''Mauzoleum'' Thomas Arnold # pod patronatem medialnym LŚC

Mauzoleum

Thomas Arnold

Wydawnictwo Vectra

Stron: 432

Data wydania: 26.11.2018 r.

Ocena: 10-/10

Patronat medialny:

Ludzie, którzy nie powinni się narodzić...

Historia, która nie powinna się wydarzyć...

  Po tragicznej śmierci rodziców oraz żony, milioner Tom McCain musi zmierzyć się nie tylko z żalem po stracie, ale też z samotnym wychowaniem dwóch synów. Gdy i on ginie, a także młodszy z braci, ostatnim dziedzicem zamieszkującym olbrzymią rezydencję pozostaje Derrian McCain. W tym samym czasie w lokalnej gazecie pojawia się artykuł o enigmatycznym tytule: "Klątwa McCainów czy domu Meyerów", jednak ktoś dokłada wszelkich starań, aby nic, co związane z poprzednimi właścicielami rezydencji, nie wyszło na jaw. Osiem lat później w ręce Zacka Seegera przypadkiem trafia błędnie zaadresowany list, w którym Derrian McCain, jak gdyby nigdy nic, zwraca się do swego nieżyjącego brata i wysyła mu klucze do domu, gdyż sam musi się udać na operację poza granice kraju. Zack oraz jego partnerka Nicole nie mają pojęcia o zaszłościach w rodzie McCainów. Z pewnością nie zwróciliby na list większej uwagi, lecz wstępnie trafił on do Adama Athertona - zmarłego przed dwoma tygodniami sąsiada, o którym mieszkańcy osiedla wiedzieli bardzo niewiele. [opis wydawcy]

  Thomas Arnold (Arnold R. Płaczek) - urodził się w 1985 roku w Rybniku. Obecnie mieszka w niewielkiej miejscowości na Śląsku - Rydułtowach. Ukończył farmację na Śląskim Uniwersytecie Medycznym. Pracuje w zawodzie. W 2013 roku ukazała się jego debiutancka powieść, thriller medyczny – „Anestezja”, w 2015 kryminały - „33 dni prawdy” i „Tetragon”, a w 2016 roku thriller medyczny – „Horyzont umysłu”. Kiedy nie pisze, sam chętnie czyta. Najczęściej sięga po książki sensacyjne, przygodowe, kryminały oraz thrillery. Do jego ulubionych autorów należą B. Haig, R. Ludlum, D. Brown, C. Cussler, H. Coben, M. Palmer, J. Patterson. Pracuje nad następnymi książkami.

   Śledzę twórczość autora od samego początku jego pisarskiej drogi i z radością obserwuję, jak pnie się po szczeblach sukcesu zawodowego, zdobywając popularność i uznanie coraz większej rzeszy zadowolonych czytelników. Nic dziwnego, wszak sumiennie zapracował sobie na to, kim jest i jak się go postrzega. Ja osobiście uważam go za jednego z lepszych współczesnych pisarzy kryminalnych na naszym rynku wydawniczym. Śmiem nawet twierdzić, że niektóre jego dzieła przewyższają swoim poziomem bestsellerowe powieści zagranicznych kolegów i koleżanek po fachu. Po przeczytaniu ''Mauzoleum'' jeszcze bardziej utwierdziłam się w tym przekonaniu. Ta książka po prostu WYMIATA! Jestem nią absolutnie zachwycona. Dawno nie czytałam tak dobrego thrillera. Majstersztyk.

  Sama fabuła na pozór nie wyróżnia się niczym specjalnym, jednakże im głębiej w nią wnikamy, tym mroczniejszy obraz się wyłania. Poznajemy Zacka i Nicole, którzy od pół roku tworzą udany związek, a od miesiąca także mieszkają razem. Pewnego dnia przypadkiem w ich ręce trafia list nieżyjącego już sąsiada, w którym znajduje się klucz do wielkiego bogactwa. Mimo początkowych obaw Zack i jego partnerka postanawiają pojechać do rezydencji opisanej w przywłaszczonej korespondencji, aby odszukać ukryty skarb. Niestety dość szybko okazuje się, że to najgorsza z możliwych decyzji. Posiadłość McCainów otwiera przed nimi swoje mroczne szpony, serwując szereg mrożących krew w żyłach niespodzianek. Jak zakończy się ich przygoda? Czy zdobędą to, co chcieli? A może chęć łatwego wzbogacenia się odbije się sporą czkawką?

<<–Zabierz mnie stąd, błagam – wyłkała, kiedy skończył.

– Dobrze, kochanie… Dobrze…–  ją mocno.

Żadne nie myślało już o zabawie w poszukiwaniu skarbów ani o czternastu milionach dolarów. Chcieli jedynie przeżyć…>>

  To kawał klimatycznego dreszczowca dopracowanego w każdym szczególe, z iście mistrzowską precyzją. Już od pierwszych scen porywa nas w wir niebezpiecznej przygody, w której rozpoczyna się makabryczna gra pełna tajemnic, pułapek, spisków i czyhających koszmarów. Stawka jest najwyższa z możliwych – ludzkie życie. Misternie zbudowana i zapętlona, a przede wszystkim logiczna i spójna intryga – to bez wątpienia największy atut powieści. Jak grzyby po deszczu mnożą się pytania i wątpliwości. Zagadka goni zagadkę, sekret kryje się za sekretem, a wyjaśnienia zaistniałej sytuacji zmieniają się niczym w kalejdoskopie. Zapewniam, że nikomu nie uda się odgadnąć, kto w danej sprawie mówi prawdę, a kto kłamie, ponieważ nic tu nie jest tym, czym się wydaje. Przygotujcie się na spektakularny finał, który pozostawi Was w stanie kompletnej dezorientacji i szoku.

  Dynamicznie prowadzona akcja z zaskakującymi zwrotami, okraszona gęstą atmosferą grozy i niezapomnianym settingiem stanowią główną siłę napędową powieści. Miejscem wydarzeń jest przede wszystkim stara, ogrodzona wysokim murem rezydencja, nad którą od kilku pokoleń wisi klątwa. A gdy dodamy do tego liczne smaczki w postaci wygłodniałych psów, groźnych pająków, niepokojących trofeów myśliwskich, ukrytych przejść, tajemnych grobowców oraz potwornie wyglądającego prześladowcę, to otrzymamy horrorowy spektakl zrealizowany z iście hollywoodzkim rozmachem. Pod tym zatrważającym płaszczykiem ukryte jest drugie dno naszego społeczeństwa, bynajmniej nie niewinne. Autor obnaża mroczną stronę ludzkiej natury, w której dominują rozmaite szachrajstwa, brudne manipulacje, nadużywanie władzy przez elitę itp. To prowadzi do ważnej konkluzji: nikomu nie można całkowicie ufać.

  Kolejną zaletą tej lektury jest doskonałą kreacja bohaterów. Są nie tylko wyraziście nakreśleni, ale posiadają również wzorcowo uformowany rys charakterologiczny. Nie ukrywam, że bardzo polubiłam parę kluczowych postaci. Zarówno Zack jak i Nicole wykazywali się nie lada odwagą, stanowczością, zimną krwią i innymi cechami w obliczu czyhających zewsząd zagrożeń. I choć momentami robiło się naprawdę gorąco, nie popadali w stan czarnej rozpaczy, tylko usilnie szukali dróg wyjścia z trudnej dla nich sytuacji. Zaintrygował mnie także tzw. czarny charakter. To mężczyzna, który doświadczył w swoim życiu wielu cierpień – głównie w dzieciństwie, co bez wątpienia w jakimś stopniu przełożyło się na jego obecny stan psychiczny. Generalnie wszystkie jednostki, nawet te epizodyczne, wnoszą jakiś koloryt i oryginalność.

  Bardzo lubię styl pisania Thomasa Arnolda. Naturalność i prostota języka, dynamiczne dialogi, barwne i plastyczne opisy, klarownie zarysowane kontrasty osobowości poszczególnych osób, odpowiednie tempo akcji i wprawnie stopniowane napięcie – wszystko ze sobą idealnie współgra, wręcz emanuje profesjonalizmem i wysoką jakością. Aż ma się czasem wrażenie, że to coś więcej niż po prostu książka. Wspaniała jest także szata graficzna, umiejętnie podkreślająca skondensowaną aurę niewypowiedzianego zła. Mój apetyt wzrósł w miarę czytania. Chcę więcej mocnych wrażeń, więcej makabry, więcej sensacyjnego dramatu i więcej miłosnych zawirowań. Czekam z niecierpliwością na kolejny tom. 

  Podsumowując: ''Mauzoleum'' to nieszablonowa i nieprzewidywalna opowieść o zaplanowanej w najdrobniejszym szczególe i dyplomatycznie przeprowadzonej pułapce, która bezwiednie wymyka się spod kontroli. Niczym przysłowiowa ośmiornica chwyta w swoje macki, rozbudza wyobraźnię, wstrząsa i wprawia w osłupienie. Jeśli więc szukacie nieprawdopodobnej dawki adrenaliny, sięgnijcie po niniejszą lekturę. Gwarantuję, że będziecie więcej niż zadowoleni. Absolutny must have dla każdego fana gatunku.

 PRZEJDŹ DO SKLEPU

↓