Spraw, bym był dumny

Jedno małe kłamstwo
K.A. Tucker

Seria: Dziesięć płytkich oddechów
Tłumaczenie: Agnieszka Dyrek
tytuł oryginału: One Tiny Lie
wydawnictwo: Filia
DATA PREMIERY: 17 wrzesień 2014
ocena: 5+/6






     Jakiś czas temu miałam okazję przeczytać  ''Dziesięć płytkich oddechów'' K.A. Tucker, który zrobił na mnie piorunujące wrażenie. Dlatego ucieszyłam się ogromnie, kiedy w moje ręce trafiła kontynuacja ''Jedno małe kłamstwo'' opowiadająca losy młodszej z sióstr Cleary. Jak było  tym razem? Najpierw pokrótce przedstawię fabułę.

Livie to spokojna, zrównoważana i poukładana osiemnastolatka. Jest piątkową uczennicą na drodze do Princeton, gdzie będzie studiować medycynę. Kocha dzieci, zwierzęta i starszych ludzi. Mimo to jej siostra Kacey martwi się o nią, gdyż chciałaby, żeby Livie jak każda typowa nastolatka czasem się wyluzowała i zabawiła.

''- Jesteś zbyt idealna, Livie. Wszystko, co robisz, co mówisz takie jest. Nie pozostawiasz sobie miejsca na błędy''.

Tego samego zdania jest również ekscentryczny doktor Stayner, psychiatra, który kiedyś leczył Kacey. Dziewczyna ma jednak inne priorytety. Uczepiona ostatnich słów ojca: ''Oto moja Oliveczka. Spraw, bym zawsze był z ciebie dumny'' zamierza każdym swoim słowem, czynem i decyzją konsekwentnie realizować ten cel. Jednak nie wszystko da się zaprogramować. Już w pierwszym tygodniu na studiach Livie poznaje smak galeretkowych shotów i gorące usta Ashtona, przystojnego kapitana uczelnianej osady wioślarskiej. Niestety chłopak okazuje się bezczelnym dupkiem i żigolakiem, a to oznacza, że zdecydowanie nie spełnia jej określonych wymagań. Postanawia więc odwzajemnić zainteresowanie Connora, najlepszego przyjaciela i współlokatora Ashtona, który jest jego całkowitym przeciwieństwem. Ale serce nie sługa i nie słucha rozumu. Co z tego dalej wyniknie? Czy przykładna, odpowiedzialna Livie zaniecha obietnicę daną ojcu?

K.A. Tucker kolejny raz mnie usatysfakcjonowała. Wprawdzie tym razem dostałam nieco spokojniejszą i mniej dramatyczną historię, mimo to na brak emocji nie można narzekać. Tragiczny wypadek rodziców w całkiem odmienny sposób wpłynął na obie siostry. Kacey szukała zapomnienia w różnego rodzaju używkach i rozrywce, natomiast Livie zepchnęła swoje cierpienie w głąb swojej podświadomości, aby przeistoczyć się w chodzący ideał. Jedynie czego chciała, to iść przez życie zgodnie z wolą ojca. Ale czy to w ogóle jest możliwe?

---

Autorka postanowiła namieszać trochę w głowie naszej bohaterce. Postawiła na jej drodze dwóch przystojnych, czarujących mężczyzn, którzy są jak woda i ogień. Connor jest ucieleśnieniem wyobrażeń o przyszłym mężu: wrażliwy, dobroduszny, opiekuńczy, inteligentny, ambitny, z jasno sprecyzowanym planem na przyszłość. Z kolei Ashton to wytatuowany, arogancki i pewny siebie kobieciarz, który żadnej nie przepuści. I nie ważne, że ma dziewczynę. Liczy się tylko zapomnienie i wolność, a w tym pomaga mu właśnie niezobowiązujący seks. Kogo w takim razie wybierze Livie?

Fabuła jest przewidywalna, powiela utarte schematy, wszakże nieraz mieliśmy do czynienia z sytuacją, w której skromna, cicha dziewczyna ulega fascynacji  ''niegrzecznemu'' buntownikowi. Pomimo tego pisarce udało się uniknąć banału i nadać głębi całej historii. W jaki sposób? Otóż prowokacyjne zachowanie Ashtona posiada swoje ''drugie dno'', które dotyczy jego skomplikowanej przeszłości. Byłam przerażona tym, jak wiele w swoim życiu przeszedł i jak strasznie cierpiał. Ten aspekt został nakreślony bardzo zręcznie i wiarygodnie, bez zbędnego koloryzowania faktów, dzięki czemu motyw trójkąta miłosnego nabiera całkiem innego wymiaru. Uświadamia, czym jest osobista wolność oraz pokazuje, jak wyminąć przeszkody i trudności stojące na jej drodze i znaleźć odwagę, by być wiernym sobie.

''Jedno małe kłamstwo'' zasługuje na miano godnej następczyni swojej poprzedniczki. Napisany z jest z niezwykłą lekkością, delikatnością i swadą, a jednocześnie z wielką siłą. Sama akcja nie jest zbytnio dynamiczna, jednak przyciąga i ''więzi'' uwagę czytelnika. Portrety psychologiczne głównych bohaterów (może poza Connorem, który został nieco pominięty) dopracowane w każdym szczególe. Bez problemu zżyłam się z nimi i z zaangażowaniem śledziłam poczynania każdego z osobna. Niemal czułam targające nimi emocje, wewnętrzne rozdarcie, obawy, wątpliwości itp. W powieści pojawiają się również sceny erotyczne. Są to ujęcia wysmakowane, dość śmiałe, zmysłowe, acz pozbawione wulgarności. Nie brak też kilku wzmianek o dalszych losach niektórych postaci z ''Dziesięć płytkich oddechów''. Nie ma tego za wiele, jednak miło było zobaczyć ich ponownie. Wspomnę jeszcze o zabawnym, zwariowanym, lekko romantycznym epilogu. Po prostu idealne połączenie.

Mam jedynie drobne zastrzeżenia odnośnie ''leczenia'' nadmiernej nieśmiałości Livie poprzez dodawanie sobie promilowego animuszu. Rozumiem, że alkohol w pewien sposób pomagał ukoić jej zdenerwowanie spowodowane przebywaniem w tłumie, uwalniał jej głęboko skrywane myśli i wzmacniał pewność siebie. Mimo wszystko uważam, że to nie najlepsza terapia, bo takie etapowanie ''płynną odwagą'' nie służy niczemu dobremu. Na szczęście ten element mimo negatywnego wydźwięku nie był nadto irytujący.

To piękna, wzruszająca, intensywna powieść o miłości, potrzebie wolności, realizacji własnych pragnień i marzeń, odwadze, złożonych relacjach rodzinnych i sekretach z odległej przeszłości, które kładą się cieniem na życiu wielu osób. Wyciska łzy, daje radość i wywołuje drżenia serca. Mądrze uświadamia, że w życiu nie da się wszystkiego zaplanować, należy sobie to odpuścić i zdać się na los. Jestem pewna, że ta książka zawładnie Waszym sercem i umysłem. Serdecznie polecam!

***

Wydawnictwo FILIA.