja się udawaną dorosłością. Zamiast ciągle siedzieć z nosem w książkach, zaczyna z pasją poznawać nowy świat: malować się, nosić oryginalne ciuchy i brylować w różnych klubach z dopiero co poznanym chłopakiem. Jednak po pewnym czasie wszystko wymyka się spod kontroli i pewne sprawy posuwają się za daleko. Co z tego dalej wyniknie? Czy przyjdzie opamiętanie?


  Pozostaje jeszcze jedna niezwykle istotna kwestia – tajemnicza staruszka zwana babcią Różą. Kim jest ta kobieta i czy coś ją łączy z Tamarą?  Autorka stworzyła wyjątkową historię o trzech pokoleniach kobiet, które próbują odnaleźć się w dramatycznych okolicznościach, w jakich się znalazły. W piękny i mądry sposób uświadamia, że miłość rodzicielska, rodzinna i międzyludzka czasami pląta się jak włóczka.  A jak się poplącze, to trzeba postępować  z nią uważnie i delikatnie, by nie zerwać nitki. Dlatego, aby umocnić/odbudować więź z ukochaną osobą, potrzeba trochę czasu, cierpliwości i ochoty.


''…w życiu nie da się nic zrobić na siłę. Wszystko ma swój czas. I gdy ten nadejdzie, stanie się to, co się ma stać''.

  Jestem bardzo zadowolona z lektury, dostarczyła mi wielu wrażeń. Karolina Wilczyńska wie jak oczarować czytelnika i wciągnąć go w opowiadaną przez siebie historię. Ma lekkie pióro, bardzo dobry warsztat i sugestywny styl. W wielu momentach z zapartym tchem śledziłam rozwój wydarzeń. Nic nie jest pozostawione same sobie, nic nie jest dziełem przypadku. Każdy wątek, każda postać, pojawia się w ściśle określonym celu. Przynajmniej takie są moje odczucia. Najbardziej podobało mi się w Borowej (gmina Jagodno), w urokliwej miejscowości w Górach Świętokrzyskich. To właśnie tu mieszka babcia Róża, która częstuje nas smakiem domowej konfitury z fiołków, dobrej na wszelkie smuteczki. Od razu polubiłam tę staruszkę, jest w niej bowiem jakieś wewnętrzne ciepło, mądrość życiowa i spokój. Próbowałam ustalić, czy łączą ją powiązania rodzinne z Tamarą. Niestety bezskutecznie. W tej części serii ten wątek owiany jest tajemnicą.

  Wspomnę jeszcze o bohaterach. Są starannie dopracowani pod względem różnorodności wyglądu i charakteru. Jak każdy człowiek mają swoje wady, słabości, popełniają błędy. Szczególnie Tamara budzi niekłamaną sympatię. To bardzo dzielna kobieta. Stworzyła dla siebie i córki w miarę bezpieczny azyl. Acz w pewnym momencie zmęczona codziennym zmaganiem z pracą, szefem i domowymi obowiązkami, popada w bezsilność i zagubienie. Mimo to potrafi odbić się od dna i znaleźć wyjście z pozornie patowej sytuacji. Również Marysia w rzeczywistości jest dobrą nastolatką,
która po prostu pogubiła się trochę w swoim życiu. Ale dzięki wsparciu wielu dobrych ludzi, ma szansę wyjść na prostą.

   Mam nadzieję, że skusicie się i przeczytacie ''Stację Jagodno. Zaplątana miłość''. To ciepła powieść obyczajowa o pogoni za bezpieczeństwem, tęsknocie za miłością, rodzinnych więzach, skomplikowanych relacjach międzyludzkich,
poszukiwaniu własnego szczęścia i próbie znalezienia swojego miejsca na ziemi. Błyskotliwie pokazuje, że …
 ''…nie da się nikogo uchronić od bólu i rozczarowań. Bo każdy ma swoją drogę, swoje kamienie, o które się potyka i swój cel, do którego prędzej czy później dojdzie''.
  Szczerze i serdecznie polecam.



***
Wydawnictwo Czwarta Strona

58 komentarzy:

  1. Tak myślałam, że to będzie dobra książka. Cieszę się, że przypadła Ci do gustu ;)

    OdpowiedzUsuń
  2. Czekam na tę książkę aż będzie dostępna w księgarniach oraz na "Angielskie lato" też wydana przez Czwartą Stronę ;)

    OdpowiedzUsuń
  3. Zainteresowała mnie ta książka

    OdpowiedzUsuń
  4. Widzę, że wydawnictwo pomimo tego, że nie ma zbyt wielkiego dorobku wydawniczego zdecydowanie stawia na powieści warte uwagi czytelników. Przyznam szczerze, że rzadko czytam powieści obyczajowe, ale niesamowicie zainteresowałaś mnie tą serią.

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Masz rację. Wydawnictwo Czwarta Strona stawia na powieści godne uwagi czytelników. Ja jak dotąd ani razu się nie zawiodłam.

      Usuń
    2. Zatem i ja muszę sprawdzić to wydawnictwo. A ty Cyrysiu kusisz i zachęcasz do tego takimi recenzjami, jak ta powyżej :)

      Usuń
  5. Właśnie ostatnio mam ochotę na powieści obyczajowe, myślę, że sięgnę :)

    OdpowiedzUsuń
  6. Ostatni cytat dodany z książki taki prawdziwy :) Chętnie zasięgnę po tę książkę :)

    OdpowiedzUsuń
  7. Ta pani na okładce przypomina mi Kasię Tusk :D
    Nie wiem czemu :D

    Jestem pewna, że ta książka ma swój klimat :)
    Warto by dać szansę ;)

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Jakoś nie widzę podobieństwa do Kasi :))
      A książkę oczywiście gorąco polecam, bo naprawdę warto.

      Usuń
  8. Już od dawna słyszę o tej książce, a jej okładka mnie oczarowała. I zgadzam się ze słowami z ostatniego cytatu. Ja zwykle mówię tak: Życie jest usłane różami, ale te róże mają kolce.

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Masz rację - okładka jest cudna. Także ostatni cytat, który wstawiłam, urzeka swoją prawdziwością.
      Zachęcam do lektury.

      Usuń
  9. Bardzo lubię takie książki, więc z chęcią się jej przyjrzę bliżej. Może jak nadarzy się okazja, to sięgnę :)

    OdpowiedzUsuń
  10. opis a zwłaszcza okładka - zachęcają i to bardzo

    OdpowiedzUsuń
  11. Gdy zobaczyłam okładkę też pomyślałam, że jest strasznie klimatyczna :) Co do książki to nie wiem czy przeczytam. Szukać nie będę, ale jak wpadnie mi w ręce przeczytam :)

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Ja z kolei, że nie tyle klimatyczna, co idylliczna :) Cieszę się, że autorka stanęła na wysokości zadania. Z chęcią przeczytam tę książkę.

      Usuń
  12. Chętnie zatrzymam się na chwilę :)

    OdpowiedzUsuń
  13. Lubię takie książki. Zawsze cieszę się, że oprócz lekkiej lektury mogę w niej odnaleźć emocje :) Poszukam :)

    OdpowiedzUsuń
  14. Mam ją na uwadze, chętnie przeczytam:)

    OdpowiedzUsuń
  15. zastanawiam się nad tą książką, bo strasznie mnie kusi:)

    OdpowiedzUsuń
  16. Bardzo lubię obyczajówki, a skoro postacie się dopracowane, to przeczytam z jeszcze większą chęcią :)

    OdpowiedzUsuń
  17. Przywiozłam z targów, z autografem autorki (-:

    OdpowiedzUsuń
  18. Z chęcią ją poznam, lubię takie książki :)

    OdpowiedzUsuń
  19. Pogodna lektura, która mogłaby mi się spodobać :)

    OdpowiedzUsuń
  20. Lubie obyczajówki, więc jak najbardziej jestem za :)

    OdpowiedzUsuń
  21. To się nabrałam. Myślałam, że "Stacja Jagodno" to kontynuacja historii z ostatnio wydanej książki autorki. P.S. Uwielbiam już autorkę za jej...jamnika:) Sama posiadam małego przegubowca w domu :)

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. "Stacja Jagodno" to nowy cykl, który prezentuje się całkiem obiecująco, dlatego gorąco zachęcam do lektury.

      Usuń
  22. Widziałam akcję promocyjnąi chętnie odwiedziłabym Jagodno :)

    OdpowiedzUsuń
  23. Już pierwsze akapity Twojej recenzji mnie zauroczył, gdyż jak wiadomo wójt = prowincja, a ja polską prowincję wręcz kocham. Fabuła wydaje się nieco banalna, ale dobra na wiosenno - letni czas, dlatego może przeczytam tę książkę. Szukam teraz raczej trochę innych fabuł z prowincją w tle. Coś w stylu "Rancza".

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Też lubię czytać książki o polskiej prowincji, dlatego powyższa historia idealnie trafiła w mój czytelniczy gustu. I Tobie również serdecznie ją polecam. Myślę, że się nie zawiedziesz.

      Usuń
  24. Przyznam, że odkąd zobaczyłam okładkę tej książki, coś mnie do niej przyciąga. Muszę ją po prostu mieć!

    OdpowiedzUsuń
  25. Obyczajówki zawsze, chętnie :)) Czekam zatem na premierę !

    OdpowiedzUsuń
  26. lubię bohaterów którzy są dobrze skonstruowani! to od razu nadaje klimat całej lekturze:)

    OdpowiedzUsuń
  27. Pisarka "prowadzi podwójne życie";) Ciekawe co powiedziałaby na takie stwierdzenie;) O książce głośno. Bardzo chętnie poznam:)

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Myślę, że wybaczy mi tak śmiałe sformułowanie :))
      A książkę serdecznie polecam - satysfakcja gwarantowana.

      Usuń
  28. Nie znam ani wydawnictwa ani książki, może uda się nadrobić

    OdpowiedzUsuń
  29. Ostatnio odczuwam potrzebę sięgnięcia po jakąś bardziej optymistyczną historię, więc tytuł zapisuję :)

    OdpowiedzUsuń
  30. Książka wydaje się ciekawa :) Jak tylko będę miała okazję to przeczytam :)

    OdpowiedzUsuń
  31. Śliczna okładka, niestety rzadko sięgam po obyczajówki :)

    OdpowiedzUsuń
  32. Wielką fanką takich książek nie jestem, ale naprawdę ciężko jest mi przejść obojętnie obok tak pięknych okładek, jak ta powyżej :)

    OdpowiedzUsuń
  33. Nie znam twórczości autorki, ale tyle osób tak optymistycznie się o nich wypowiada, że muszę sama spróbować :)

    OdpowiedzUsuń
  34. Mam dużą ochotę poznać twórczość p.Karoliny i mam nadzieję, że w niedalekiej przyszłości uda mi się to zrobić :)

    OdpowiedzUsuń
  35. Moja recenzja w piątek, ale będzie utrzymana w podobnym stylu, bo książka wywołała we mnie zbliżone emocje. Czekam z niecierpliwością na ciąg dalszy:)

    OdpowiedzUsuń
  36. Chcę poznać :) Czytałam tej autorki "Ta druga" i spodobał mi się jej styl.

    OdpowiedzUsuń
  37. Książka zapowiada się bardzo ciekawie. Wydaje się dla mnie wprost idealna na odstresowanie się od ostatnich wydarzeń. Chętnie po nią sięgnę :))
    addictedtobooks.blog.pl

    OdpowiedzUsuń
  38. Co jakich czas lubię sięgać po takie ciepłe obyczajowe powieści, a jeżeli do tego dorzucić nutkę tajemnicy i ciekawych bohaterów to jestem na tak ;) Cyrysiu Tobie polecam natomiast "Irlandzki sweter" - Nicole R. Dickson - poruszająca opowieść z przesłaniem :)

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Dziękuję za polecenie ''Irlandzkiego swetra''. Na pewno rozejrzę się za tą książką, skoro tak polecasz.
      A Ciebie zachęcam do powyższej lektury. Myślę, że się nie zawiedziesz.

      Usuń
  39. Zaciekawiłaś mnie tą książką, nie jest mi znana twórczość tej autorki, ale myślę, że ta powieść może się mi spodobać :)

    OdpowiedzUsuń
  40. Póki co nie sięgnę, ale może kiedyś przyjdzie mi na nią ochota.

    OdpowiedzUsuń
  41. Już przeczytałaś! Zazdroszczę ;) Wiem, że to będzie dobra książka i bardzo żałuję, że nie mogłam spotkać osobiście autorki ;)

    OdpowiedzUsuń
  42. Muszę przyznać, że jeszcze nie czytałam nic tej autorki ;)

    OdpowiedzUsuń
  43. tym razem nie moja tematyka, ale za to z chęcią przeczytałam tekst;)

    OdpowiedzUsuń
  44. Wygląda rzeczywiście przyjemnie, ale zupełnie nie nadała by się w tej chwili do lektury dla mnie. :) Po prostu ostatnio szukam w książkach akcji, akcji i jeszcze raz akcji i to takiej na miarę wybuchy co parę stron, więc takie spokojne, refleksyjne obyczajówki zostawiłabym na inne miesiące. ;)
    Pozdrawiam,
    Sherry

    OdpowiedzUsuń
  45. Twoja recenzja mówi mi że to coś dla mnie. Dziękuje

    OdpowiedzUsuń
  46. Na chwilę obecną na półce czeka na mnie tej autorki "Jeszcze raz, Nataszo" i myślę, że zanim zapoznam się z powyższą książką z serii, przeczytam właśnie tę zalegającą od paru dobrych miesięcy książkę.

    OdpowiedzUsuń

Zaglądaj, czytaj, przegryzaj moje słowa, ale wychodząc, zostaw po sobie niezatarty ślad swojej obecności...