Przelotna przygoda, czy związek na całe życie?

Epizod na dwa serca
Marta Grzebuła
 
Wydawnictwo: Warszawska Firma Wydawnicza
Data wydania: czerwiec 2011
Liczba stron: 160
ocena: 4/6








     Zraniona kobieta jest jak zwierzę wpędzone do ciasnego kąta. Boi się ponownie komuś zaufać, dlatego nie pozwala innym zbliżyć się do siebie. W takiej sytuacji znalazła się główna bohaterka powieści ''Epizod na dwa serca'' Marty Grzebuły.

Magdalena jest dojrzałą kobietą po przejściach. Przez wiele lat żyła u boku męża alkoholika, który swoim pijaństwem zapewnił jej i nastoletniemu synowi prawdziwe piekło. Na szczęście ten dramatyczny etap ma już za sobą. Teraz zaczyna wszystko od nowa. Znajduje pracę w firmie komputerowej jako konsultantka do spraw psychologii marketingu i zarządzania, gdzie przypadkiem poznaje Adriana, kilka lat młodszego od siebie mężczyznę. Między nimi zaczyna iskrzyć, lecz Magdalena boi się zaangażowania.

''- Każde z nas ma swoje życie, mniej lub bardziej uporządkowane, ale na pewno żadne z nas nie jest gotowe na związek. - I sama ku swojemu zaskoczeniu dodała: - To jest jak epizod dwojga serc''.

Czy poharatana przez los kobieta zostawi przeszłość za sobą i otworzy się na nowe doświadczenia? A może stare rany nigdy się nie zabliźnią?

Mam bardzo mieszane uczucia co tej książki, gdyż spodziewałam się czegoś zupełnie innego. Po prostu fabuła obrała inny kierunek niż początkowo zakładałam. Byłam przekonana, że główna bohaterka podzieli się ze mną swoimi wspomnieniami z małżeńskiego życia u boku męża alkoholika. Niestety dostałam zaledwie namiastkę informacji o jej koszmarnej przeszłości. Szkoda. Autorka przybliża nam sylwetkę Magdaleny w momencie, kiedy na nowo łapie wiatr w żagle i odmienia swój los. Wspólnie z synem Adamem tworzy bezpieczny azyl, do którego nikt nie ma dostępu. Jednak jest ktoś, kto próbuje przedrzeć się przez tę kurtynę ochronną. To Adrian, znajomy z pracy, lecz czy uda mu się zdobyć jej nieufne serce? Wydarzenia zmieniają się wokół niczym w kalejdoskopie. Nie brak wzruszających, radosnych i przerażających momentów.

Z żalem muszę napisać, że nie podobało mi się zachowanie głównych bohaterów (poza końcową fazą ich relacji). Oboje dorośli, a sprawiali wrażenie nieopierzonych nastolatków. Ona, poważna pani psycholog, a sama nie wie czego chce. Niby myśli o poważnym związku, a w rzeczywistości boi się otwarcie wyznać ukochanemu swoje prawdziwe uczucia. On także nie jest lepszy. Zamiast wziąć sprawy w swoje ręce i zadeklarować się, wolał pocieszyć się … inną dziewczyną. Bardzo denerwowało mnie ich niezdecydowanie, ich ciągła spirala rozstań i powrotów.

Książka napisana jest lekkim językiem, z wdziękiem i wrażliwością. Akcja płynie niczym leniwy strumyk, ale ma swój niepowtarzalny klimat. Mimo to tęskniłam za jakąś werwą, energią i dynamizmem. Do gustu przypadli mi za to drugoplanowe postacie, zwłaszcza przyjacielska i wszechwiedząca Monika oraz Adam, który mimo swojego młodego wieku i trudnych przeżyć odznaczał się wyjątkową dojrzałością. Duży plus daje za sceny intymne. Są nadzwyczaj subtelne, zmysłowe, utrzymane w granicach dobrego smaku. Ujęło mnie również zakończenie nacechowane nutką goryczy.

To życiowa, przejmująca opowieść o miłości, zwątpieniu, wytrwałości, nadziei, skomplikowanych relacjach damsko-męskich i dawaniu sobie szansy na szczęście. Emanuje ciepłem, wewnętrznym spokojem, poczuciem bezpieczeństwa i radosną chwilą wytchnienia. Serdecznie zapraszam do lektury. Mam nadzieję, że znajdziecie w niej coś dla siebie bądź dla kogoś bliskiego.

***