Drogie maleństwo

Gdy zakwitną poziomki
Agnieszka Walczak-Chojecka 
 
data wydania: 24-09-2014
liczba stron: 400
wydawnictwo: Filia
ocena: 6-/6







  
      W każdej dziewczynie od najmłodszych lat drzemie instynkt macierzyński. Aż wreszcie przychodzi taki moment, że u niektórych kobiet pragnienie dziecka staje się dla głównym celem. Większość par bez problemu zachodzi w ciążę, ale dla niektórych osób jest to droga przez prawdziwą mękę. Główna bohaterka książki ''Gdy zakwitną poziomki'' Agnieszki Walczak-Chojeckiej zna ten problem od podszewki.

Trzydziestoośmioletnia Karolina ma wspaniałego chłopaka, Filipa oraz dobrze prosperującą pracę. Do pełni szczęścia brakuje jej tylko dziecka. Niestety zegar tyka, a upragnionego potomka brak. Gdy naturalny sposób zawodzi oboje z Filipem sięgają po inne rozwiązania. Rozpoczyna się szereg żmudnych badań, leczenie farmakologiczne i współżycie w dniach płodnych. Kobieta zaślepiona swoim pragnieniem zdaje się nie zauważać, że Filip czuje się powoli zmęczony i zniechęcony całą tą sytuacją. Tymczasem Karolina pewnego dnia przypadkiem spotyka Milana, dawnego znajomego, pół Serba pół Chorwata, który ewidentnie, w dalszym ciągu jest pod jej wielkim urokiem. Jaki scenariusz napisze życie dla naszej bohaterki? Czy odniesie zwycięzco w walce z własnym ciałem? A może sprawy przybiorą zupełnie inny obrót?

Twórczość Agnieszki Walczak–Chojeckiej miałam już okazję poznać podczas czytania jej debiutanckiej powieści ''Dziewczyna z Ajutthai'', która zrobiła na mnie całkiem pozytywne wrażenie, choć niestety bez większych zachwytów. Mimo to postanowiłam dać autorce jeszcze jedną szansę. Czy żałuje? Po tysiąckroć- nie! Wcześniej było zaledwie poprawnie, teraz jest doskonale niemal w każdym calu. Widać gołym okiem, że pisarka rozwinęła w pełni swoje twórcze skrzydła. Brak mi słów, jestem pod wielkim wrażeniem.

Jest to historia po części oparta jest na faktach, z dużą domieszką fikcji i osobistych wspomnień autorki. Zapewne dlatego ta książka jest tak ujmująca i tak wiarygodna. Pełno w niej trudnych tematów dotyczących leczenia niepłodności, jak również podejmowania niełatwych decyzji dotyczących budowania własnego szczęścia. Ile kobieta jest w stanie znieść i poświęcić, aby urodzić dziecko? Uwierzcie mi- bardzo wiele. Nikt, kto nie miał podobnych doświadczeń nie zrozumie, jaki to trudny, wyniszczający psychicznie proces, kiedy radość ze wzajemnego współżycia zmienia się w mechaniczną prokreację. W rezultacie seks powoli staje się ciężką orką, przykrym obowiązkiem. Do tego dochodzi jeszcze przedmiotowe traktowanie przez lekarzy, obojętność, a potem bezsilność.

''Mam dość. Natrętnych myśli. Szukania sposobu na bycie szczęśliwą. Czekania na kolejne wyniki. Czekania na następny miesiąc. Nie wiem, gdzie jest miejsce, które mnie utuli. Bóg już chyba też jest mną zmęczony''.

Powieściopisarka oddaje głos kobiecie współczesnej, która próbuje poradzić sobie z żalem, rozpaczą i tęsknotą za nienarodzonym maleństwem. Jednak nie poddaje się tak łatwo. Z uporem i determinacją walczy o kolejną szansę. Czy efekt jej starań zakończy się kiedyś sukcesem? Tego musicie dowiedzieć się sami. Tematyka fabuły jest mi bardzo bliska, dlatego śmiało mogę napisać, że Pani Agnieszka opisała wszelkie procedury medyczne bardzo rzetelnie i fachowo. Nie ma tu więc miejsca na koloryzowanie faktów.

Karolina zyskała moją niekłamaną sympatię, bez trudu potrafiłam się z nią utożsamić i kibicować w jej problemach z płodnością. To silna, stanowcza, uparta, jednocześnie krucha i wrażliwa kobieta. Mimo kolejnych porażek ciągle walczy i próbuje udowodnić sobie i innym, że w końcu osiągnie swój cel. Podziwiałam jej charakter, hart ducha i niezłomną wiarę w lepsze jurto. Nie jest jednak bez wad. W moim mniemaniu wykazywała za mało empatii i zrozumienia w stosunku do swojego partnera. Wszak mężczyźni też potrzebują wsparcia i bliskości w tych trudnych momentach, nie tylko na zawołanie być dawcą nasienia. Trochę żałuje, że autorka nie pokazała, co myśli i czuje Filip. Myślę, że dzięki temu wiele osób zrozumiałoby, że nie tylko kobiety, ale i panowie cierpią z powodu bezowocnych starań o potomka. Brakowało mi także bardziej rozbudowanej charakterystyki drugoplanowych postaci, choć ogólnie nie było tak źle.

Książka napisana jest bezpośrednim językiem, jednakże z wielkim wyczuciem. Gdzieniegdzie wkrada się nawet żartobliwy humor. Akcja rozgrywa się w kilku miejscach, między innymi, w Warszawie, w Kazimierzu nad Wisłą lub w malowniczym Cavtacie. Z przyjemnością chłonęłam niepowtarzalny klimat i z atmosferę tych terenów. Oprócz głównego wątku fabularnego mamy również szereg innych zaskakujących wydarzeń związanych np. z odkryciem rodzinnego sekretu bądź odnowieniem starej znajomości z przystojnym obcokrajowcem. Wszystko to zgrabnie przeplata się z sobą, by w końcu połączyć się w jedną spójną całość. Na koniec wspomnę jeszcze o okładce, która jest po prostu zjawiskowa i hipnotyzująca. Ogromne brawa dla jej pomysłodawczyni-Olgi Reszelskiej.
   
Utonęłam w tej powieści! To przejmujący portret kobiety owładniętej ogromną potrzebą macierzyństwa. To również niezwykła, niebanalna historia o miłości, pożądaniu, budowaniu własnego szczęścia, poszukiwaniu swojego miejsca na ziemi i przezwyciężaniu losowych przeciwności. Tu każda litera i każde słowo tętni życiem i ludzkimi emocjami. W piękny sposób uświadamia, że nie ma na tym świecie rzeczy niemożliwych. Wystarczy tylko mocno chcieć! Gorąco polecam, szczególnie przyszłym i obecnym rodzicom oraz każdemu zainteresowanemu tematyką macierzyństwa.

***

Wydawnictwo FILIA