Zrządzenie losu

Przypadki Callie i Kaydena
Jessica Sorensen

Data premiery: 15 czerwca 2015
Wydawca: Zysk
Seria: Przypadki #1
Ocena: 6/6



 

''W życiu można mieć dużego farta, na przykład gdy dostaje się w rozdaniu dobrą kartę albo pojawia się we właściwym miejscu o właściwym czasie''.

  Callie Lawrence uważana jest za outsiderkę, niegroźną dziwaczką, obiekt drwin i żartów ze strony szkolnych rówieśników. Mimo to nastolatka nie przejmuje się tym, co myślą o niej inni. Woli trzymać się na uboczu, ponieważ w wieku dwunastu lat wydarzyło się coś, co wpłynęło na jej kontakty z otoczeniem. Z kolei Kayden Owens jest przystojnym, towarzyskim i beztroskim sportowcem. Ma piękną dziewczynę i grono przyjaciół. Ale to tylko gra pozorów. W rzeczywistości zmaga się z cierpieniem i problemami, które skrzętnie ukrywa. Przypadek, a może zrządzenie losu sprawia, że pewnej nocy Callie ratuje życie Kaydenowi. Mija cztery miesiące. Niespodziewanie okazuje się, że oboje będą uczęszczać do tego samego college’u. Chłopak chce wykorzystać tę sposobność, by podziękować Lawrence za ocalenie go od niechybnej śmierci. Wkrótce nawiązuje się między nimi delikatna nić porozumienia, sympatii i zaufania. Jak dalej potoczą się ich relacje? Czy uwolnią się od dręczonych lęków, odzyskają upragnioną wolność i zawalczą o własne szczęście?

  Jessica Sorensen mieszka z mężem i trójką dzieci w zaśnieżonych górach Wyoming, gdzie większość swojego czasu spędza na czytaniu i pisaniu książek. Dotychczas żadna książka autorki nie była wydana w Polsce, aż wreszcie wydawnictwo Zysk i S-ka pokusiło się o publikację ''Przypadki Callie i Kaydena''. I chwała mu za to! Dlaczego? Otóż uważam, że jest to rewelacyjna książka. Fabuła wciąga niczym wir wodny. Poznajemy dwoje młodych ludzi poharatanych przez los. Każde z nich na swój sposób próbuje radzić sobie z tragedią, która ich dotknęła i nadal poniekąd dotyka. Tłumią w sobie emocje i złe przeżycia. Sekret Callie prawie do samego końca owiany jest tajemnicą.

 ''Pamiętam wszystko, co wydarzyło się tamtego dnia, zupełnie jakby obrazy zostały wypalone w mózgu gorącym żelazem. Ale chciałabym, by poniósł je wiatr''.

  Możemy tylko się domyślać, jaki spotkał ją koszmar, który wywołał w jej oczach smutek i mrok. Natomiast w przypadku Kaydena praktycznie od razu widzimy toksyczne i destrukcyjne stosunki z jego rodziną. Jeśli chce przetrwać każdy kolejny dzień, musi pokornie znosić wszelkie obelgi, nie wychylać się i wypełniać polecenia. Niektóre fragmenty czytałam z wielkim trudem. Jak można świadomie, z premedytacją krzywdzić własne dziecko? Na każdym kroku poniżać, wyśmiewać i bić? W imię czego? Zaspokojenia chorych ambicji czy własnego widzimisię? Masakra. Również krótkie retrospekcje z dzieciństwa Callie pokazują, jak w ciągu jednej chwili zostaje pozbawiona poczucia bezpieczeństwa, nadziei, chęci i marzeń. W odwecie otrzymuje nieustanny strach, gorycz, koszmary senne i wyrzuty sumienia. 

'''

  Bardzo polubiłam parę głównych bohaterów. Zostali świetnie nakreśleni, aż dziw, że są to postacie fikcyjne. Zwłaszcza ich kreacja psychologiczna to istny  majstersztyk. Na pozór różni, ale tacy sami, tak samo przypięci kajdankami zła do krat smutku i bólu. Nie mają do kogo się zwrócić o pomoc, wolą tkwić w złej, ale znanej sytuacji, gdyż nie widzą nadziei na poprawę tego, co się stało. Dziwny traf, zbieg okoliczności, a może przeznaczenie sprawia, że ich ścieżki nieustannie przeplatają się, krzyżują i łączą ze sobą. Kayden jest przekonany, że Callie nie pojawiła się w jego życiu bez powodu. Próbuje przedrzeć się przez mur jaki wniosła wokół siebie. Z jakim to wyjdzie rezultatem? Czy ocalą siebie nawzajem i spróbują zawalczyć o własne szczęście? Autorka stworzyła wątek miłosny bez przesadyzmu i ckliwego banału. Nic tu nie razi, nie wydaje się sztuczne czy naciągane. Po początkowej fazie wzajemnej nieufności między Callie a Kaydenem stopniowo zaczyna kiełkować miłość, która niesie z sobą uzdrawiającą moc.

'''

''Robię niesłychane rzeczy, ufam ludziom, przeżywam uczucia. Po prostu żyję''.

  Wspólnie próbują stawiać czoła swoim wewnętrznym demonom. Lecz kiedy wszystko zmierza już ku lepszemu, nagle wydarza się coś nieoczekiwanego i wstrząsającego. Nie mogę jednak zdradzić nic więcej, żeby nie zepsuć lektury.

  Warto również wspomnieć o interesujących postaciach drugoplanowych, czyli Luke (najlepszy kolega Kaydenema) oraz Seth – bratnia dusza Callie. Sami też mają pewne problemy, mimo to troszczą się o swoich przyjaciół jak mało kto. Pocieszają dobrym słowem, gdy trzeba, doradzają w różnych sprawach i pomagają zrobić kolejny krok. Swoją postawą i swoim zachowaniem przywracają wiarę to, że są jeszcze na świecie ludzie bezinteresowni, którzy nie pozostają obojętni wobec cierpienia bliźnich. Żałuję jedynie, że pisarka trochę za mało uwagi im poświęciła. Ale mam nadzieję, że w kolejnym tomie bliżej poznam ich losy.

  To niezwykle dobra i mocna książka napisana z wyczuciem i rozmysłem. Narracja prowadzona na przemian z punktu widzenia głównych bohaterów pozwala lepiej poznać ich myśli, uczucia, okrutne wspomnienia, wewnętrzne rozterki i skrywane obawy. Błyskotliwe dialogi bez grama sztuczności oraz plastyczne opisy, pozytywnie wpływają na komfort czytania. Akcja jest szalenie wciągająca, a im dalej, tym lepiej. Zakończenie wstrząsa i porusza. Jestem bardzo ciekawa, w jakim kierunku potoczy się dalej cała historia. Dalszy ciąg w ''Odkupieniu Callie i Kaydena''.

   Bez wątpienia jedna z najlepszych powieści swojego gatunku jakie dotychczas czytałam. Jest głęboko przejmująca i nasączona emocjami. Opowiada o uzdrawiającej mocy przyjaźni i miłości, nadziei na lepsze jutro, zaufaniu i prawdzie, prostych radościach życia i skomplikowanych problemach, a także o doznanej krzywdzie, która odciska swoje negatywnie piętno na ludzkiej psychice. Szczerze i gorąco polecam - na pewno się nie zawiedziecie. (Ten fragment ukazał się na skrzydełku okładki książki. Dziękuję wydawnictwu za ten zaszczyt - klik).

***

Wydawnictwo Zysk i S-ka.

ps. na dniach wypatrujcie konkursu, gdzie do wygrania będą ''Przypadki Callie i Kaydena''.