''Sponsor. Tom II'' K.N. Haner

Sponsor. Tom II

K.N. Haner

Wydawnictwo:  Editio Red

Ilość stron: 416

Data premiery: 13 lutego

Ocena: 10/10

  Nieszczęśliwy wypadek odebrał Kalinie zdrowie. Wyczerpująca rehabilitacja, opieka nad młodszą siostrą Sabriną, złamane serce i niedaleka przeszłość nie dają jej ani chwili wytchnienia. Gdy wydaje się, że dziewczyna powoli wychodzi na prostą, jedna zaskakująca wiadomość stawia ją przed ogromnie trudną decyzją. Czy Kalina będzie w stanie wybaczyć Nathanowi? Czy będzie potrafiła wesprzeć mężczyznę,którego kocha, a który tak bardzo ją skrzywdził?

    

  Nathan wie, że musi przegonić własne demony, by stawić czoła problemom i zmierzyć się z tym, co przyniesie los. Razem z Kaliną będą musieli walczyć o miłość, a droga nie będzie prosta. Mur, który między sobą zbudowali, zacznie się w końcu kruszyć, jednak pewne osoby zrobią wszystko, by rozdzielić Kalinę i Nathana raz na zawsze.

     

  Druga i ostatnia część historii Kaliny i Nathana. Opowieści o dwóch duszach, które nie potrafią bez siebie żyć, dwóch sercach, które wybijają wspólny rytm.

Ta historia, pełna namiętności, bólu i trudnych wyborów, udowadnia, jak wielka jest siła miłości.[opis wydawcy]

  K.N. Haner to młoda i niezwykle utalentowana polska autorka erotyków, której nazwisko powoli staje się legendą. Każda jej kolejna książka zbiera coraz lepsze recenzje i bije nowe rekordy sprzedaży. W jej książkach nie brakuje bardzo pikantnych scen i zaskakujących zwrotów akcji. Nazywana Królową Dramatów oferuje czytelnikom relacje pełne skrajnych emocji, a każda jej książka trzyma w napięciu do samego końca. Urodziła się 21 października 1988 roku w Ciechanowie i do tej pory wydała 12 tytułów, a w planach ma już kolejne.

  Całkiem niedawno skończyłam czytać pierwszy tom ''Sponsora'', który zawładnął moim sercem i wypełnił moje myśli, a teraz trzymam w dłoni piękną kontynuację. Pytanie tylko: czy trzyma poziom swojej poprzedniczki? Zdecydowanie tak! Ta część, jak i poprzednia, serwuje nam nowe pytania i zagadki oraz jeszcze więcej intryg i dramatów. Dla niewtajemniczonych dodam, że oba te tytuły są ściśle ze sobą połączone. Dlatego jeśli ktoś jeszcze nie zna tej duologi, to gorąco namawiam do przeczytania. Gwarantuję, że nie pożałujecie.

   Co w fabule piszczy? Otóż po wielu zawirowaniach i przeciwnościach losu, drogi Kaliny i Nathana ponownie się przeplatają. Powracają wspomnienia, odżywają żale, namiętności i skrywane uczucia. Oboje nie mogą przestać o sobie myśleć. Ciągnie ich do siebie, jak ćmy do płomienia. Czy zapomną o wszystkim, co między nimi było złe i zaczną od nowa? A może ich wspólna przyszłość nie będzie jawić się w kolorowych barwach? Pewna jest tylko niepewność.

  Rewelacyjna powieść, prosta w swej formie, lecz tętniącą emocjami, zarówno pozytywnymi, jak i negatywnymi. W idealnie wyważonych proporcjach znajdziemy tu podstępne knowania, tajemnice, desperackie poszukiwanie prawdy, przyjaźń, lojalność, rywalizacja, pożądanie, miłość, zazdrość, zabójstwo, niebezpieczeństwo, skandale i wiele innych składników, niezbędnych do stworzenia literackiej petardy. Autorka odsłania przed nami kurtynę ludzkiej natury pełną kontrastów, aby pokazać nam jej ułomność, niemoralność, a także fatalną dwoistość. Człowiek często balansuje na granicy dobra i zła. Czasami potrafi ustrzec się przed popełnieniem błędu, ale bywa też, że wypuszcza na wolność demona egoizmu, chciwości i bezmyślności, niszcząc wszelkie wartości moralne. Należy jednak pamiętać, że każda decyzja, nawet ta najmniejsza, niesie za sobą poważne skutki. Przygotujcie się więc na nieczyste zagrywki i szokujące momenty.

<<Konsekwencje zawsze ciągną się za tymi, którzy dopuścili się złego uczynku.>>

  Jedną z największych zalet tej książki jest znakomicie poprowadzony wątek romantyczny podkręcony nutą tragedii i przyjemnej erotyki. Jeszcze do niedawna życie Nathana oscylowało wokół licznych romansów i dziwnych sponsorowanych układów. Teraz u boku Kaliny, chciałby się ustatkować i założyć rodzinę. Niestety wstydliwa przeszłość nieustannie o sobie przypomina, uruchamiając lawinę niepokojących zdarzeń. Czy mimo kłód rzucanych pod nogi, Kalina będzie w stanie mu zaufać, zamiast wciąż podejrzewać o najgorsze? 

<<Można żyć złudzeniami, ale ludzie się nie zmieniają. Nathan był mężczyzną, który nigdy nie spełni jej oczekiwań. Kalina oczekiwała od niego jednego. Miłości, ale na to składało się wiele czynników. Wierność, lojalność, zaufanie, poczucie bezpieczeństwa, wsparcie. Nie miała jednak niczego. Między nimi zostały same niedomówienia, ból, żal i resztki nienawiści, której granica jest tak cienka. Kalina ponownie poczuła się okropnie, a jej dobre myśli odeszły w zapomnienie.>>

  Pisarka w sposób przejmujący, a jednocześnie pozbawiony patosu daje nam do zrozumienia, że zbudowanie udanego, trwałego związku, to niezwykle trudna sztuka. Klucz do sukcesu leży we wzajemnym zrozumieniu, zaangażowaniu, szacunku, akceptacji, uczciwości, zaufaniu, otwartej komunikacji, dbaniu o potrzeby drugiej strony itp. To elementarne zasady, które stanowią solidny fundament relacji dwóch osób darzących siebie prawdziwym uczuciem. Nastawcie się na niełatwą walkę o swoje szczęście i marzenia.

<<Miłość nie jest lekarstwem, ale ja wierzę, że ma magiczną moc, i tego musimy się trzymać…>>

  Duży plus należy się również na wyrazistą kreację bohaterów i ich pogłębiony rys psychologiczny. Są nie tylko charakterystyczni, barwni, wielowymiarowi, ale także pełni wad, dylematów i słabostek. Wzbudzają przez to sympatię bądź antypatię odbiorcy. Nie ukrywam, że najbardziej zżyłam się z Kaliną i kibicowałam jej w drodze ku lepszemu jutru. Choć los nie szczędzi jej problemów, to jednak nie popada w czarną rozpacz, tylko z godną podziwu determinacją robi wszystko, by pomóc sobie, siostrze i ukochanemu. Z kolei Nathan gdzieś gubi tę nadmierną pewność siebie i nonszalancję, uciekając do swej ''skorupki''. Acz kiedy trzeba – walczy jak lew o swoich najbliższych. Również drugoplanowe postacie są ciekawie naszkicowane i wnoszą do rozwoju wydarzeń wiele ożywczego kolorytu. Dzięki temu historia nabiera nowej barwy i wyrazu.

  K.N. Haner ma swój własny, wypracowany styl pisania, który osobiście bardzo lubię. Nie ma tu zbędnego ''wodolejstwa'', taniego efekciarstwa czy paradoksów logicznych. Język jest prosty i potoczysty, dialogi żywe i dynamiczne, a opisy są krótkie, lecz treściwe. Nawet trzecioosobowa narracja (za którą raczej nie przepadam) – wyjątkowo do mnie ''przemówiła. Nie sposób nie docenić także sprawnie rozpisanej akcji, podejmującej pod płaszczykiem lekkiego romansu poważne ważne, kontrowersyjne zagadnienia, takie jak zdrada, kłamstwo, zawiść czy też chęć zemsty. Generalnie nie mam się do czego przyczepić. Wszystko jest dokładnie przemyślane, szczegółowo dopracowane i poukładane na stosownych miejscach. W skrócie – jedna z najlepszych polskich dram, jakie miałam dotychczas przyjemność poznać. Aż chce się więcej!

Podsumowując: