Życiowa apokalipsa

Izabella Frączyk
Koniec świata

wydawnictwo: Prószyński i S-ka
Data wydania: 25.03.2014
Liczba stron: 336
Ocena: 5/6








      Ostatnimi czasy liczne sekty, jasnowidze lub ugrupowania religijne opierając się różnych znakach na niebie i ziemi lub przepowiedniach straszą ludzkość przed nadejściem końca świata. Jak w takiej sytuacji postępować? Ulec panice, czy zachować względny spokój czekając na to, co nieuchronne? A może od domniemanej globalnej zagłady gorszy jest życiowy kataklizm?

Trzydziestoletnia Marylka, główna bohaterka książki ,,Koniec świata’’ Izabelli Frączyk, to inteligenta, bystra, zarazem pełna kompleksów singielka, która pracuje w agencji reklamowej jako copywritera. W życiu prywatnym nie układa jej się najlepiej. Były narzeczony zwinął żagle, kiedy tylko dowiedział się, że Marylka nie może mieć dzieci. W zaistniałych okolicznościach dziewczyna nie ma co liczyć na żaden poważny związek. Mimo to pewnego dnia wpada w oko Marcelowi, największemu przystojniakowi w firmie. Mężczyzna robi wszystko, aby zwrócić na siebie uwagę, lecz bezskutecznie. Tymczasem świat czeka na przepowiadany przez Majów koniec świata. Wszyscy wokół gromadzą żywność i ekwipunek, aby jakoś przetrwać apokalipsę. Również Marylka przezornie zabezpiecza się przez zbliżającym nieszczęściem. Zamierza też w końcu dać szansę Marcelowi, wszak-raz się żyje. W rezultacie oboje zbliżają się do siebie, lecz niespodziewanie mężczyzna wyjeżdża na szkolenie do Madrytu. Tymczasem Marylka zajmuje się projektem dla Krzysztofa Gawłowicza, wymagającego i nieco konfliktowego klienta, właściciela międzynarodowej firmy. Wkrótce w jej życie wkrada się pewien chaos. Czy pod pretekstem nadchodzącej zagłady kobieta zawalczy o własne szczęście i marzenia?

To moje drugie spotkanie z twórczością Izabelli Frączyk, absolwentki Akademii Ekonomicznej w Krakowie oraz Wyższej Szkoły Handlu i Finansów Międzynarodowych w Warszawie. Wcześniej miałam okazje poznać „Dziś jak kiedyś” (2013). Autorka w swoim dorobku literackim, (oprócz bieżącej pozycji) posiada także: „Pokręcone losy Klary” (2010) oraz „Kobiety z odzysku” (2011). Muszę przyznać, że i tym razem się nie zawiodłam. ,,Koniec świata’’ zapewnił mi doskonałą rozrywkę oraz wiele emocji i niezapomnianych wrażeń. W ciągu kilku chwil zatraciłam się w życiowo-sercowych perypetiach główniej bohaterki. Marylka to fajna, atrakcyjna, z poczuciem humoru i z głową pełną kreatywnych pomysłów kobieta. Niestety czuje się gorsza od innych, ponieważ nigdy nie będzie mogła urodzić dziecka ukochanej osobie. Nieoczekiwanie dzięki Marcelowi, koledze z pracy w jej życie wkrada się promyk słońca. Jednak szczęście to ulotna chwila. Okazuje się, że zainteresowanie mężczyzny nie jest do końca szczere. Jak dalej rozwinęły się ich relacje? Zdradzę jedynie, wspólnie z głównymi bohaterami doświadczycie wielu zaskakujących, słodko-gorzkich momentów.

Autorka ma niezwykle swobodne pióro okraszone humorem i lekką nutą ironii (zwłaszcza w kwestii zbliżającego się Armagedon). Fabuła może nie jest jakaś nowatorska, ale za to starannie dopracowana i wciąga już od pierwszych scen. Akcja rozwija się w odpowiednim tempie-ani zbyt szybko, ani zbyt wolno. Pojawia się również szczypta komizmu słownego i sytuacyjnego. Szkoda tylko, że niekiedy był ,,stłumiony w zarodku’’ zamiast płynąć swoim własnym rytmem. Z kolei duży plus należy się za kreacje psychologiczną bohaterów. Nie są tacy idealni, wręcz przeciwnie. Postępują podobnie jak ludzie: mają swoje słabości, wady i zalety. Zaskoczyło mnie natomiast nieprzewidywalne zakończenie. Byłam przekonana, iż otrzymam zupełnie inny jego wariant. Czy jestem usatysfakcjonowana? I tak, i nie. Dlaczego? Ten aspekt pozostawię Waszej indywidualnej ocenie.

Ciekawym dodatkiem są kulisy działalności w agencji reklamowej. Tutaj 8-godzinny tryb pracy to rzecz umowna. Większość pracowników pracuje do późna i w weekendy, bo klienci oraz szefostwo wywierają na nich presję finansową. Czasami muszą spełniać ich najbardziej nietypowe, szalone potrzeby i życzenia. Wykonywanie i opracowywanie niektórych projektów wiąże się też z częstymi wyjazdami w teren. Generalnie, zawód copywritera to kawałek naprawdę ciężkiego chleba, ale pomimo swoich wad przynosi wiele satysfakcji i radości.

W ogólnym wydźwięku „Koniec świata” jest ciepłą, optymistyczną powieścią obyczajową. Wbrew tytułowi wcale nie oznacza kresu globalnego. To swoista metafora, która uświadamia, że w naszym życiu nigdy niczego, ani nikogo nie możemy być w stu procentach pewni, ale pomimo tego warto czasem ryzykować, nawet jeśli droga, którą trzeba pokonać jest kręta i zawiła. To również opowieść o tym, jak wygrać z przeciwnościami losu oraz jak znaleźć w sobie odwagę, aby zacząć wszystko od nowa. Serdecznie polecam każdemu bez wyjątku.

***

Wydawnictwo Prószyński i S-ka.