''Układanka'' Małgorzata Garkowska - pod patronatem medialnym LŚC

Układanka
Małgorzata Garkowska
Wydawnictwo: Zysk i S-ka
Data premiery: 22 sierpnia
Ocena: 6/6
Patronat medialny:
LITERACKI ŚWIAT CYRYSI

~~ * ~~
 

  Historia Agnieszki i Pawła zaczyna się jak w bajce o Kopciuszku. On – bogaty przedsiębiorca, syn znanego prawnika. Ona – młoda dziewczyna z niewielkiej wsi, wychowana przez starszych i bardzo surowych rodziców. Ich drogi mogłyby się nigdy nie przeciąć, ale jednak...

  Gdy pewnego dnia na wernisażu wystawy Paweł zachwycił się dziewczyną z obrazu, postanowił, że ją odnajdzie i się z nią ożeni. Agnieszka, kiedy go poznała, była przekonana, że dla tej miłości może poświęcić wszystko: więzi rodzinne, przyjaciół, miejsce, w którym dorastała. Nie miała znaczenia różnica wieku, status majątkowy czy wychowanie. Aż do dnia, w którym odkryła prawdę... 

http://www.zysk.com.pl/nowosci%2C-zapowiedzi/ukladanka-z-uczuc---malgorzata-garkowska 

 Małgorzata Garkowska - rocznik 1977. Mama trójki dzieci, mieszka z trzema kotami. Płocczanka. Dotychczas publikowała swoje utwory w zbiorach wierszy (m.in. ,,Kroki po śladach'', ,,Wiersze, szkice poetyckie'', ,,Antologia najmłodszej poezji płockiej'', ,,Kraina pozabrzeżna'', ,,Wiersze Małachowiaków'' - pod nazwiskiem panieńskim Mielcarek). Pojawiła się również w antologii drabbli ,,Postosłowie''. Pisywała do portalu internetowego Szortal i czasopism internetowych ,,Weryformat'' i ,,Drabble na niedzielę'' związanych z forum literackim Weryfikatorium. ,,Układanka z uczuć'' jest jej powieściowym debiutem. 

  Nie spodziewałam się tak dobrej prozy. Jestem oczarowana, zachwycona i przejęta. Sama fabuła nie wydaje się specjalnie oryginalna. Ot, bogaty mężczyzna i typowa szara myszka. Jednak to tylko iluzja. Pod płaszczykiem prostej, banalnej historii, kryje się prawdziwe ludzkie życie, mające wiele barw i odcieni. Zapewniam, że niejednokrotnie będziecie zaskoczeni i… zdruzgotani. Ja długo nie mogłam się otrząsnąć po skończeniu lektury. W kółko analizowałam i roztrząsałam każdy najdrobniejszy szczegół, próbując zrozumieć, dlaczego romantyczna bajka o księciu i kopciuszku zamieniła się w dramat.

 Małżeństwo to podróż w nieznane, nigdy nie wiadomo, co czeka za rogiem. Cierpienie, rozczarowanie, smutek, a może radość, szczęście i poczucie spełnienia? Tak naprawdę tylko od nas zależy, czy nasz związek zbudowany będzie na solidnej skale i przetrwa wszystkie burze, czy powstanie na kruchych fundamentach, które bardzo szybko mogą się rozpaść. Ślub z Pawłem miał być dla Agnieszki przepustką do nowego świata, szansą na lepszą przyszłość. Nie przewidziała jednak, że cena, jaką przyjdzie jej za to zapłacić, będzie aż tak wysoka.

 Książka na swój sposób jest mocna w odbiorze. Nie zliczę ile razy miałam ochotę w trakcie czytania krzyczeć ze złości, besztać kogo popadnie, złorzeczyć albo błagać, by w porę przyszło opamiętanie. Czegoś takiego już dawno nie uświadczyłam, co uważam za ogromną zaletę, gdyż nie ma nic gorszego od powieści, która nie wzbudza w czytelniku żadnych uczuć.

 Jestem pod ogromnym wrażeniem znakomitej kreacji bohaterów. Realistyczni i wiarygodni, jakby istnieli naprawdę. A co ważniejsze – nie są bez skazy - ulegają słabościom i popełniają błędy. Nie zmienia to jednak faktu, że praktycznie do samego końca nie byłam w stanie polubić żadnej z postaci. Jedna gorsza od drugiej. Agnieszka drażniła mnie swoją głupotą, naiwnością i dobrodusznością. To jedna z tych osób, której pluje się w twarz, a ona mówi, że deszcz pada. Niestety im dalej, tym gorzej. Popełnia błąd, który pociąga za sobą poważne konsekwencje. Natomiast Paweł to drań jakich mało. Apodyktyczny, nie liczący się z uczuciami innych, dbający jedynie o pozory. Ale karma to suka, wraca jak bumerang. Przychodzi moment, kiedy wszystko wymyka się spod kontroli i przybiera fatalny obrót.

,,Układanka znowu się przekręciła i pokazuje zupełnie inny obrazek.’’

 Niezwykła lektura, nie sposób czytać jej obojętnie. Chwyta za serce, poraża i skłania do wielu refleksji na temat ludzkich pragnień, egoizmu, ułomności człowieczej natury i przewrotności ludzkiego losu. Pozwala dojrzeć, jak bardzo wszyscy się od siebie różnimy oraz jak trudno jest poznać, zrozumieć i należycie docenić drugą osobę. Zaakceptować ją taką, jaka jest, ze wszystkimi wadami i zaletami.

 Odpowiada mi również styl pisania Pani Małgorzaty. Operuje barwnym i sugestywnym językiem, acz jednocześnie prostym w odbiorze. Także dialogi brzmią autentyczne i nie trącą żadną sztucznością. Wręcz przeciwnie. Idealnie odwzorowują napięcie i emocje konwersacji. Z kolei akcja rozwija się w umiarkowanym tempie, ale nie można jej zarzucić braku dynamiki. Cały czas coś się dzieje. Czekają nas wzloty i upadki, momenty upokorzenia i rozczarowania lub krótkie chwile iluzorycznego szczęścia. Wspomnę jeszcze o zakończeniu, które było dla mnie niczym katharsis. Wszystkie moje negatywne odczucia poszły w niepamięć, zostawiając po sobie jedynie duchowe blizny. Coś niesamowitego!

 Podsumowując: Solidny kawał dobrej literatury obyczajowej. Bez żadnej manipulacji i naginania rzeczywistości pokazuje, jak łatwo zgubić się w labiryncie własnego życia, wędrując jego zawiłymi korytarzami, i jak łatwo zatracić siebie w tym chaotycznym, ślepym pędzie do lepszego jutra. EPICKA – tak w skrócie można określić tę książkę.