''Kandydat na ojca'' Susan Elizabeth Phillips [PATRONAT]

Kandydat na ojca  
Susan Elizabeth Phillips 

Wydawnictwo: Amber

Liczna stron: 336

Data premiery: 17 sierpnia

Ocena: 8/10

Patronat medialny: 

  Jane Darlington od dziecka zapowiadała się na geniusza. I jak każdy mały geniusz była potwornie samotna.

   Teraz ma trzydzieści cztery lata, oszałamiającą urodę i doktorat z fizyki. I nadal jest sama. Desperacko pragnie dziecka, ale nie chce się z nikim wiązać. I nie chce, żeby jej dziecko miało takie same problemy jak ona. A to znaczy, że tata nie może być zbyt inteligentny... Lucy potrzebuje kogoś niezbyt bystrego, niezbyt wykształconego, za to dobrze zbudowanego. I wybiera idealnie! Przynajmniej tak się jej wydaje… [opis wydawcy]

   Susan Elizabeth Phillips, jedna z najpopularniejszych amerykańskich autorek, to twórczyni pełnych życia, błyskotliwych powieści z wysokich miejsc amerykańskich list - o wartkiej akcji, ogromnym poczuciu humoru i niezmierzonej dozie optymizmu (Idealna para, Wymyślne zachcianki, Nie będę damą). Jest laureatką prestiżowych nagród, m.in. Romantic Times Lifetime Achievement Award za całokształt dorobku literackiego oraz najwyższego wyróżnienia przyznawanego autorkom literatury kobiecej: wpisu do Romance Writers Association Hall of Fame (Lista Sław Stowarzyszenia Amerykańskich Autorów Romansów).

  Nie ukrywam, że jestem wzrokowcem i przy wyborze danej książki zazwyczaj najpierw kieruję się okładką, potem opisem fabuły i na samym końcu opiniami innych osób. Dlatego cieszę się, że przed lekturą ,,Kandydata na ojca'', nie wiedziałam jaka będzie jej szata graficzna (czytałam przed premierą), albowiem nigdy w życiu nie skusiłabym się na tak koszmarnie wyglądającą publikację. Zamiast dodawać uroku trąci sztucznością i groteską. A szkoda, gdyż sama treść książki jest przecudowna, pełna emocji i niezapomnianych wrażeń. Aż żal było kończyć czytać.

  Pomysł na fabułę prezentuje się całkiem obiecująco. Poznajemy trzydziestoczteroletnią Jane Darlington – atrakcyjną profesor fizyki, która wykłada teorię względności pola oraz bada kwarki w Laboratorium Preeze. Jej kariera wręcz kwitnie, niestety tego samego nie można powiedzieć o jej sferze prywatnej. Brak jakichkolwiek przyjaciół, tym bardziej adoratorów. Tymczasem zegar biologiczny nieubłaganie tyka. Jane wprawdzie pogodziła się już ze statusem singielki, acz chciałaby zostać matką. Z racji tego wpada na iście szatański plan. Za namową swojej sąsiadki decyduje się przespać z Calem Bonnerem, przystojnym, znanym gwiazdą futbolu, który jej zdaniem niski iloraz inteligencji, co stanowi doskonałą przeciwwagę dla jej błyskotliwego umysłu. Początkowo wszystko idzie zgodnie z planem, jednak wkrótce sytuacja wymyka się spod kontroli i przybiera zupełnie nieoczekiwany obrót. Czy Jane spełni swoje najskrytsze marzenie? A może wpakuje się w niezłą kabałę i przekreśli swoją szansę na macierzyństwo?

   Świetna, błyskotliwa powieść, idealna na poprawienie nastroju. Elementy humorystyczne umiejętnie równoważą się tu z poważnymi zagadnieniami takimi jak: pragnienie posiadania dziecka, kompleksy i poczucie małej wartości z powodu braku rodzicielskiego ciepła, a także strach przed starością oraz przed emocjonalną bliskością i zaangażowaniem w stały związek. Autorka w sposób lekki i subtelny uświadamia nam, że każdy człowiek potrzebuje miłości, akceptacji i zainteresowania drugiej osoby, by odkryć, ukazać swoją prawdziwą wartość. Jeśli tego nie ma gubi właściwą życiową drogę, zaczyna błądzić i coraz bardziej pogrąża się w odmętach wewnętrznej pustki.

   Bezsprzeczną zaletą powieści są prawdziwi i wyraziście nakreśleni bohaterowie oraz gorączkowe interakcje między nimi. Jak każdy z nas mają swoje lepsze i gorsze dni, humory, wady, zalety i słabości. Dzięki temu wydają się bardziej ludzcy, dostępni i autentyczni. Pierwsze skrzypce gra oczywiście bardzo ambitna, szalenie inteligenta kobieta, jednocześnie przeraźliwie samotna Jane. Nie ma ani jednej bliskiej, pokrewnej duszy. Jej matka zmarła, a oziębły ojciec traktował ją jako zbędny balast, dziwaczkę, z którą nie warto wchodzić w jakąś zażyłą komitywę. Polubiłam również Cala, choć początkowo denerwował mnie swoim infantylnym podejściem do wieku partnerki (nie spotykał się z dziewczynami, które miały więcej niż dwadzieścia dwa lata, toteż kiedy dowiedział się, że Jane jest prawie tyle samo lat, co on, czyli powyżej trzydzieści – wpadł w szał). Na szczęście z czasem zaczął zyskiwać w moich oczach, zwłaszcza podczas sceny włamania do sklepu, kiedy to nieudolnie próbował pokazać swoje prawdziwe uczucia. Moim zdaniem to było urocze. Dużo miejsca poświęcono także postaciom drugoplanowym, w szczególności rodzicom Cala i jego babci. Także borykają się z wieloma problemami i próbują dzielnie z nimi walczyć. Gwarantuję, że ich perypetie z rozgrzeją Wasze serca.

  Nie sposób nie wspomnieć o elektryzującym wątku sercowym. Niemal na każdym kroku iskrzy aż miło. Cal jest wściekły, że został tak perfidnie wykorzystany. Jane z kolei miota się między radością a poczuciem winy, niebezpiecznie balansując na granicy frustracji. Co z tego dalej wyniknie? Pisarka daje nam niezłą pożywkę dla wyobraźni, a zarazem cenną lekcję moralności.

,,…. każdy dobry uczynek, choćby najmniejszy, będzie się mnożył i rozrastał, aż cały świat stanie się lepszy. Jej czyn też pociągnął takie skutki, tyle że w odwrotną stronę. Jej egoizm powodował cierpienie niewinnych ludzi. A końca nawet nie widać. Szkoda jest coraz większa, efekt motyli się potęguje.''

   Jak to mówią - każdy kij ma dwa końce, to znaczy, że wszystko można oceniać z dwóch punktów widzenia; wszystko ma swoje dobre i złe strony. Osobiście rozumiem niemoralne pobudki Jane, wszak pragnienie miłości czasem bywa silniejsze niż rozum. W efekcie jesteśmy narażeni na uleganie impulsom. Krótko mówiąc, przestajemy się kontrolować, a co za tym idzie – dążymy do celu za wszelką cenę, nie bacząc na związane z tym ryzyko i zagrożenie. Aczkolwiek, wedle egzegezy nawiązującej do starego porzekadła: nie ma tego złego, co by na dobre nie wyszło. Przekonajcie się o tym sami :)

  Niewątpliwie sporym atutem lektury jest styl pisania autorki. Prosty język okraszony ironicznym humorem, plastyczne opisy oraz wartka, pełna napięcia akcja, to wszystko przekłada się na znamienitą komedię romantyczną, która bawi, rozczula i porusza. Z całą pewnością sięgnę po inne dzieła pani Susan. A Was serdecznie zachęcam do zapoznania się z niniejszym tytułem. Naprawdę warto dać mu szansę!

Podsumowując:
  ,,Kandydat na ojca'' to czarująca historia o podążaniu za własnymi marzeniami, nieoczekiwanych przeszkodach oraz wyzwaniach i nadziei na lepsze jutro. Z właściwym sobie wdziękiem pokazuje, że niekiedy warto iść na żywioł i zrobić coś dla siebie. Bo kto nie ryzykuje, ten nic nie ma. Polecam!