Wilk i Owieczka

Utrata
Rachel Van Dyken

Cykl: Zatraceni (tom 1)
tytuł oryginału: Ruin
wydawnictwo: Feeria Young
data wydania: 4 lutego 2015
liczba stron: 304
Ocena: 6-/6

''Ludzie wierzą, że mają wpływ na to, co się im przytrafia, gdy tak naprawdę… życie biegnie własnym torem i czasami jest za późno. A czasami za wcześnie''.

Mówi się: "czas leczy rany", ale dla osiemnastoletniej Kiersten czas zatrzymał się dwa lata temu, kiedy to dotknęła ją wielka i bolesna tragedia. Od tamtej pory dziewczyna zamknęła się w sobie, odcięła od świata. Obecnie rozpoczyna naukę w college'u. Już pierwszego dnia w akademiku poznaje Westona, swojego opiekuna roku, który pragnie wygonić cały smutek kryjący się na dnie oczu Kiersten. Powoli, stopniowo udaje mu się osiągnąć swój cel. Niestety Wes nie ma zbyt wiele czasu na budowanie tej relacji. Jaką tajemnicę skrywa w sobie nowo poznany przyjaciel Kiersten i czy kiedykolwiek dojdzie między nimi do czegoś więcej?

Rachel Van Dyken to autorka romansów z list bestsellerów ''New York Timesa'' i ''USA Today''. Mieszka w Idaho razem z mężem. W przerwach między pisaniem lubi przesiadywać w Starbucksie i oglądając ''Kawalera'', planuje kolejne książki. ''Utrata'' jest jej pierwszą powieścią wydaną na naszym rynku wydawniczym, zarazem początkiem bestselerowej serii ''Zatraceni''.

Książka idealnie trafiła w mój gust czytelniczy, a do tego wywołała emocjonalny rollercoaster. Fabuła na pierwszy rzut oka może wydawać się banalna i schematyczna. Mamy przystojnego chłopaka i szarą myszkę z problemami, którzy ewidentnie mają się ku sobie. Ale pod płaszczykiem romansu autorka prowadzi nas do znacznie głębszej historii traktującej o woli życia, walce z chorobą i własnymi słabościami, strachu, rozpaczy oraz o nadziei, odwadze, wierze, marzeniach, przyjaźni i miłości. To czyni tę pozycję wyjątkową i niezwykle wciągającą.

''Życie nie jest sprawiedliwe, ale to, jak je przeżyjemy – to właśnie jest cudowne. To dar''.

Nie umiem oddać w słowach wyjątkowości tej lektury. Trzeba przeczytać ją samemu, aby poczuć tę magię. Zewsząd zachwyca przemyślanymi, mądrymi i bardzo życiowymi sentencjami, o których często zapominamy w natłoku codziennych obowiązków. Szczerze przyznaję, że podczas czytania kilkakrotnie ze wzruszenia uroniłam łzę. Trudno oswoić się z myślą o śmierci. Mimo to pisarka sygnalizuje, że nadzieja, wiara, miłość, wsparcie rodziny i przyjaciół, to pociski, dzięki którym można pokonać chorobę.

''Czasami musisz przejść przez piekło, aby znaleźć swoje niebo''.

źr.

Od samego początku polubiłam parę głównych bohaterów i mocno im kibicowałam w walce z przeciwnościami losu. Ich portrety psychologiczne i osobowościowe były w moim mniemaniu całkiem zręcznie i wiarygodnie odmalowane. Kiersten to urocza, skromna i niewinna dziewczyna naznaczona piętnem cierpienia, żalu i poczucia winy. Zamknięta we własnym szczelnym kokonie, nie potrafi nikomu zaufać, zwrócić się o pomoc. Wszystko jednak zmienia się, kiedy Wes wkracza do jej życia. To dzięki niemu odnajduje swoją zagubioną duszę i powoli powraca do normalności.

''Wes wziął emocjonalny bagaż, z którym przyjechałam do college’u, otworzył go, wyciągnął całą zawartość i wyrzucił przez okno''.

Tymczasem Wes także boryka się z czymś niezwykle trudnym. Jednak stara się cieszyć się każdym dniem i czerpać z niego jak najwięcej. Znajomość ze studentką pierwszego roku dodatkowo motywuje go do walki z demonami przeszłości oraz z własną słabością i ułomnością ciała. ''Przy niej czułem się jak nowo narodzony, jakbym mógł zacząć wszystko od nowa''. Ale czy oboje zdążą nacieszyć się sobą wiedząc, że wielkimi krokami zbliża się to, co nieuchronne? Tego musicie dowiedzieć się sami.

Całość napisana prostym językiem, z przewagą dialogów nad opisami, co osobiście uważam za atut. Akcja płynie bardzo wartko, więc ani się nie zorientujecie, kiedy dojdziecie zakończenia, które choć jest happyendowe, wręcz cukierkowe, to jednak w pełni mnie usatysfakcjonowało. Teraz z niecierpliwością czekam na kolejny tom. Ale mam nadzieję, że będzie opowiadał zupełnie inną historię, z innymi bohaterami, gdyż powyższą uważam za zamkniętą.

To mądra, dojrzała i solidnie przemyślana powieść. Trzyma w napięciu od początku do końca. Spowija jak mgła, wkrada się w myśli niezauważenie, przenika dusze i serce. Pokazuje, jak mimo spotykających Nas nieszczęść, pokonywać wszelkie trudności i z ufnością patrzeć w przyszłość.

''kontroluj to, co możesz kontrolować, kochaj to, co możesz kochać, a reszta… cóż reszta to tylko reszta''.

Gorąco polecam, zwłaszcza miłośnikom powieści młodzieżowych, fanom young adult oraz wszystkim osobom zainteresowanym. Jestem pewna, że każdy znajdzie tutaj coś dla siebie.

*** Wydawnictwo Feeria.