Pstryczek od losu

Dziś jak kiedyś
Izabella Frączyk 
 
wydawnictwo: Prószyński i S-ka
data wydania: 5 września 2013
liczba stron: 432
ocena: 5/6








       Izabella Frączyk, absolwentka Akademii Ekonomicznej w Krakowie oraz Wyższej Szkoły Handlu i Finansów Międzynarodowych w Warszawie, zadebiutowała powieścią „Pokręcone losy Klary”, która została bardzo ciepło przyjęta przez większość czytelników. W krótkim odstępie czasu pojawiły się także „Kobiety z odzysku”. Obecnie, po blisko dwuletniej przerwie nakładem wydawnictwa Prószyński i S-ka na światło dzienne wyszła trzecia książka autorki zatytułowana „Dziś jak kiedyś”. O czym jest jej historia? Zapraszam do lektury.

Aleksandra dotychczas prowadziła żywot karierowiczki-utracjuszki. Wspólnie z mężem Pawłem czerpała z życia pełnymi garściami nie zwracając uwagi na to, że gdzieś po drodze umyka jej coś naprawdę ważnego. Tymczasem Paweł znajduje sobie nowy obiekt zainteresowania, w wyniku czego za obopólną zgodzą małżonkowie biorą rozwód. Mając na względzie własne zdrowie psychiczne Ola postanawia już dłużej nie pracować z byłym mężem w jednej firmie, dlatego rozgląda się za inną posadą. Z pomocą przychodzi najlepsza przyjaciółka Magda, która proponuje ciekawą pracę w ulokowanej na prowincji starej wytwórni win. Perspektywa zamieszkania w niewielkim miasteczku i zarządzania podupadłym przedsiębiorstwem początkowo wydaje się dla Oli mało kusząca, lecz mimo to w obecnym stanie ducha woli oderwać się od ostatnich przeżyć i wyjechać do Bąszynka. Okazuje się, że rzeczywistość przedstawia się jednak nie najlepiej. Tak naprawdę wytwórnia win jest typową fabryką jednych z najtańszych jaboli, natomiast samo miasteczko zatrzymało się na czasach PRL-u. Czy w zaistniałej sytuacji Aleksandra ucieknie z powrotem do życia w wielkim mieście? A może odkryje uroki wsi i zostanie tutaj na zawsze?
   
Moje pierwsze spotkanie z twórczością Izabelli Frączyk zaliczam do udanych. Spodziewałam się lekkiej, niezobowiązującej lektury i moje oczekiwania zostały całkowicie zrealizowane. Lubię historie osadzone w polskiej rzeczywistości, dzięki czemu mam wrażenie jakbym sama uczestniczyła w zawiłych perypetiach głównych bohaterów. Już od pierwszych stron powieści niesamowicie urzekła mnie jej lekka, zabawna i ciepła forma przekazu. Również wyborny humor i świetnie skonstruowane postacie stanowią doskonałe połączenie. Z kolei akcja rozwija się spokojnie, miarowo niemniej jednak jest bardzo interesująca. Na pewno nie będziemy narzekać na nudę. Oprócz delikatnego wątku miłosnego pojawi się również motyw kryminalny i sensacyjny. Osobiście nawet nie wiedziałam, kiedy dobrnęłam do finalnego zakończenia.

Autorka podaje nam na tacy dwa różne światy- wielkomiejski świat biznesu i małomiasteczkowy klimat. Czy życie w mieście jest lepsze niż na prowincji? Aleksandra pobyt w Bąszynku traktowała, jako zło konieczne. Tęskniła za zakupami w galerii handlowej, lunchem w eleganckich restauracjach, wizytami u fryzjerki, kosmetyczki lub czekaniem samochodem w korku w godzinach szczytu. Dopiero po jakimś czasie zaczęła doceniać wszelkie walory swojej wsi.

 ,,Toż to inny świat! Serdeczni i prostolinijni ludzie, i te emocje… Proste. I zero miejsca na wyścig bezwzględnych szczurów, zaprogramowanych na sukces. Nie ma ułudy niedoścignionego szczytu kariery za cenę wzajemnego skakania sobie do gardeł – wymamrotała do siebie poruszona’’.

 Izabella Frączyk w subtelny sposób uświadamia, że czasem warto zmienić swój kąt widzenia, przerwać bieg szczurów i pomyśleć o najważniejszych aspektach naszej codziennej egzystencji. Nie zawsze kariera, władza i inne godności są najważniejsze. Warto poznać także inne wartości, które nadają człowiekowi sens m.in. serdeczne relacje z bliźnimi, rodzina, miłość itp. Przyznam szczerze, że główna bohaterka początkowo mnie irytowała. Przyzwyczajona do życia w luksusie marudziła niczym dziecko rozpaczając nad utratą ,,lepszego świata’’. Na szczęście dostała takiego pstryczka od losu, który otworzył jej oczy na wiele ważnych spraw, dzięki czemu przełamała wszystkie swoje lęki i przekonała się, co tak naprawdę liczy się w naszej ziemskiej egzystencji.

„Dziś jak kiedyś” to ciekawa, optymistyczna, typowo relaksacyjna powieść dla każdego, kto lubi historie o miłości, życiu, relacjach międzyludzkich i odkrywaniu samego siebie. Zmusza do refleksji nad dzisiejszymi priorytetami i zwraca uwagę na złożoność problemów społecznych. Krótko mówiąc idealna pozycja na długie, jesienne wieczory.  Mnie się podobała i mam nadzieję, że Wam również przypadnie do gustu. Polecam.

***

Wydawnictwo Prószyński i S-ka.

Blog autorki: KLIK.