Studencki podryw

Złapać Króliczka

J.M.R. Michalski

Wydawnictwo: Literackie Białe Pióro
Ilość stron: 328
Data premiery:20 luty
Ocena: 5/6







    Jan M.R. Michalski to młody pisarz (rocznik 89) pochodzący z Radomia, absolwent Wyższej Szkoły Handlowej, student Uniwersytetu Jana Kochanowskiego w Kielcach na kierunku politologia oraz redaktor portalu fantastycznego "Game Exe". Zadebiutował w 2012 roku powieścią „Dwie Strony Medalu”. Następnie napisał „Orły i Wrony”, której akcja dzieje się w czasach średniowiecznych. Niebawem, nakładem Wydawnictwa Literackiego Białe Pióro ukaże się najnowsza powieść autora zatytułowana ,,Złapać króliczka’’. Zaintrygowana tytułem, z chęcią zabrałam się za jej lekturę. Czy warto było? Zapraszam do przeczytania moich wrażeń.

Główny bohater, Kacper Zamojski, to dwudziestodwuletni student Wyższej Szkoły Dziennikarstwa w Radomiu. Prowadzi dość spokojne, ustabilizowane życie. Niemal od dziecka przyjaźni się z Michałem Wrońskim (Wrona), zaś od dwóch lat jest w szczęśliwym związku z Karoliną Weryńską. Jego ukochana właśnie obchodzi urodziny. Z tej okazji Kacper przygotowuje dla niej przyjęcie niespodzianka.

,,Pewnie jest nieźle wkurzona myśląc, że zapomniałem o jej urodzinach” – zastanawiał się z drwiącym uśmiechem na twarzy(…) będzie w totalnym szoku, jak wejdzie do mieszkania i zobaczy wszystkich swoich przyjaciół’’.

Wszystko jest dopięte na ostatni guzik. Tymczasem niczego nieświadoma jubilatka wchodzi do swojego mieszkania z kochankiem, aby pofiglować. Zaskoczeni goście są oburzeni zaistniałą sytuacją. Wkurzony Zamojski zrywa z niewierną dziewczyną. Od tej pory nie chce więcej angażować się w żaden związek, dlatego wspólnie z Michałem rzuca się w wir imprez i niezobowiązujących spotkań. Bez skrupułów korzysta z wszelkich metod podrywu, jakie znajduje w Internecie. Jego zabawa polegająca na gonieniu króliczka zatacza coraz szersze kręgi. Co z tego dalej wyniknie? Czy Kacper wybaczy swojej dziewczynie i będą jeszcze razem? A może wybierze życie pełne uciech, luzackiej zabawy i serdeczności swoich ,,przeleciółek’’?

Moje pierwsze spotkanie z twórczością Jana M.R. Michalskiego uważam za nadzwyczaj udane. Początkowo obawiam się, że w trakcie czytania nie będę potrafiła ,,nadawać'' na wspólnej fali z autorem, lecz moje uprzedzenia zostały szybko rozwiane. Bez problemu wdrożyłam się w środowisko studenckie i z zapartym tchem śledziłam osobliwe perypetie głównego bohatera. Od samego początku polubiłam Kacpra. To, taki trochę narcystyczny playboy, ale mimo to wzbudza pozytywne emocje. Zdrada ukochanej zmieniła jego wzorzec osobowości i sposób postrzegania kobiet. Zaczął wszystkie wrzucać do jednego wora, traktując je jako zwykły obiekt seksualny. Czy na dłuższą metę da się tak żyć? Autor bardzo ciekawie zobrazował ten temat pokazując, że im dalej będziemy brnąć w niezobowiązujące relacje z drugą osobą, tym trudniej będzie się nam zakochać w jakiejś miłej, porządnej i wartościowej osobie. Z drugiej jednak strony zwraca uwagę na to, że jeśli po ,,zaliczeniu’’ tylu „przeleciółkek”, nagle zaczynamy w kobiecie dostrzegać coś więcej niż tylko kawałek mięsa, to może właśnie znak, że prawdopodobnie pojawiła się Twoja druga połówka? Jedno jest pewne, ,,żyjemy po to, aby coś przeżywać, a co jest warte przeżycia bardziej od miłości?’’

Lektura tej książki okazała się dla mnie prawdziwą przyjemnością. Wiele opisanych w niej sytuacji jest na podstawie faktów. Niektóre z nich zostały zaczerpnięte z życia codziennego, inne z wypowiedzi internautów na różnych społecznościowych forach, dzięki czemu historia ,,Złapać króliczka’’ sprawia wrażenie mocno realistycznej. Na plus zasługuje również lekkie, przejrzyste pióro autora, interesujące dialogi i barwne, plastyczne opisy. Może niektórym osobom nie przypadnie do gustu specyficzne słownictwo okraszone wulgaryzmami. Osobiście nie czułam z tego powodu żadnego dyskomfortu, wręcz przeciwnie. Uważam, że dzięki temu całość nabrała mocniejszego wydźwięku. Kolejnym atutem jest wartka akcja, obfitująca w zaskakujące, nieoczekiwane zwroty. Na pewno nie będziemy narzekać na nudę. Bohaterowie zostali nakreśleni w bardzo przemyślany sposób. Pomimo wad charakteru i niestosownego zachowania dają się lubić. Myślę, że nie bez znaczenia jest fakt, że mogłam zobaczyć ich wewnętrzne rozterki, przypominające walkę z sumieniem. Największą zaletą tej powieści są zabawne anegdotki Władimira Lubokobita, starszego znajomego Kacpra. Kiedy tylko Zamojski miał ochotę pogadać o kobietach lub życiu, przychodził do swojego przyszywanego dziadka a ten raczył go opowiadaniami, które dosłownie zwalały z nóg. Dawno się tak nie śmiałam. Konfabulacja starszego pana była świetnym, rewelacyjnym przerywnikiem dla fabuły. Zakończenie także mnie usatysfakcjonowało. Nie znajdziemy tu żadnego lukru, ani słynnego ,,żyli długo i szczęśliwie’’, co wyjątkowo w tym przypadku uważam za plus.

Najnowsza proza Jana M.R. Michalskiego spodobała mi się niemal pod każdym względem i pewnie zapamiętam ją na długo, jednak nie obiecuję, że każdemu przypadnie do gustu, ponieważ figuruje tutaj dość specyficzna forma przekazu treści oraz charakterystyczny humor. Mimo wszystko polecam. To niecodzienna, lekko żartobliwa powieść obyczajowa z nutką pikanterii i z ciekawym morałem w tle. Otwarcie uświadamia, że w relacjach damsko- męskich każdy ruch, który wykonujemy ma jakieś znaczenie. Trzeba zatem uważać, by nie zaprzepaścić swojej szansy na prawdziwą miłość. Krótko mówiąc, zainteresowanych zapraszam do czytania.

***
Fan page J.R.M. Michalskiego na Facebooku: klik

Wydawnictwo Białe Pióro