''Właśnie dziś, właśnie teraz'' Karolina Wilczyńska [PATRONAT]

Właśnie dziś, właśnie teraz
Karolina Wilczyńska
Wydawnictwo: Czwarta Strona
Liczba stron: 328
Data premiery: 1 lutego
Ocena: 5/6
Patronat medialny:
LITERACKI ŚWIAT CYRYSI 

  Trzy kobiety, trzy historie, jedna tęsknota – za życiem, w którym jest się dla kogoś naprawdę ważnym.

  Zgorzkniała Sabina od lat samotnie opiekuje się zniedołężniałym ojcem, z którym łączy ją toksyczna relacja. Siedemdziesięcioletnia Bronisława ledwo wiąże koniec z końcem, utrzymując siebie i dorosłego syna, alkoholika. Elegancka Sonia prowadzi idealne życie w pięknym domu, z kochającym mężem i córką. Idealne do czasu pierwszego kryzysu…

  Nieszczęśliwy wypadek skruszy dotychczasowy porządek i splecie ich losy… Każdej z kobiet przyjdzie zmierzyć się z innymi problemami i każda będzie musiała stawić czoło prawdzie, nie zawsze przyjemnej. Prawdzie o sobie samej i o najbliższych. Bo czasami życie musi nami mocno potrząsnąć, żebyśmy odnaleźli jego sens. 

ttp://www.wydawnictwopoznanskie.com/PL-H14/ksiazki/403/wlasnie-dzis-wlasnie-teraz.html

  Karolina Wilczyńska. Autorka najpiękniejszej literatury obyczajowej. Kobieta ze wszystkimi zaletami i wadami swojej płci: wrażliwa, emocjonalna i romantyczna, ale bywa też kapryśna, złośliwa i bezwzględna. Wierzy w przeznaczenie i miłość, a że jest uparta, to mimo różnych doświadczeń nadal ufa w ludzką szczerość i własną intuicję. Pisze o tym, co jej zdaniem ma największe znaczenie w życiu – o uczuciach – nie bojąc się nawet tych najskrytszych i najtrudniejszych. Bo najważniejszy jest dla niej człowiek i jego emocje. Prawie najważniejszy. Zaraz po miłości. W swoim dorobku literacki posiada między innymi: Performens (2006), Ta druga (2011), Anielski kokon (2013), Jeszcze raz, Nataszo (2014), Ja, kochanka (2016), Dasz radę, Nataszo (2016) oraz bestsellerowego cyklu Stacja Jagodno.

www.karolinawilczynska.eu

  Bardzo cenię sobie twórczość autorki, ponieważ pisze prosto, szczerze i od serca. Dlatego z wielką niecierpliwością oczekiwałam jej nowej książki. W końcu moje pragnienie zostało spełnione, a ja mogę z czystym sumieniem napisać, że kolejny raz się nie zawiodłam. Lektura ,,Właśnie dziś, właśnie teraz’’ wciągnęła mnie tak mocno, że przez kilka godzin wszystko wokół przestało mieć jakiekolwiek znaczenie.

  Życie pisze najdziwniejsze scenariusze, a historia Soni, Sabiny i Bronisławy jest tego najlepszym potwierdzeniem. W wyniku niespodziewanego zdarzenia perypetie kobiet splatają się ze sobą w szczególny sposób i prowadzą do zaskakującego finału… Nie spodziewałam się, że dostanę tak dobrą, dojrzałą powieść, która nie tylko dotyka najgłębszych zakamarków duszy, ale przede wszystkim otwiera oczy na wiele ważnych spraw, często pomijanych i stawianych na dalszy plan. Pokazuje między innymi, co powinno być najważniejsze w życiu człowieka, co ma autentyczną wartość. Zarazem uświadamia, że wszystko, co nas spotyka, ma jakiś cel i ukryty sens. Trzeba tylko umieć go znaleźć.

  Początkowo czułam lekkie zniecierpliwienie, bo nie wiedziałam czemu ma służyć wprowadzenie trzytorowej narracji, która dawała złudne poczucie uczestniczenia w trzech niejako odrębnych historii. Jednak mimo pozornej rozbieżności i wielowątkowości, z czasem wszystko zaczęło zgrabnie splatać się ze sobą tworząc spójną, klarowną i zamkniętą całość. Dzięki czemu bez żadnych zgrzytów mogłam oddać się przyjemności lektury, która z minuty na minutę coraz bardziej zaskakiwała mnie swoją głębią, przekazem, myślą filozoficzną.

   Na szczególną uwagę zasługują starannie nakreślani bohaterowie. Są niezwykle zróżnicowani i barwni. Każdy ma swoje wady i zalety, charakterystyczny sposób bycia. To dzięki nim książka wydaje się taka autentyczna. Z łatwością można wyobrazić sobie atrakcyjną Sonię, która zamiast wsparcia ze strony najbliższych, otrzymuje jedynie niewdzięczność, oziębłość i pogardę. Równie wyrazistą osobą jest pani Bronisława - staruszka ślepo zapatrzona w syna-alkoholika. Stworzyła sobie w głowie wyidealizowany obraz małego chłopczyka o dobrym sercu, który robi złe rzeczy, bo w swej naiwności słucha nikczemnych kolegów. Dlatego często tuszuje wszelkie kłótnie i awantury domowe. Nie lepsza sytuacja panuje u Sabiny. Bez względu na to, jak bardzo stara się zapewnić swojemu schorowanemu ojcu odpowiednie warunki bytowe, nieustanie jest przez niego krytykowana i poniżana. Trzy kobiety, które łączy jedno: wewnętrzne pragnienie miłości, bliskości, bezwarunkowej akceptacji i poczucia bezpieczeństwa. Czy kiedyś znajdą szczęście i spełnienie? Tego musicie dowiedzieć się sami.

  Myślałam, że to kolejna, banalna obyczajówka, jakich wiele. Na szczęście autorce udało się uniknąć sztampowych rozwiązań i powtarzalności. Podeszła do tematu bardzo poważnie, w sposób przemyślany i realistyczny. Bezlitośnie zdziera zasłonę pozorów i odsłania całą prawdę o człowieku, całą jego nagość psychiczną i duchową. Tym samym umożliwia nam dotarcie do najgłębszego obrazu samego siebie i zmusza do pewnych rozważań. Zbyt łatwo zatracamy się w pędzie dnia codziennego zakopując pod dywan własne marzenia czy plany. A tymczasem okazuje się, że nie sensu czekać na właściwy moment. Lepiej skupić się na tym, co toczy się właśnie dziś, właśnie teraz…

   Książka napisana jest płynnym i plastycznym językiem, bez przydługich opisów   czy zbędnych udziwnień. Zadbano też o odpowiednie tempo akcji. Ani przez moment nie odczułam znużenia. Znalazłam jednak kilka drobnych literówek. Korekta wyraźnie się nie popisała. Aczkolwiek nie ma to większego wpływu na moją ogólną ocenę. Ważny jest całokształt, a ten wypada naprawdę dobrze. Widać, że pani Karolina włożyła sporo wysiłku w napisanie tej książki. Nie ma tutaj żadnej naiwności, żadnej fałszywej nuty. Wszystko jest tak, jak powinno być. Naturalnie, bezpośrednio, przejmująco, ale bez ckliwości i taniego grania na emocjach. Po prostu samo życie w różnych wymiarach i odsłonach.

  To mądra, wzruszająca powieść o cieniach i blaskach zwykłej codzienności, poświęceniu i przyjaźni, która pomaga uwierzyć w lepsze jutro. Subtelnie i z wyczuciem przypomina, że los często lubi płatać figle i rządzić się własnymi prawami – nie da się go oszukać czy też ugłaskać. Toteż niekiedy trzeba bezwolnie przyjąć to, co nam przynosi i znajdować pozytywy w tym, co się ma. Polecam. Naprawdę warto!

 Karolina Wilczyńska