Akuszer

Kaiken
Jean-Christophe Grangé

premiera: 10 września 2014
wydawnictwo: Albatros
Ilość stron: 528
Ocena: 5-/6








     Jakiś czas temu swoją premierę miał ''Kaiken'' Jeana-Christophe’a Grangé, najmodniejszego francuskiego twórcy thrillerów, powieści sensacyjnej i detektywistycznej. Już sam blurb mnie zaciekawił, toteż postanowiłam zapoznać się z bliżej z tą pozycją. Jak przebiegło moje pierwsze spotkanie z twórczością autora? Zanim do tego dojdziemy przedstawię pokrótce zarys fabuły.

Paryż. Olivier Passan, oficer brygady kryminalnej od pewnego czasu próbuje dopaść seryjnego mordercę kobiet będących w zaawansowanej ciąży. Oprawca działa z bestialskim okrucieństwem:

''Ciężarna kobieta, naga, z rozprutym brzuchem, przy niej spalone dziecko, połączone z matką pępowiną''.

Śledczy stopniowo zaciska pętlę wokół podejrzanego, ale brak jednoznacznych dowodów utrudnia wymierzenie sprawiedliwości. Tymczasem zabójca czuje się bezkarny i swobodnie pogrywa sobie z kolejnymi ofiarami. Niespodziewanie jego celem staje się najbliższa rodzina Passana. Czy dojdzie do bezpośredniej konfrontacji policjanta z nieobliczalnym szaleńcem? Jaką rolę w tym wszystkim odegra tytułowy kaiken, sztylet należący do japońskiej żony Oliviera?

Jean-Christophe Grangé urodził się w 1961 w Paryżu. Studiował literaturę na Sorbonie. Podróżował i pisał reportaże m.in. dla National Geographic. W 1994 zadebiutował powieścią ''Lot bocianów'', ale międzynarodową sławę przyniosła mu druga książka ''Purpurowe rzeki'' (otrzymał za nią nagrodę Grinzane Cinema 2007), sprzedana w łącznym nakładzie dwóch milionów egzemplarzy. Kolejne tytuły, m.in. ''Imperium Wilków'', ''Przysięga otchłani'', ''Zmiłuj się'', ''Las cieni'', ''Pasażer'' i najnowsza ''Kaiken'', umocniły popularność pisarza, zapewniając mu najwyższe pozycje na listach bestsellerów. Na swoim koncie posiada również liczne adaptacje filmowe swoich powieści (2000r.- Purpurowe rzeki, 2005r.- Imperium wilków,  2006r.- Kamienny krąg), w których główne role zagrali tak znani aktorzy, jak Jean Reno, Vicent Gassel i Monica Bellucci.

Patrząc na dorobek pisarza spodziewałam się po tej książce czegoś wyjątkowego. Niestety czuje lekki niedosyt, gdyż warstwa fabularna nie spełniła moich oczekiwań. Początkowo zaczynamy mocnym akcentem. Nieobliczalny zabójca, zwany akuszerem zabija i patroszy kobiety w ciąży, a potem spala dziecko u ich stóp. Olivier szybko odkrywa jego tożsamość, ale musi znaleźć mocne dowody obciążające go. Psychopatyczny szaleniec jest jednak bardzo inteligentny i przewidywalny. Chcąc go dopaść policjant ryzykuje własną karierę oraz bezpieczeństwo swoich dzieci. Im dalej zagłębiałam się w lekturze tym bardziej miałam wrażenie, że autor chyba nie do końca wiedział jak akcja ma się potoczyć. Jakoś to wszystko było mało wiarygodne, tak trochę jakby na siłę wciśnięte. Nie podobało mi się, że już na wstępie mamy podaną na srebrnej tacy sylwetkę sprawcy. Wiemy kim jest i czemu zabija.

''Urodziłem się pod znakiem obrzydzenia i odrzucenia. Wyrosłem w potoku obelg i plugastwa''.

Pomimo tego dramatyczne losy przestępcy nie wzbudziły mojej ciekawości, dlatego z ulgą przyjęłam fakt, że ten aspekt powieści był tylko pretekstem/fasadą do innej historii, która opowiada o przerażającej zemście dwóch kobiet. O kim mowa? Tego musicie dowiedzieć się sami.

kaiken

Ja mogę z mojej strony tylko napisać, że w tym przypadku zostanie użyty tytułowy sztylet żony samurajów. Takim narzędziem zadawano sobie samobójczą śmierć poprzez podrzynanie gardła, ale przedtem wiązano złożone nogi, aby umrzeć w przyzwoitej pozycji. Mimo to niech Was nie zmyli tradycyjne przeznaczenie kaikena, gdyż tym razem jego rola będzie zupełnie inna.

Główny bohater to dynamiczna, intuicyjna, bezkompromisowa, odważna osobowość. Ściga przestępców, chroni społeczeństwo, broni wartości Republiki Francuskiej. Jest także ogromnym pasjonatem Japonii i wszystko co z nią związane (kultury, obrzędów i zwyczajów, historii itp.). Natomiast jego żona ma zgoła odmienne priorytety i zainteresowania i tu zaczynają się schody. Niestety nie polubiłam głównego bohatera. Denerwowała mnie jego chora fascynacja Krajem Kwitnącej Wiśni oraz specyficzne podejście do swojej małżonki np. szukał zaspokojenia swoich chuci u wulgarnych prostytutek, gdyż jego zdaniem Naoko była zbyt piękna, by brukać ją perwersyjnym seksem. Czysty absurd. Ogólnie rzecz biorąc zachowanie Passana było mocno przekoloryzowane. Jego poczucie sprawiedliwości niejednokrotnie rozmijało się z prawem. Często demonstrował swoją władzę poprzez niekontrolowane napady złości, w czasie których bywał wręcz nieobliczalny (potrafił wtedy np. grozić bronią). Chodził własnymi ścieżkami i nie oglądał się na zakazy, bo wiedział, że zawsze niczym kot spadnie na cztery łapy.

Pierwsza połowa książki odrobinę mnie nużyła. Na szczęście w momencie ''przejścia'' do innej historii akcja zaczęła nabierać tempa i rumieńców. W trakcie poszukiwań pewnej osoby Passan przez przypadek poznaje mroczną przeszłość swojej ukochanej, która doprowadza go do wielu szokujących odkryć. Z przyspieszonym biciem serca i niejasnym poczuciem zagrożenia śledziłam rozwój wydarzeń przypatrując się poczynaniom Oliviera i Naoko, którzy próbowali za wszelką cenę chronić swoją rodzinę przed nieobliczalnym psychopatą. Z jakim to wyszło rezultatem?  Autor obnaża ludzkie okrucieństwo pokazując jak cienka jest jego granica. Uświadamia, że przeżycia z naszego dzieciństwa i późniejsze nieszczęścia mają ogromny wpływ na nasze zachowania i psychikę.

Reasumując. Mimo kilku wspomnianych zgrzytów i niedociągnięć jest to całkiem przyzwoicie skonstruowany kryminał będący mieszaniną thrillera i powieści psychologicznej. Do jego niewątpliwych atutów z pewnością można zaliczyć: lekki, płynny styl pisania, plastyczne opisy, skomplikowana intryga oraz umiejętnie zbudowany nastrój. To wszystko sprawia, że czas spędzony z tą książką w żadnym wypadku nie uważam za stracony. Dlatego zapraszam wszystkich fanów Christophe Grangé oraz miłośników mocnych wrażeń. Mam nadzieję, że niniejsza krwawa historia z nienawiścią w tle przypadnie Wam do gustu.

***

Wydawnictwo Albatros.