Moje miejsce na ziemi

Szczęście do poprawki
Arleta Tylewicz
 
Wydawnictwo: Prószyński i S-ka
Data premiery: 25.08.2015
Liczba stron: 408
Ocena: 5+/6








   Małżeństwo to piękno bycia we dwoje. Ale czasami pojawia się ktoś trzeci, kto niszczy zbudowane szczęście. 

  Jagoda Topolska wiedzie wygodne życie, pozbawione trosk i większych problemów. Ma kochającego męża Leszka i pracuje jako dziennikarka pisząc artykuły do kolorowej prasy. Jednak pewnego dnia sielanka pęka jak bańka mydlana, kiedy dowiaduje się, że mąż ma kochankę. Przytłoczona tą informacją, za namową swojej najlepszej przyjaciółki, wyjeżdża do Kozubków, właścicieli gospodarstwa agroturystycznego, by w ciszy i spokoju zastanowić się - co dalej? Do jakich konkluzji dojdzie? Zażąda rozwodu czy da mężowi jeszcze jedną szansę? 

''Szczęście do poprawki'' to powieściowy debiut Arlety Tylewicz. Autorka do tej pory znana była jako twórczyni podręcznika dla młodych adeptów tego wymierającego zawodu pt. "Sztuka pozłotnictwa i inne techniki zdobienia". Teksty fabularne pisała "do szuflady". Jest mistrzem pozłotniczym z uprawnieniami konserwatorskimi, malarką, byłym wykładowcą Akademii Sztuk Wizualnych w Poznaniu i kierownikiem Pracowni Konserwacji Ram i Pozłotnictwa w Muzeum Narodowym w Poznaniu. Całe życie poświęciła na konserwację zabytków architektury polskiej i zagranicznej. Uwielbia teatr, literaturę, pisarstwo, malarstwo i jazdę konną. Ma dom z ogródkiem, gdzie pragnie w ciszy i spokoju całkowicie oddać się swoim pasjom twórczym. 

  Jestem pod ogromnym wrażeniem tej książki. Sam pomysł na fabułę nie jest może jakiś odkrywczy, ot po prostu kolejna kobieta zdradzana przez męża. Mimo to historia zawładnęła mną bez reszty i sprawiła, że przez kilka godzin wszystko inne przestało mieć znaczenie. Z zapartym tchem śledziłam losy głównej bohaterki, wcielając się (w wyobraźni) w jej postać, wchodząc w sytuację, w której się znalazła. Co zrobić, gdy mąż zdradza? W dodatku zamiast się kajać i błagać o wybaczenie, stawia związek z kochanką na równi z małżeństwem. Rozstać się, czy żyć w patologicznym trójkącie? Sprawa wydaje się oczywista, lecz nie dla każdego. Jagoda całe życie była uzależniona od Leszka. Znali się jeszcze z czasów liceum i tuż po maturze, wzięli ślub. Od tamtej pory jej życie kręci się wokół męża i nigdy nie czuła potrzeby wyjścia poza ramy, które sama sobie stworzyła. Dlatego ciężko definitywnie odciąć ''pępowinę'', zwłaszcza, gdy spędziło się z kimś wiele szczęśliwych lat. Ale czy na dłuższą metę da radę tak funkcjonować? Czy mężczyzna, który zdradził dwa - trzy razy, poprzestanie na tym i w przyszłości będzie przykładnym mężem? Osobiście uważam, że kto raz nie umiał utrzymać zapiętego rozporka, to na tym jednym razie nie poprzestanie, choć nie jest to oczywiście regułą. A jak to wygląda w przypadku Leszka? Tego musicie dowiedzieć się sami.
 

  Autorka wykreowała wiarygodne, pełnokrwiste postacie, nadając im psychologiczną głębię i autentyczność. W szczególności sylwetka Jagody jest pieczołowicie nakreślona. Jak każdy człowiek ma swoje słabości i czasem popełnia błędy. Początkowo drażniła mnie jej naiwność, ślepa ufność i lęk przed zmianami w życiu. Pogubiła się w swoich problemach i sama nie wiedziała, czego tak naprawdę chce. Cały czas rządził nią strach. Bała się podejmować ryzyka z obawy przed samotnością i samodzielnością, przez co, w pewnym momencie spadła z deszczu pod rynnę. Jednak dzięki wsparciu wielu życzliwych ludzi, próbuje jakoś walczyć z przeciwnościami losu. Tylko czy starczy jej odwagi, by stać się niezależną od nikogo i iść swoją własną drogą?

''Jesteś w punkcie swojej wielkiej przemiany, ale musisz pamiętać, żeby iść do przodu, nie zważając na to, co było wcześniej.''

  Pani Arleta ma bardzo lekki, przyjemny w odbiorze i plastyczny styl pisania, a także doskonały zmysł obserwacji i analizy ludzkich zachowań. Nic tu nie jest pozostawione przypadkowi, każdy element ma swoje znaczenie i odpowiednie miejsce. Akcja rozgrywa się płynnie i miarowo, jak w zegarku, chociaż nie brak zaskakujących zwrotów i niespodzianek. W tle pojawia się subtelnie zarysowany wątek miłosny. A zakończenie – rewelacja. W zupełności usatysfakcjonowało moją romantyczną duszę. Zapewne nie wspomniałam jeszcze o wielu innych kwestiach, ale nie sposób przeanalizować całej treści. Jedno wiem na pewno: to świetny debiut, który zasługuje na bliższe poznanie.

  Reasumując. Ciepła, przejmująca, tchnąca optymizmem opowieść o życiu, rozczarowaniu i zdradzie, przyjaźni, miłości, odwadze i marzeniach oraz pragnieniu niezależności i szacunku do siebie samego. Mądrze, ale bez moralizowania pokazuje, że nigdy nie jest za późno, by porzucić przeszłość i zacząć od początku. Bo to od nas samych zależy, kim jesteśmy, kim będziemy i czego dokonamy. Gorąco polecam – nie pożałujecie!

***

Wydawnictwo Prószyński i S-ka.